KÖRDÜĞÜM

28.Bölüm

İyi okumalar.

Mardin...

İnşirah'ın çocukluğu, gençliği, güzel anılarının şehri.

Mardin çoğu genç kıza kötüydü. Kimisinin töreye kurban gidip çocuk yaşta evlendiriliyor, okuyamıyor, üstüne kuma getiriliyordu.

Şanslı mıydı şansız mı?

Şanssızdı. Çocuk yaştaydı. Töreye kurban gitmişti. Az kala okuyamıyordu.

Şanslıydı. Bir zamanlar korktuğu adam kalbini ısıtıyordu. Okulunu okuyordu. Ailesi ile arası iyiydi. Seviliyordu.

Mutluydu.

Huzurluydu.

Artık dünya başına yıkılsa da huzurunu sağlayabilirdi. Karnındaki minik can onun huzuruydu. Ayakta durma sebebiydi. Güçlü kılıyordu onu.

Hissediyordu.

Erkek bir bebek olacaktı.

Öyle olmasını istediği için değildi. Ya da korktuğu için değil. Sadece hissediyordu.

Kız çocuklarını hep daha çok sevmişti.

Güneş güzel uykusunu bölerek gözlerine ilişirken yavaşça araladı. Güneşle açtığı gözlerini kapattı bir müddet. Daha sonra huzurla yeniden açtı.

Yavrusuyla beraber girdiklerini ilk gündü. Daha bir huzurluydu. Bebeği onu ayrı bir sevindiriyor, içine sığamıyordu.

Eliyle yatağın sol tarafını yokladı. Demiralp'in koca cüssesi yerine minik bir kağıt değmişti eline. Kaşlarını çatıp doğruldu.

Günaydın küçük hanım. Kahvaltınızı yapın. Saat iki de odana çıkmayı unutma.

Saat iki mi?

Ne oluyordu?

Eline telefonunu alıp Demiralp'i aradı. Uzun uzun çaldıktan sonra açan olmamıştı. Kaşlarını en az Demiralp kadar çatıp yataktan çıktı.

Hamile olduğu için hiçbir şekilde evin işlerine karışamıyordu. O yüzden güzelce uyuyup uykusunu almıştı.