Sweet Chaos // HYUNMIN ✔

18"more comfortable"

"Cidden aynaya bu kadar takıntılı olman..." diye söylendi Hyunjin elindeki bezle aynayı silerken.

"Bir de iki elini yasladın." dedi Seungmin. Yere bağdaş kurmuş ve kollarını göğsünde birleştirmiş Hyunjin'e bakıyordu.

"Alt tarafı bi el izi sonra silerdin."

"Ben 24 saatimin uyumadığım her anını bu aynaya bakarak geçiriyorum. Sen kirlettin sen temizle işte ne kadar söylendin. Alt tarafı bir el izi değil mi?" Hyunjin bu söylediğine göz devirdi.

"Al sildim. Olmuş mu?" dedi sanki Seungmin yüksek mertebe birisiymiş gibi yapmacık bir saygıyla.

Seungmin başını salladı. "Olmuş sanırım." Yüzünü buruşturup odada gözlerini gezdirdi. Ardından ayağa kalkmak için hareketlenmişti ki omzunda hissettiği ellerle bir anda kendini Hyunjin'n altında buldu.

"Yerlerde de elimin izi çıkar mı?" dedi yüzünü yüzüne yaklaştırıp. Seungmin'in kaşları çatıldı.

"Çıkabilir." dedi. Ne diyebilirdi ki?

Hyunjin o an onu öpmek istiyordu ama bir sebepten dolayı yapmadı. Kendi de anlayamamıştı ama bir şey onu alıkoymuştu sanki yapmaktan.

"Sırtım acıyor Hyunjin." dedi Seungmin olabilecek en düz sesle. Hyunjin bunun üzerine uzaklaştı ondan. Yanına oturduğunda Seungmin de doğruldu.

"Dizi izleyelim." dedi Seungmin. Hyunjin gülümseyerek başını salladı.

"Olur."

°°°

"Neden yiyecek hiçbir şey yok? Ben gelmeseydim ne yiyecektin?" dedi Hyunjin bomboş olan dolaba göz gezdirerek. Seungmin omuz silkti.

"Dışarı çıkar alırdım kendim." dedi. Hyunjin anladığını belirtir şekilde başını salladı.

"Çıkalım o zaman." dedi dolabı kapatıp omuzlarını dikleştirirken. Seungmin başını salladı.

"Aynen." Odasına gidip cüzdanını aldıktan sonra tekrar Hyunjin'in yanına dönmüştü.

°°°

Seungmin zaten her zaman evinin yakınındaki aynı markete giderdi. Hyunjin'i ilk kez gördüğü gün geldiği market de burasıydı.

Seungmin o anı hatırlamak istemediğinden yola bakmadan direkt markete girdi.

"Acaba o gün sen olmasaydın ne olurdu?" dedi Hyunjin buruk bir gülümsemeyle. Seungmin raflar arasında ilerlemeye devam ederken ona bakmadı bile.

"Ben olmasaydım başkası olurdu Hyunjin dramatikleşme." dedi umursamaz bir tavırla. Hyunjin dudak büzdü.

"O gün de başkaları vardı ama beni ezilmekten kurtaran sendin." dedi. Seungmin bir iç çekip tamamen ona döndü.

"Neyse ne. İyi günüme denk gelmişsin işte şu konu hakkında konuşmayı bırakabilir miyiz?"

"Peki..." dedi Hyunjin sessizce.

Seungmin'e göre o gün kötü bir anıydı. Zaten içten içe hala huzursuz hissediyordu. Her ne kadar aralarında bir şeyler olmuş olsa da hala tereddütlüydü. Tam olarak rahat olamıyordu onun yanında. Kendi olamıyordu. Elinde olmadan aralarına o duvarı yine örüyordu. Aslında belki de sadece bir alışkanlıktı. Onu terslemeye o kadar alışmıştı ki ona yakın olmak garip hissettiriyordu.

Ondan gerçekten hoşlanıyor muydu ki? Seungmin bundan hala emin değildi. Hoşlanıyor olsa böyle rahatsız hissetmezdi değil mi?

Hyunjin'in yanında olduğu her an kafası karışıyordu.