AYKIZ

°31° AYKIZ °31°

Vücudumda hissettiğim soğuklukla gözlerimi aralamaya başladım. Üşümüştüm. Zorlukla yanıma döndüğümde yanımın boş olması soğukluğu daha çok hissetmeme neden olmuştu. Yiğit...

Zorlukla yerimden kalkıp üzerimdeki örtüyü üzerimden çektim.

"Yiğit..."

Odamızdaki banyonun kapısını araladığımda ışığın kapalı olması içten içe canımı sıkmıştı. Kapıyı kapatıp odanın kapısına doğru ilerledim. Odamızı arkamda bıraktığımda koridorun karanlık oluşu telaş yapmama neden olmuştu. Adımlarımı hızlandırıp odalara doğru ilerledim.

Adımlarımı hızlı atarken kulağıma gelen kesik kesik ağlama sesleriyle adımlarım yavaşlamış, boğazıma oturan yumruyla hareket edemez olmuştum. Burnum sızlarken yanaklarımdan yaşlar süzülmeye başlamıştı bile. Yiğit'im...

Zorlukla ayaklarımı hareket ettirip oğlumuzun odası olarak düşündüğümüz odaya doğru ilerledim. Sesler giderek netleştiğinde bacaklarımın direncinin düştüğünü hissettim. Kapının kolunu zorlukla kavrayıp yavaşça indirdim.

İçerisi karanlıktı. Ve ayın ışığıyla sarsılan omuzlarını görebiliyordum. Yiğit...

Güçsüz düşen ayaklarımı hızlı olmasını umarak içeriye atmaya başladım. Sevdiceğim beni fark etmemişti bile. Ayaklarımı sürüyerek ilerlettiğim için ayağıma çarpan oyuncaklarla dengemi sağlamakta zorluk yaşamadım.

Kokusunu daha çok hissettiğimde temkinli bir şekilde yanına oturdum. Dolan gözlerimi sıkıca kapatıp açtım. Ağlaması kulağıma az gelirken ellerimi ona doğru uzattığım sırada başını kaldırıp hızla kollarını bana sardı. O an boğazımdaki yumru ağlamamı tetikliyordu. Şayet ağlamazsam nefes alamayacak gibi oluyordum. B-ben...

Kollarımı boynuna sarıp kendime çektiğimde ağlaması şiddetlenmişti. O an sadece ağlamak istedim. Onun gözyaşlarını toplayıp gözlerimde biriktirmek istedim. O gözlerinden ufacık gözyaşı gelmemesini istedim. Rabbim sen yardım et...

Başını göğsüme yasladığında kollarımı daha çok sardım ona. Yiğit'im...

"M-meryem..."

Boğuk çıkan sesiyle o görmese bile gözlerimi kırpıştırdım.

"Yiğit..."

"B-babam..."

Dudaklarının arasından çıkan sözcükle gözlerim hızla dolarken boğazıma oturan yumruyla yutkundum. Gözyaşlarımın ardı arkası kesilmiyordu. Hızla yanaklarımdan süzülüyordu gözyaşlarım. Elime gelen ıslaklıkla tedirgin oldum. Elim saçının üstündeydi. Ben güçlü durmalıydım. Yiğit'im için...

Gözyaşlarımı durduramazken ıslanan dudaklarımı ısırdım. Sesli ağlamamalıydım. Güçlü-

Yerinden hareketlenmesiyle ellerimi ürkekçe ondan çektim. Onun fark etmemesini umarak yanaklarımı silmeye başladım. Başını kaldırması üzerine kollarını belime sardı. Kollarımı boynuna sardığımda sesini duydum.

"Uyandığında yanında olmayışımdan dolayı özür dilerim. Bir anda-"

"Yiğit..."

Boynuna öpücük bırakıp kollarımı sıklaştırdım. Bunun üzerine başını boyun girintime gömmüştü.

"Seni çok seviyorum..."

Boğuk çıkan sesiyle gülümseyip dudağımı araladım.

"Seni çok seviyorum..."

Babam demişti. Yarın şirkete gidecekti ve ben onun durumunu düşünememiştim. Bu odaya gelişi babası ile yaşadığı anılarını hatırlamasının bir sonucuydu.