67.
ေရွာင္ဝမ္ရယ္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ စာရြက္ကိုကိုင္ၿပီး အေခါက္ေခါက္အခါခါဖတ္ေန၏။ စာလံုးေလး ေလးလံုးပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း သူဖတ္မဝႏိုင္။
ေခ်ာင္ေခ်ာင္လည္း အလြန္စိတ္ဝင္စားသြား၍ ၾကည့္ခ်င္လာၿပီး ေရွာင္ဝမ္ရယ့္အတြက္ ေရငွဲ႔ေပးရင္း "ဝမ္ရယ္ ဘာေတြမ်ားၾကည့္ေနတာလဲ?"
ေရွာင္ဝမ္ရယ္ လ်င္ျမန္စြာဖြက္လိုက္၏။
စာရြက္ကိုေခါက္ၿပီး အက်ႌလက္ထဲျပန္ထည့္ကာ ေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္ၿပီး "ဘာပညာသားမွမပါတဲ့ စာတစ္ေစာင္ပါ။ စာလံုးေတြကိုလည္းေကာင္းေကာင္းေရးမထားဘူး။ ဖတ္ဖို႔မတန္ပါဘူး"
ေခ်ာင္ေခ်ာင္ အမွန္တကယ္ယံုသြားကာ ေရႏြေးကိုယူၿပီး ျပန္ထြက္သြား၏။ သူမတံခါးကိုပိတ္လိုက္သည္ႏွင့္ ေရွာင္ဝမ္ရယ္ 'ထိုဖတ္ဖို႔မတန္သည့္' စာကို တိတ္တဆိတ္ျပန္ထုတ္ကာ ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးဖတ္ေနျပန္၏။
ေနာက္တစ္ရက္မနက္ေစာေစာ ေရွာင္ဝမ္ရယ္ ၿခံတံတိုင္းကိုထိုင္ၾကည့္ေနသည္။ စာပို႔ခိုေလးလာမည္ကို ေမာ့ကာေမ်ွာ္ေန၏။ ယန္တာ့ရန္ထံမွ စာတစ္ေစာင္ထပ္ေရာက္လာလ်ွင္ သူျပန္စာေရးမည္ဟုေတြးလိုက္သည္။
သူ ေနဝင္သည္အထိေစာင့္ေနေသာ္လည္း စာမွာေရာက္မလာ။
ေရွာင္ဝမ္ရယ္ အနည္းငယ္ေယာက္ယက္ခတ္လာသည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ေနာက္ပစ္ကာ ၿခံထဲတြင္ အေရ႔ွမွအေနာက္လမ္းေလ်ွာက္ေန၏။ ထိုအခ်ိန္ ၿခံတံခါးေစာင့္ၾကပ္ေနေသာ အေစခံေကာင္ေလးေျပးလာကာေျပာလိုက္သည္ "ဝမ္ရယ့္ကို သတင္းပို႔ပါတယ္! ကြၽန္ေတာ္ ဟိုဘက္အိမ္ကအိမ္ေတာ္ထိန္းနဲ႔ စကားေျပာရင္းၾကားခဲ့တာ သူတို႔အိမ္ေတာ္သခင္ရဲ့ဒဏ္ရာေဟာင္းက ေရာဂါျပန္ထေနတယ္။ အဖ်ားလည္းတက္ေနၿပီး အိပ္ရာထဲလဲေနတာ ရက္အေတာ္ၾကာ..."
အေစခံေကာင္ေလးမွာ စကားပင္ဆံုးေအာင္မေျပာလိုက္ရ ေရွာင္ဝမ္ရယ္ ေလအလ်င္ႏွင့္ေျပးထြက္သြားသည္ကိုသာျမင္လိုက္ရ၏။
68.
ေရွာင္ဝမ္ရယ္ ယန္တာ့ရန္အိမ္ေတာ္သို႔ စိုးရိမ္တႀကီး အေျပးေရာက္လာသည္။ အိမ္ေတာ္ထိန္းမွ ဝမ္ရယ့္အားျမင္ေသာအခါ သူမတားရဲပဲ အိမ္ေတာ္ထဲဝင္ခြင့္ေပးလိုက္၏။
أنت تقرأ
Little Nine | ဘာသာပြန် [Completed]
أدب تاريخيXiao Jiu (小九) by Xu Ban Xian (许半仙) ရှောင်ကျိုသည် မင်းသားကိုးပါးထဲတွင်အငယ်ဆုံးဖြစ်သော်ငြား ပါရမီအရှိဆုံးဖြစ်ပေသည်။ သို့ပေမယ့် သူ၏ဦးနှောက်အလုံးစုံကို ယန်တာ့ရန်နှင့်နီးစပ်ရန်ကြိုးပမ်းမှု၌သာ အသုံးချလေသည်။ ယန်တာ့ရန်ဆိုသည်မှာ အေးစက်ပြီးအဖက်မလုပ်တတ်သောသူတစ...