> 19 <

390 38 8
                                    

Çokta mantıklı olmayan ve hafiften itiraflar olan bölüme hoşgeldiniz

**

-Çocuklar bir haftadır burada birileri dolaşıyor .

-Hyung şu bizi bu hale getiren adam olabilir mi ?

-Bilmiyorum Jungkook ama çok sinir bozucu .

-Hyung bence ben ,Taehyung ve Jungkook markete diye çıkalım .Jungkook görünmez olup arkasında dursun .Bende silah benzeri bir şey çıkarırsa alırım .Benim için çocuk oyuncağı .Taehyung ta  kaçmasına karşın yanımızda olur .

Aslında bana güç verir

Jin hyunglarda toplanmıştık ve hyung şüpheli duran adamı anlatmıştı bize .Bence planım mantıklıydı .

-Biraz tehlikeli değil mi ?

-Evet öyle .Ama merak etme hyung bir şey olmaz .

Çıkalım o zaman . Taehyung yanıma gelmiş ve kendini biraz bana yaslayarak yanımda yürümüştü .Korkuyordu .Bu çok normaldi .Jungkook bizden önce çıkarak adamın arkasına geçmişti .Hala gücünü tam kontrol edemiyordu ama iyiydi yine .Adam bir anda belindeki bıçağa yöneldi ben hemen attım silahı ve uzağa sıçradı .Jungkook fark edildiğini fark edince kendi haline büründü ve yumruk geçirdi .Diğerlerdi de gelmişti fakat güçleri şuan için işimize yaramazdı .Jin hyungun yüzünün şokla bürünmesi ile birlikte kolumdan yaralanmam bir olmuştu .Bizimkilere bakmam ile dikkatim dağılmıştı .Çığlık attığımda Taehyung bana döndü. Adam tam bıçağını ona yönlendiriyordu ki bıçağı havaya kaldırdım ve boğazına yaklaştırdım .Jungkook'ta kollarını arkaya doladı .

-Bana bak adam hareket edersen ölümünü ayağına getirmiş olursun .

-Beni öldüremeyeceğinizi biliyoruz blöfe gerek yok .

Bıçağı boynuna dayadım ve hafif çizdim .Elbette ellerim ile yapmıyordum .Zihin gücüm ile yapıyordum . Akan kan ile birlikte konuştum. 

-Blöf müymüş ha !!!  

Herkesin şaşkın olduğunu biliyordum .Benden böyle bir atak beklemiyorlardı .Aslında bende beklemiyordum fakat artık sınırdaydım . Hepimiz bir şekilde zarar görmüştük .Bundan en çok etkilenen Taehyung'tu birazda onun hıncını alıyordum .

-Konuşsana lan!!!

-Ne dememi bekliyorsun ki ? Deneylerimi sizin üzerinizde denedim işte .

Bıçağı biraz daha dayadım .Kendime karşı koyamıyordum ve etraftaki  taşlar hareket etmeye başlamıştı .Öfkem bu şekilde dışarı vuruyordu . Etrafımda bir şeyler titremeye başladı , çocukların sesini duyuyor gibiydim ama karşılık veremiyordum .Adam Jungkook'un elinden kurtulmuş ve Taehyung'u esir almıştı .Bunu görmem ile her şey bir anda yere düşmüştü .

-Bırak onu .

Bir elim yarayan kolumu tutuyor ve ben adama bağırıyordum . Neden kimse harekette bulunmuyor ve sadece ben uğraşıyordum .Bir taşı alarak adamın kafasına sertçe çarptım .Adam düşerken ben düşmüştüm . Diğerleri adamı eve taşırken Taehyung yanıma gelmiş ve beni sallamıştı . 

-Jimin iyi misin ? Neden böyle bir şey yaptın , adam ölebilirdi , sana zarar verdi ya daha büyük bir şey olsaydı , Etrafta olanları da fark ettin mi Jimin. Ne oluyor ? İyi misin ? 

-ÇÜNKÜ SENİ SEVİYORUM GERİZEKALI , CANIN YANINCA CANIM YANIYOR .ADAMA HESAP SORMAK İSTEDİM AMA ONU BİLE BECEREMEDİM .

Tekrardan yere çöküp sırtımı duvara dayamış ve dizlerimi kendime çekip yüzümü kapayarak sessizce ağlamıştım .Utanma duygum sarmıştı şuan etrafımı . Az önce fark etmesem de  ona bir itiraf yapmıştım .Henüz kendime bile yapamamıştım bu itirafı .Muhtemelen midesi falan bulanır ,görüşmezdi benimle. Birçok kez yakınlaşmıştık sarılarak uyumuştuk .Beni yakın arkadaşı olarak gördüğü için muhtemelen bunlar ve ben şimdi bunu kullanmış gibi olmuştum .

Yanıma oturmuştu .Kollarımız dizlerimiz  değiyordu birbirine .O derece yapışıktı ama ben kafamı kaldırmamıştım .Yüzüm yoktu ki .Hayal kırıklığı ile dolu olan bir yüz görmek istemiyordum .

-Lanet olsun .

diye fısıldadım .Kafasını omzuma yasladı ve elimi tuttu . Hala yanımdaydı .Bu şaşkınlıkla kafamı kaldırdım .O da benimle birlikte omzumdan ayrıldı .Belki de hayal kırıklığı göreceğim için kaldırmadığım kafamı kırmak istedim .

Bu parıldayan gözleri görmek için gözlerimi bile kırpmazdım .

Kalbimin ipleri çoktan kopmuştu .Cidden ne ara bağlanmıştım bu esmer güzeli çocuğa .Onunla yaptığım her şey en güzeliydi benim için. Böyle hoşlandığım konusunda da kafa yormamıştım fakat bir anda ağzımdan çıkmıştı .Bilinçaltım onunla kaplıysa demek ki .

-Bir şey demeyecek misin ? Kız , bağır  ama böyle sessiz olma .Yaptığım doğru bir şey değildi belki ama kalp bu bu kişiye kapılma diyemiyorsun ki .O kadar benziyorduk ki Taehyung seninle ruh eşiyiz belki de diyordum ama sen nasıl bakıyorsun bilmiyorum .
Aramızda ki bu bağı kopardığım için özür-

-Senden çok hoşlanıyorum .

Pekala .Dilim tutuldu sanırım .

-Senden çok hoşlanıyorum .
Aramızdaki bağı koparmadın Jimin aksine güçlendirdin. Ben bunu söylemeye cesaret edemiyordum .

Kahkaha attım .İlk tepkim bu mu olmalıydı
 bilmiyorum ama sevginin karşılıklı olması gibi mükemmel bir duygu yoktu .

Elimi yanağına koydum ve okşadım . 

-Seni seviyorum .

Elime yaslandı ve elini üzerine koydu .Yanaklarıma öpücük kondurdu .Kıkırdadım ve bayıldığım benine öpücük kondurdum bende . İçimi bir hoş ediyordu bu çocuk .

-O zaman benimle çıkar mısın? 

-Hayır diyeceğim düşünmüyorsun değil mi ?

-İyi ki karşıma çıktın... sevgilim .

-Ay kalbim maraton koşuyor galiba . Sevgilim ne de yakıştı ağzına . 
Kalbimi deli gibi hızlandırıyorsunuz Bay Park.

-Karşılıklı şeyler bunlar Bay Kim. 

Göz kırptığımda kıkırdadı .

-Her zerrenle mükemmelsin Jimin .Ağlamak istiyorum .

-Hayır hayır ağlamak yok .

Ellerimi beline götürerek kendime çektim ve sarıldım .O da kollarını boynuma dolamıştı . Kokusunu içime çektim .
Mükemmeldi .

-Bu anınızı asla bölmek istemezdim ama çocuklar artık içeri gelseniz de şu adamın olayını öğrensek . 

-Ayrıca aşk sarhoşluğundan olsa gerek kolunu unuttunuz Jimin .

Ah bir de o vardı değil mi ?

**

Çok saçma bir bölüm oldu yaw
Beğenmeniz dileğiyle :(


DNA ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin