*ပန်းတွေက ဆေးကျွေးတာတောင် တစ်ကယ်ကိုပဲ*
ရိပေါ်မှာ ခြံဝန်းထဲ သူစိုက်ထားသည့် ပန်းလေးတွေကို ပေါင်းရှင်းကာ အပွင့်လေးတွေကို အသာအယာကြည့်သည်။ ဒီနေ့က ပိက်ရက်ဖြစ်လို့ အရင်လိုလဲ အပြင်မထွက်ချင်တာနှင့် ခြံထဲပဲ ဆင်းလာခဲ့သည်။
အရင်ကထဲက အပြင်တွေဆို သိပ်ထွက်လေ့မရှိသည်မို့ အခုလိုက သူ့အတွတ် ပိုပျော်စရာတောင် ကောင်းသည်။ မနေ့က ရှောင်ပါးဆီ သူတို့မိသားစု အလည်တောင် သွားခဲ့သေးသည်။
ပါးပါးက အသက်လေးရလာတော့ ဘာကိုမှ သိပ်မမက်မောတော့ပေ။ ဒါပေမယ့် သူ့မြေးကိုတော့ သည်းသည်းလှုပ်။ အဲ့တာကြောင့်လဲ သားသားက တစ်ခုခုဆို သူ့ဖိုးဖိုးဆီပဲ သွားသည်။ သူတို့မဝယ်ပေးတာမျိုးဆို ပါးပါးဆီ သွားပြီး ပူဆာလေ့ရှိသည်။
*ချီးပဲကွာ..ဒက်က တစ်ကယ်ဆရာကြီးပဲ*
အိမ်ထဲဝင်သည်နှင့် သားသား၏ ဆဲသံက အရင်ထွက်သည်။ သားဖနှစ်ယောက် ဖဲရိုက်နေခြင်း။ သားသားက အကျင့်ပေါင်းစုံကို သူ့ဒက်ဒီဆီက ကူးခြင်းဖြစ်မည်။ ဖဲရိုက်၊ဘောလုံးပွဲလောင်းဆိုတာတွေကို ရိပေါ်က မလုပ်တတ်။
ဦးကျန့်ကပဲ အကုန်အစုံ လုပ်တတ်သည်။ အခုလဲ ဘောလုံးပွဲတွေ လောင်းနေသည်ဆိုသော သတင်းကြောင့် ရိပေါ်မှာ ဝူယဲ့ကောတို့ကို လှမ်းမေးရသည်။
ဝူယဲ့ကောကလဲ သူ့သူငယ်ချင်းဘက်က။ ငါတို့က အပျော်လောင်းတာပါ ရိပေါ်ရ...ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ဆိုတာကြည့်ပဲ။ဘာမှမဖြစ်တာတော့ ရိပေါ်နားလည်ပါသည်။ ဒါပေမယ့် လောင်းကစားက ရှုံးလေပိုမဲလေဆိုတာကို ရိပေါ်ကြားဖူးလေသည်။
အပျော်အပျက်ဆိုပေမယ့် အပျော်ကနေ အပျက်ဖြစ်သွားနိုင်သည်။ ဦးကျန့်တို့က တစ်ခုလောင်းရင် သိန်းဆယ်ချီသည်။ အရင်ကထဲက ချမ်းသာသည့်သူမို့ နှမြောရမှန်းလဲ မသိ။ ရိပေါ်ကသာ အမြဲနှမြောရသည်။
ရိပေါ်ကို ဟိုတစ်ခါကပြောတော့ မလုပ်တော့ပါဘူးတဲ့။ မနေ့က ရိပေါ်အိပ်မှ ဖုန်းလှမ်းဆက်ပြီး လောင်းတာ သူမသိတာကျ။ ရိပေါ်က စားသောက်လို့ကုန်တာမျိုးကို မနှမြော။လောင်းကစားဝိုင်းထဲ ပါသွားမည့်ပိုက်ဆံတွေကို နှမြောသည်။ သူများဆီက တစ်သိန်းလဲမလိုချင်သလို ကိုယ့်ဆီက တစ်သောင်းကိုလဲ ပေးရမှာနှမြောတတ်သည့်သူ။
