°6° AYKIZ °6°

1.1K 105 30
                                    


"Meryem..."

Gördüğüm kişiyle ne yapacağımı bilememiştim. Şaşkınlıkla ona bakarken konuşması üzerine irkildim. Ah Meryem...

"Bir yerin ağrımıyor de mi?"

Sözleri üzerine gayri ihtiyari başımı kaldırdım. Panik olmuş hâlde bana bakıyordu. Bu hâlden rahatsız olmuştum. Kendime gelmeye çalışıp gözlerimi ondan çektikten sonra birkaç adım geriledim.

"Y-yok sıkıntı yok. İyi akşamlar..." deyip arkama döndüğümde sesiyle ayaklarım sabitlenmişti.

"M-meryem... Bunu unuttun..."

Anlamaz hâlde arkamı dönmüştüm. Gülümseyerek eline bakıyordu. Bakışlarımı eline çevirdiğimde Demir için aldığım topu gördüm. Başımı sallayıp elimi uzatacağım vakit duraksadım. Elim ona temas edebilirdi. Birden topu yere bıraktığında gülümsemiştim. Bulunduğum durumu hatırlayıp boğazımı temizledikten sonra hızla yerdeki topu aldım.

"Teşekkür ederim..."

"Küçük kardeşin mi var?"

Sorusu üzerine vücudum gitgide kasılıyordu. Onun yanında daha fazla durmak istemiyordum çünkü.

"Hayır..."

Başını salladığında baş selamı verip arkamı döndükten sonra hızlı adımlarla eve doğru ilerledim. Akşam ezanına az bir vakit kalmıştı. Bir an önce eve gitsem iyi olacak...

...

°YİĞİT KAAN°

Öğle yemeğinin ardından kendimi dışarı attım. Okul üstüme üstüme geliyordu. Nefes alırım mantığıyla çıkmıştım. Bu okul hemen bitemez mi?

Kulağıma dolan sesle adımlarım yavaşlamış, sesin geldiği yöne istemsiz ilerlemeye başlamıştım. Birisi ağlıyor mu?

Ağacın arkasında oturur hâlde başını kolları arasına almış bir kız gördüm. Dünyadan soyutlanmak ister gibi bir hâli vardı. Öyle içli içli ağlıyordu ki bir an yükünü üzerinden almak istedim.

"İ-iyi misin?"

Ağlayışı birden kesilmiş, başını kolları arasından yavaş yavaş kaldırmaya başlamıştı. Yüzünü gördüğümde sanki bütün acım kendini göstermişti. Kıpkırmızı gözleriyle bana bakıyordu. Gözlerini kaçırıp yerinden doğrulmaya başladı. Sendelediğinde tutmak için ellerim uzansa da tutamamıştım. Kendini geri çekip hızlı adımlarla yanımdan ayrılmıştı. Aykız...

2 HAFTA SONRA

"Ağlamak kendimizle baş başa kalmamıza yardımcı bence. Gerçeklerle yüz yüze geldiğimiz..."

Meryem'in konuşması üzerine yüzümü ondan çekememiştim.

"Başka fikri olan var mı?"

Elimi kaldırıp söz almak istedim.

"Evet Kaan..."

Boğazımı temizleyip konuşmaya başladım.

"Ağlamak, yeri geldiğinde uğraş verdiğimiz durumdur."

Hocanın yüzünde şaşkınlık belirdiğinde etrafıma bakmaya başladım. Herkes bana bakıyordu. Tabi Meryem bakmıyordu.

Çıkış zilinin çalmasıyla herkes toparlanmaya başlamıştı.

"İyi akşamlar gençler..."

Hocanın sınıftan çıkması üzerine hemen toparlanıp çantamı sırtıma taktım.

"Bugün çalışalım işte. Lütfen Meryem..."

"Gülay özür dilerim. Bu ara kafamı dinlemem gerek. Daha sonra inşallah."

"Öyle olsun. Canını çok sıkma. Sıkma demiyorum çünkü sıkacaksın..."

Yerinden kalkıp arkadaşına sarıldığında başımı çevirmiştim. Bu kızın ne derdi var?

"Kardeşim biz kaçar. Malum..."

Başımı sallayıp konuştum.

"Görüşürüz..."

Asker selamı verip uzaklaştılar. Sınıftan çıktığımda okul neredeyse boşalmıştı. Hızlı adımlarla merdivenlerden inip kendimi dışarı attım. Bu son iki hafta çok tatsız geçmişti. Meryem'in sıkıntısı ne diye düşünüp duruyordum. Yanına da gidemiyordum. Çünkü yüzüme bile bakmıyordu. Ağız dolusu nefes verip arabamın kapısını araladım.

Acaba benimle mi bir sıkıntısı var? Ama ben ona bir şey yapmadım ki. Evet sinirlenmesine sebep olmuş olabilirim. Ama ben ona kıyamıyorum ki- Gördüğüm kişiyle freni kökledim. Meryem...

Ellerinin tersiyle gözlerini silerek karşıdan karşıya geçiyordu. Hızla arabadan inip yanına doğru adımlamaya başladım. Arada birkaç adım mesafe kaldığında dudağımı araladım.

"Meryem..."

Ellerinin tersiyle hızla gözlerini silip bana baktı.

"S-sen..."

"Önüne bakmadan yürüyorsun. Meryem dur..."

Adımlarını hızlandırıp konuştu.

"Benimle ilgilenme artık... Özür dilerim..."

Ne olduğunu anlamazken kulağıma gelen sesle onu kendime çektim. Başımda hissettiğim ağrı kendini gösterdiğinde kollarımı daha çok sardım. Gözlerim gitgide kapanırken yakınımdan gelen sesin ardından gözlerimi kapatmıştım.

"Ambulansı arayın!"

Selamün Aleyküm Kardeşlerim. Uzun bir süreden sonra karşınızdayım. Yorumlarınızı bekliyorum. Kendinize iyi bakın. Allah'a emanet olun 🌼

AYKIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin