İmmirital Love Trace

™~19.bölüm™~(lalisa)

Ls:Sabahın soğuk havası tenimi okşarcasına esiyordu. Sanırım gülüşüm gibi onu arama isteğimde zamanla yok oluyordu. Gülmeyi unuttuğum gibi,onu armayıda unutmaktan korktum. Hızlıca dışarıya çıktım. Artık insanlardan bile korkuyordum. İnsanların bana başka bir gözle bakmasından tırsıyorum. İnsanlar çok değişikler ,kimse aşk nedir bilmiyor, veya bizim gibi birbirimizi aramıyor.
***
Yürüyemiyordum.Sanırım 4 yıl boyunca bacaklarım benim gibi tükendi. Sabah akşam onu arayıp durdum. Onsuz, yani onu aramayınca vicdan azabı çekiyorum. Sanki beni arıyormuş, ve ben ona karşılık göstermiyorum gibi. Ama beni arıyor olmasından haberdar olmak çok isterdim. En azından yaşıyor olmasını.
***
Kook hayat çok acımasız. İnsanlar kendisinden olmayanları  ve benim böyle varoş olmamı dışlıyorlar. Hayat beni sensiz bir şekilde güçsüz, kimsesiz bir şekilde yerden yere vurdu. Düşünüyorumda bunu neden yaşıyorum. Bu ağrı neden göğüsümü sızlatıyor. Kalbim dayanılamıyacak bir şekilde ,ve sonu gelmez bir acı ile kıvranıyor. İnan senden başka yaralarımı saracak kimse yok. Beni senden başka anlayan yanımda kalbimde, beni seven kimse yok. Ben kimsesizim, ne annem, ne arkamda duran babam, nede aşkından yanıp tutuştuğum sen, yanımda değilsin. Belki yanımda olsaydın herşey farklı olabilirdi. Hayat bize bunları yaşatmıyacaktı. Ama bunların suçlusu benim ailem. Hayatımda asla affetmiyeceğim insanlar. Ama onları seviyorum, özlüyorum. Acaba bir kızları olduğunu biliyorlarmıdır. Evden kaçtığım gün annem çok ağlamıştı. Ama onlara kendimi göstermedim, gösteremedim. Göstersem hiçbirley değişmiyecekti.
Onların beni  unuttuğu gibi bende onları unutucam. Son bir kez onları görücem ve onlardan bana hayatıma açtıkları yarayı sarmalarını isteyeceğim
.
25 oy arkadaşlar bence güzel bir kitap sizce.