Kore wa aide wanai,desu ka?

-8.Bölüm- Yardım

-baksana,neden muhabbeti yüzyüze devam ettirmiyoruz?-

Ne cevap vermem gerekiyor ki? 'Ah hayır kusura bakma evden kaçtım da,yeterince başım dertte. Bir de bir sapıkla buluşarak dert açamam.' Elbette diyemezdim. Ayrıca... Belki bana yer konusunda yardımcı olabilirdi. Bir dakika ya,neler diyorum ben? İsmini bile bilmediğim birinden yardım mı isteyecektim bir de,daha neler. Başım ağrıyordu. Kahvem soğumuştu ve artık lezzetli gelmiyordu. Ağzımın tadı kaçmıştı belki de. Hemen cevap vermeliydim biliyorum,ama... Duraksadım. Zaten başka bir seçeneğim mi vardı ki. Pekala,buluşalım bakalım Bay Sapık Egoist E-.

"Bana uyar. Konuşmaya ihtiyacım var,fazlasıyla."

-Yardımcı olabilirim öyleyse. Konum bildirebilir misin? Araçla gelmeyi düşünüyorum.-

Birden kibarlaşması beni şaşırtsa da,dediğini yaptım. Kafe kalabalıklaşmaya başlamıştı. Öyleyse geç saatlerde kapanacaktı ki bu benim için oldukça güzel bir haber olurdu. Garsondan ikinci bir kahve siparişi verdim. Kesinlikle. Uyumamalıyım. Kesinlikle. Uyumamalıyım.

Saate baktım. Kesinlikle. Yarım saat olmuştu. Uyumamalıyım. Ne zaman gelecekti bu böyle? Yine kaçamak bir cevap verip benimle buluşmayacak mı yoksa? Açıkçası ondan bekleyebileceğim bir davranış olurdu.

Telefonumun titremesiyle birlikte aramayı reddetmem bir oldu. Üvey babacığım defalarca aramıştı. Açacağıma inanmıyordur umarım. Annemin aramayışından anladığım kadarıyla henüz eve gelmemişti. Onunla da uğraşmak istemiyordum zaten şuanda. Tanrım,neden hala gelmedi ki?
Kafenin kapısından her içeri gireni süzüyordum ve artık kafe çalışanları bana endişeli gözlerle bakıyordu. Yine kapının açılmasıyla birlikte gerginliğim şaşkınlığa dönüşmüştü. Bunun burada ne işi vardı?

"Ah,küçük hanım. Ne güzel bir sürpriz böyle. Güzel bayandan güzel bir sürpriz. Hoş gözüküyor."

Kulaklığımı düşürmeme neden olan adam! Alice Eve ile aynı arabada olan oldukça çekici adam. Ragnar. Deri ceketinden bir sakız ağzına attı ve karşıma oturdu. Bakışlarından ne demek istediğini anlayamamıştım ki söze girdi.

"Bu saatlerde burada olmak..." Sesini alçalttı ve devam etti. "Neden buradasın?"

Birden garip bir havaya bürünmüştü. Bu adam beni korkutuyordu. Cevap verecektim ki sarışın bir adam yanımızda belirdi.

"Hey Rag,yeni kız bu mu ?" Pis pis sırıtıyordu. Neyin içindeydim ben böyle?!

Ragnar kaşlarını çattı,ayağa kalktı ve sarışın adama hızlı bir yumruk attı. Ardından masaya bir miktar para bırakıp kolumdan tutarak dışarı çıktık. Siyah spor arabasının yanındaydık ki aklıma Alice sürtüğü geldi ve sinirlendim. Neden sürekli bu kız karşıma çıkıyordu ki! Kolumu hızla çektim. Tam bağırmak için ağzımı açacaktım ki Ragnar benden erken davrandı.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen?!" Çekici gözlerinden öfkeyi hissedebiliyordum. Bir dakika.
Benim bunu söylemem gerekmiyor muydu? Özrü kabahatinden büyük resmen. Dayanamadım ben de bağırmaya başladım.

"Bunu bana ne hakla soruyorsun?! Daha bugün tanıştığım bir adam ne olduğunu anlamadığım bir diğer adamla benim hakkımda konuşuyor,ardından bu adam diğerine yumruk atıp beni arabaya bindirmeye çalışıyor. Üstelik benden hesap soruyor!"

Ragnar sakızını hızla yere tükürdü ve cebinden bir sigara yaktı. Dumanı üfledikten sonra bana döndü. Hiçbir şey söylemeden sigarayı içip onu da yere attı. Öfkeli çıkışmamdan dolayı biraz utanmıştım. Ama haklıydım. Ragnar'a baktım. Öfkeli bakışları gitmişti,yine anlayamadığım eski haline dönmüştü. Yoksa dönmemiş miydi? Ragnar bana yaklaştı,omzumdan tek askısı düşen çantamın askısını düzeltti. Sigarayla karışık parfüm kokuyordu. Gözlerine bakmaya korktuğum bu adam,bana iyi davranıyordu. Utanıyordum. Belki de fazla sert davranmıştım. Bir şey söyleyemiyordum. Gözlerine bakamıyordum. Ragnar bunu fark etmiş olmalıydı ki şakayla karışık söze girdi
"Yaşlı adamlar bazen korkutucu olabiliyor küçük hanım. İşte bu yüzden.." Eliyle öne eğdiğim başımı kaldırdı ve gözlerimin içine baktı. Biraz önce korku dolu bakışlar atan o gözlerin içine bakıyordum. Yine beni korkutuyordu ancak bu seferki bakışlar çekiciliğin izleriydi. Gözlerinden ne anlattığını anlayamasam da sözlerinde hüzün seziyordum.

"İşte bu yüzden... Benim gibi yaşlı adamlara yardım etmek gerekir küçük hanım. İzin ver de anlatayım."

Spor arabaya bindiğimde Bay Egoist E-'nin zaten gelmeyeceğini biliyordum. Ragnar'a yardım edebilirdim,Emotionless bana etmese bile.