Yao-Momo'yu yukarı çektim. Hızlandırıcı. Altıma bir platform oluşturdum. Yao-Momo'yu bıraktım ve oraya platforma düştü. Bir kılıç oluşturdum. Meteordan.
Deku- Yan. Bu siyah alevleri hatırlıyorsunuzdur herhalde. Şimdi.. Senin nereni kessem?!
Todoroki- Ed- Midoriya bırak şunu!
Deku- Oh? Neden? Ama bunu yapmazsam bir gün senin de kalbini kırar. Onu öldürürsem hiç kimseyi kıramaz. Ama önce biraz konuşayım. Etkileyici bir şey olur.
Deku- Aslında şimdilik planım görünüşümü değiştirip halkın arasına karışmaktı. Ama annem ölünce.. Şimdilik intikam almayı planlıyorum. Hazırlanın, Vatikan yok olacak.
Todoroki- Annenle Vatikan arasında nasıl bir bağ olabilir ki?!
Deku- Kahramanlık yapın ve öğrenin. Patlamaları başlatın.
İtaat gücümün etkisine giren kişileri birer canlı bomba yapmıştım. Şehrin her yerindeler. Ve şimdi patlayacaklar.
Nana- Hey Deku şehrin her yerini patlatmak biraz fazla değil mi?
Deku- Hayır, az bile. Neyse bunu sonra konuşuruz Nana-san. Anti Kahraman Villainlik yapacağım.
Mina- Ne patl--
Her yerden patlama sesleri gelmeye başladı.
Deku- Nasıl, güzel bir melodi değil mi? Eminim buna bayıldın Kacchan. Sonuçta sen de bir şeyleri patlatıyordun. Bazen canlıları.
Yao-Momo'ya döndüm. Kılıcı tam karnına sapladım. Kan kusmuştu. Kılıcı çıkarıp bu sefer omzundan sapladım. Alevleri yok ettiğim için tedavi edilebilirlerdi. Ardından yüzünün sağ tarafını biraz yaktım. Sonrasında onu tekmeleyip yere attım.
Deku- Şimdi sayın "kahramanlar". Benimle mi ilgileneceksiniz yoksa acı çeken halkla mı?
Bakugo- Elbet yine karşılaşacağız Deku.
Yao-Momo'yu aldılar ve gittiler. Yine içeri girdim. Banyoya girdim. Ağlıyordum. Kısa zaman sonra yine ağladım. Anne.. Merak etme intikamını alacağım.
Banyodan çıktıktan sonra biraz içki içmeye karar verdim. Bardağıma biraz buz doldurdum ardından içki. Sonra da bir sigara yaktım. Buradaki piyanonun başına geçtim ve bir şeyler çalmaya başladım. Şehirdeki tüm patlamalar durmuştu. Bakalım kahramanlar ne yapacak?
(2 Hafta Sonra)
Şehir tekrar eski haline gelmeye başladı. Yine mi binanın etrafı sarıldı?! Bu sefer ilk 10 olabilir. Takım elbisemi giyip yavaşça dışarı çıktım.
Deku- Aaa, halbuki o kadar da canlı bırakmak istemiştim(!). (Çılgın kötü adamın aniden yaptığı gülümsemesi) Şaakkaaa.. Eğlenceliydi değil mi? Bakın annemin cenazesi yakında başlayacak bu yüzden kısa keselim.
Yerlerini yok ettim ve onları tam kapatacakken Todoroki buzdan bir zemin yaptı.
Deku- İlginç olacak gibi duruyor. Eri-chan gelir misin?
Uraraka- A-Ama Eri bizimleydi. UA'da.
Deku- Ah söylemedim mi? Eri de burada. Ve aynı benim gibi. İkimizin de öldürmeyeceği bir kahraman var. Eri için Mirio senpai, benim içinse Hawks. Hawks cidden iyi bir kahraman.
Eri- Onlara ne yapacağız Deku-nii? Öldürelim mi? <Eri'ye noldu hüü>
Deku- Sen nasıl istersen?
Eri- Onları çocukluk hallerine götürelim. İşe yaramaz olurlar.
Deku- İşte bir anti kahraman kötü daha. <tabii ki de Eri'nin birini öldürmesine izin vermeyecektim>
Eri'ye gücünü nasıl kontrol edebileceğini öğretmiştim. Ve gücünü artık kullanabiliyordu. Boynuzundan çıkan enerjiyle onları hapsetti ve elini çevirerek onları 3 yaşındaki hallerine getirdi.
Deku- Seninle gurur duyuyorum Eri-chan. İtaat gücümü kullandırmak zorunda bırakmıyorsun. Unutma bu işi yaptıktan sonra gücünü nasıl kontrol edeceğin dışındaki bütün anılarını sileceğim.
Eri- Hayııırrr! Kahramanlar işi olması gerektiği gibi yapmıyor bu yüzden sonsuza dek seninleyim.
Yumuşak bir gülümseme eşliğinde "sen nasıl istiyorsan" dedim. Sonrasında da kılık değiştirip mezarlığa gittik. Ulaştığımızda cenaze töreni bitmişti. Aslında biraz daha iyi.
Bay bay
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
