İSKENDER || Texting

İskender -54-

Bölüm sonunda gerçekten önemli olan şeyler yazdım, lütfen sonuna kadar okuyun.

Emre Aydın - Son Defa

Bölüm Kaya'nın anlatımıyla.

__________

Mavi gözleri tüm dikkatini bana vermiş, her bir mimiğimi dikkatle incelerken, kendisi nefesini tutmuş vereceğim cevabı merakla bekliyordu.

Ben, ne cevap vereceğimi bilemez bir halde ona bakarken gerçekten bu sorunun cevabının ne olduğunu kendimin de merak ettiğini fark ettim.

Rahatsız oluyor muydum? Evet.

Ama... Ama onu buradan uzaklaştırmak istememin sebebi benim rahatsız olmam mıydı yoksa onun da rahatsız olması mıydı?

Ya o rahatsız olmuyorsa? Ama olsundu. Onun rahatsız olması gerekirdi. Olmalıydı.

Siktir git kodumunçocu Kaya.

Rahatını siktiğimin embesili.

"Sen rahatsız olmuyor musun?" Sorduğum soruyla kaşlarını kaldırıp gözlerini kısarak bana baktı. Bu şey der gibiydi, soruya soruyla cevap verilmez.

"Eğer sen rahatsız oluyorsan, ben de rahatsız olurum. Sonuçta sen rahatsız oluyorsun çünkü ve senin rahatsız olmanı istemem. Sen niye bir başkası yüzünden rahatsı-" Elini koluma koyup beni sustururken kaşlarını indirmişti.

"Anladım ben seni Kaya. Açıklamana gerek yok." Kırgın gözlerle bakıp yanımdan geçerken hızla kolunu tutup durdurdum.

"Hayır, dur. Anlamadın. Anlamış olamazsın. Ben kendimi ifade edemem ki hiç. Türkçe'm hep kötüydü benim." Omuz silkerek son cümlemi de söylediğimde dudaklarında çok hafif bir gülümseme yer edinmişti.

Kırıyordum.

Defalarca olduğu gibi yine istemeden kırıyordum.

Bir adım uzaklaşıp omuzlarımı düşürdüm. Derin bir nefes alıp söylemem gereken doğru cümleleri içimden bir kez tekrar ettim. Sesli söylersem hem, ben de tam anlamıyla kabullenmiş olurdum değil mi?

"Evet Arya, ben rahatsız oluy-"

Bu kez lafımı kesen Arya değildi. Kulak zarımızı patlatmak istercesine yüksek yüksek çalan telefonumun sesiydi. Sinirle gözlerimi kapatıp sakinleşmek adına sesli bir nefes verdim. Telefondaki her kimse şu an suçsuz yere öldürebilirdim onu. Elimi kot şortumun cebine atıp telefonumu çıkardım. Arayan kayıtlı olmayan bir numaraydı. Kaşlarımı çatıp bir iki saniye numarayı tanıyor muyum diye bakmıştım ama tanımıyordum. Tam cevaplayacaktım ki telefon kendi kendine susmuştu zaten.

İşi olan bir daha arar, deyip elimi yanıma indirdim. Soran gözlerle bana bakan Arya'yı ise merakta bırakmamak amacıyla "Yabancı numara, boş ver." dedim.

"Hım, ne diyordum ben?" Tam tekrardan konuşmaya başlayacaktım ki elimdeki telefonumun sesi yeniden aramızda yükseldi. Ben boynumu ileri geri , sağ sol yapıp kendimi gevşetmeye çalışırken Arya gülüp başını iki yana sallamıştı.

Bir hışımla telefona baktığımda yine aynı numara arıyordu.

İşi vardı demek ki.

"Alo?" İstemsizce sert bir sesle konuştuğumda Arya'nın benden ayrılan bakışları yeniden bana dönmüş, merakla beni izlemeye başlamıştı.