6. Bölüm

24.9K 805 92
                                    

Ölmek sadece gözlerini yumup bu hayattan kopmak değildi.

Bazen ölmezsin ama öleceğini bilirsin.

Yaşarken öleceğini...

İnşirah'ta öleceğini bilenlerdendi. Demiralp onu yavaş yavaş öldürecekti. Ama abisi için ölmeyi göze almıştı. İki abisini de çok sevse de Ömer'in yeri onda ayrıydı. Onun için yapmayacağı şey yoktu.

Bugün istemeye geleceklerdi. İnşirah odasından çıkmamıştı. O neşeli kıpır kıpır kız gitmiş, yerine odasından bile çıkmayan biri gelmişti.

"Kızım?"

İnşirah yerinden sıçrayıp arkasını döndü. Annesi meraklı gözlerle onu izliyordu.

"Efendim anne?"

"Ne yapıyorsun camın önünde?" Dedi kuşkulu bir sesle.

"Kış geliyor, ağaçlarda yaprak kalmamış... Benimde celladım geliyor, umudum kalmamış."

Annesinin dolan gözlerini görünce gülümseyip boynuna atladı. Eğer bu şekil hareketler yaparsa babası onu vermekten vazgeçebilirdi.

"Hadi aşağıya inelim. Acıktım ben."

"Kızım kahvaltı mı kaldı? Öğlen yemeği için hazırlıklara başladık."

İnşirah ani gelen durgunlukla annesine baktı. Saatlerdir camın önünde olduğunun farkında bile değildi.

"Ne yapacağız yemek?" Dedi bozuntuya vermeden.

"Ballısın yine. Kuru fasulye pilav yapacağız."

İnşirah'ın keyfi azıcık yerine gelmişti. Olduğu yerde birazcık kıvırıp dans etti. Annesinin onu izlediğini biliyordu.

"Deli kız! Hadi gel, bize yardım et. Yemekten sonra kuaför gelecek. "

İnşirah kafasını sallayıp dolabına yöneldi. Hâlâ pijamalarıyla duruyordu. Ne kadar çıkarmak istemese de dışarıya geceliğiyle çıkamazdı.

Üzerini giyindikten sonra merdivenleri sekerek indi. Ne yaparsa yapsın aklının bir köşesinde kalıyordu.

"Kız! Neredesin sen? Sesin soluğun çıkmıyor bugün."

İnşirah yengesine bakıp istemsizce kıkırdadı. O da sevmeden evlenmişti. Baran abisi onu kaçırmıştı. Hemde rızası olmadan. O da az çekmemişti yani. Hâlâ ailesiyle konuşmuyorlardı. Babası ne kadar araya birilerini sokmuş olsa da yanaşmıyorlardı. O yüzden İnşirah hatta tüm Demireller onu sarıp sarmalamışlardı.

"Buradayım yengem. Biraz yorgundum, uyumuşum."

"İyi gel hadi. Elbisen geldi, bir bak."

KÖRDÜĞÜM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin