-Sizi duyuyorum çocuklar .
-Ne ?
-Yoon biz de seni duyuyoruz?
-Ö-öyle değil . S-sanırım hafızalarınız okuyabiliyorum .
Aman Tanrım .
-Yoon bunu kontrol etmeyi öğrenmelisin .
-Biliyorum Jimin .
Zamanla öğreneceksin merak etme . Şimdi sadece okumamaya çalış .
-Kafamın içinde bir sürü ses var . Çok rahatsız edici .
-B-bekle .
Çantamdan kulaklığı alıp ona taktım .
-Bu bir nebze iyi gelir belki hım ? Korkma tamam mı Yoongi . Biz hep yanındayız . Bunları birlikte atlatacağız .
Yoongi'ye sıkıca sarılıp çekildim .
-Ben burada dururum çocuklar Jungkook ve Jin'in yanına gidin . Uyanmışlardır belki .
Hoseok ve Yoongi'yi orada bırakıp odaya girdik Taehyung ile birlikte odaya girdik .Jungkook yoktu . Taehyung ile birbirimize bakıp Jin hyungu uyandırdık .
-Hyung , Jungkook yok .
-Bur-
Elini onun tarafına attığında eli havada kaldı .Orada bir şey vardı .Korkup kalktı hemen .Biz anlamamış şekilde yatağa bakarken Jungkook göründü .Aman Tanrım bu çocuk görünmezdi .
**
Jungkook'a her şeyi anlatmıştık .İlkin algılaması zor olsa da ve ağlasa da . Görünmezlik olayına alıştı biraz daha . Kontrol etmekte zorluk çekiyordu ama normaldi .Yoongi ise elinde olmadan hafızalarımızı okuduğunu biliyoruz . Bir şey düşünmemeye çalışıyoruz. Ama geçen gün Jin hyungun Jungkook görünmez olup düzelirken ki halinin tatlı olduğunu düşündüğünü söyledi bana . Ben de bazen Taehyung için böyle düşmüyordum aramızda kalsın . Yoon öğrenirse ağzından düşmem bu yüzden düşünmemeye çalışıyorum . Taehyung böyle güzel gülerken bu mümkün değil ...
Hastaneden ayrılalı 1 hafta olmuştu .Yoongi ve Jungkook okula gitmedi o zamanlar . Güçleri onlara zorluk çıkarırdı .Bizde hemen gittik ve çıkışta Taehyunglar da buluştuk . Bugün pazardı ve en müsait yerde Taehyunglardaydık .Bir şeyler atıştırıp salona geçmiştik .Bu olaylar ile ilgili konuşuyorduk .Bizim gibileri var mı ? Bizim bir araya gelmemiz tesadüf mü yoksa planlanmış bir şey miydi ? bu güçler nasıl ortaya çıkmıştı .Neden yarım yamalak hatırlıyorduk ? Bu adam kimdi ? Bu sorulardan çıkış yolu bulamıyorduk . Aslında bu adamı bulmak istiyorduk ama nasıl ?
-Tamam çocuklar dinlenelim sonra devam edelim .Yoongi ve Jungkook daha adapte olma aşamasındalar onlar da yorulmasınlar .
Herkes bu bir buçuk haftada çok fazla yorulmuştu .Düşünceler de yoruyordu insanı ...Fiziksel bir şey olmasına gerek yoktu . Hoseok ve Yoongi üçlü koltukta yan yana uzanmıştı .Jin hyung mutfakta kafa dağıtıyordu .Jungkook mutfaktaki sandalyeye oturmuş onu izliyordu .Cidden seviyordu onu aralarında 1 değil 4 yaş olduğunu bilmiyordu .. bence bilse de bir şey değişmezdi sadece kırılırdı bilmediği için . Taehyung ve ben ise ikili koltukta öylece birbirimize yaslanmış oturuyorduk . Bazen elleriyle oynuyordum ...
-Jimin , benim odama çıkalım mı ?
Konuşmak istediği şeyler vardı belki kalktık . Jin hyunglara haber verip odasına geçtik . Kendini yatağa atıp kollarını iki yana açtı ve gözlerini kapadı . Bu olanlardan o da çok etkilenmişti .Belki kendi yaşadıkları gelmişti aklına . Daha ağırdı onun yaşadıkları . Bizim aksimiz enfekte olmuş ve vampir olmuştu . Birçok özelliği değişmişti .Yemek yemesi , ten soğukluğu , ısı ve ışığa dayanıklılığı ... ailesini de kaybetmişti üstelik .Yanına uzanıp sarıldım ona . Sarılmak bir ilaçtı bana göre. İnsanı güvende hissettirir ve yanında biri olduğunu bilirdi . Yan dönüp sarıldı aynı şekilde.
