Helöğğ
41. Bölüme gelmiş bulunmaktayız, e 41 kere maşallah o zaman shsvhdxvsgs
YÜKSEK İSTEK ÜZERİNE shshnsbs
Multimedia: Sena çiçeğim 💛
Bölüm ithafııı,
mlscik💛
sanaaaa :)Veee BugAr_fan 💛 sanaaa :)
Seksendört - Yorma
__________
An itibari ile sınavımıza 102 gün kalmıştı.
Saat 00:04.
Son 102.
102 gün sonra özgürdüm resmen!
Daha fazla abartıp kafayı yememek için gözümü masamın üzerinde duran dijital saatten ayırıp, önümde duran test kitabını kapattım. Kitabı rafa koydum ve ayaklanıp odamdan çıktım. Merdivenleri yavaş yavaş inerken ayağımdaki mor, pofuduk ev ayakkabılarımın kulakları da hareket ediyordu. Komik görüntülerine gülümserken, ufaktan ufaktan delirme sinyalleri aldığımın farkındaydım. Ne güzel! Kafayı yiyordum sonunda!
Mutfağa girdiğimde bomboş olmasıyla ürpermiştim. Etrafı aydınlatan tek ışık kaynağı da bahçedeki lambalardı. Korku filmi çekmek istmediğim için ışıkları açtım, geniş masanın üzerinde duran cam su şişesinden bir bardak su doldurup içtim. Bardağı tezgaha bırakmış kapıya doğru dönmüştüm ki dış kapıdan gelen tıkırtı sesleriyle olduğum yerde kalakaldım.
Sesler artmış dış kapı açılmış ve geri kapanmıştı. Hala olduğum yerde durduğumu fark edince sessizce mutfağın önüne çıkıp kapıya bakmaya başladım. Gelenlerin annem ve babam olduğunu görünce derin bir nefes alıp kendi halime göz devirdim. Gece gece ne aksiyon çıkarmıştım kendime be!
"Aaa kızım uyanık mıydın sen? Sabah süpriz yapacaktım sana ama ben." Annem kollarını açtığında gülümseyip ona doğru ilerledim ve kollarının arasına girdim. Babam da kabanını çıkarıp aştıktan sonra gülerek bize döndü.
"Boyum kadar kızım var ama hala gencim!"
"Bacak kadar olmasın o baba?" Gülerek annemden ayrılıp babama da sarıldıktan sonra yorgun oldukları için onları odalarına yollamıştım.
Kendim de yorgun olduğum için olabilirdi tabii.
Odama girdiğimde yatağıma doğru yürüyordum ki telefonumu hatırlayıp bu kez de yönümü dolabıma doğru çevirdim. Eğilip çekmecemden telefonumu çıkarırken gözüm mavi beremin altında kenarı gözüken hatta takıldı.
İskender olarak yazdığım eski hata.
Konuşmalarımız bir bir aklıma gelirken hızlıca çekmecemi geri kapatıp ayağa kalktım. Işığımı da kapatıp yalnızca gece lambasının aydınlattığı odamda ilerleyip yatağıma kuruldum. Amacım alarmlarımı kontrol edip uyumakken ekranda gördüğüm bildirim bunun biraz gecikeceğinin sinyalini vermişti bile. Besmele çekip bildirime tıklarken aynı zamanda saçmalamamak için dua ediyordum.
❄
Kaya: Nasılsın?
Arya: Sağ ol, sen?
Kaya: İyiyim ben de
Kaya: Ee dersler nasıl
Arya: İyi gidiyor öyle konuları yetiştirdim falan
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İSKENDER || Texting
Короткий рассказ054*: Sen yakışıklı çocuk, 054*: hayatının geri kalanına 054*: benimle iskender yiyerek devam etmeye 054*: ne dersin? Kaya: Valla sen ısmarlıyorsan Kaya: Neden olmasın, derim şwkkaşjsjdj ___ *Lise #1 (16.11.2020) *Genç Kurgu #2 (01.12.2020) *Kısa...