KÖRDÜĞÜM

22.Bölüm

Multi İnşirah'ın kıyafeti.

İyi okumalar...

İçi kaynıyordu İnşirah'ın.

İhanet dört bir yanını çevirmiş, boğazını sıkıyordu. Nefesi kesilecekti. Boğazındaki yumru yutkunmasına mani oluyordu.

Kendini odadan dışarı atıp mutfağa indi. Dolaptan aldığı soğuk suyu kafasına dikti. İçindeki yangını körüklemişti.

Ellerini tezgaha yaslanıp gözlerini kapattı. Derin nefesler alırken sakinleşmeye çalışıyordu. Dayanamayarak bir bardak su daha doldurup merdivenleri tırmandı.

Odasına giden adımları yönünü değiştirip Demiralp'in çalışma odasına girmişti. Elindeki bardağı nereye attığını umursamadan fırlattı.

Demiralp işle çıkan sıkıntıyı halletmeye çalışırken neredeyse kafasına gelen bardakla şaşırdı. Güçlü refleskleri ile kurtulduğu bardağın ardından sinirden delirmiş karısına baktı.

"Ne oluyor lan?!" Diye sesini yükseltti.

"KİMLE ALDATIYORSUN BENİ, PİS ADAM!"

Demiralp gözlerini kısıp İnşirah'a baktı. Ne saçmalıyordu bu kadın? Ayağa kalkıp ona yaklaştı.

"Ne saçmalıyorsun sen?" Diye tısladı.

"DUYDUM SENİ! ALDIR DEDİN! KURTUL DEDİN! DAHA EVLENELİ NE KADAR OLDU?! ALDATACAKSAN NİYE EVLENDİN?"

Boğazı yırtılırcasına bağırıyordu. Delirmiş gibiydi. Demiralp'ten gelen herşeye razıydı. İhanete de boyun eğmezdi. Buna susmazdı.

"Ne aldatması?! Sen ne saçmalıyorsun?!" Diye bağırdı hayretle.

"Çocuk peydahlamadın mı, kim bilir kimden. Duydum seni. Aldır dedin. Niye evlendin benimle? Ben herşeye razıyım senden gelen. Ama asla İHANETİNE SUSMAM, DUYDUN MU BENİ?! ASLA!"

Demiralp ne olduğunu anlamıştı. Karısı iş ile çıkan problemi yanlış anlamıştı. 'Aldır' dediği yurt dışından gelen eski ortaklarıydı. Anlaşamadıkları için bozdukları ortaklıklarının ardından karşı taraf ısrar etmiş Türkiye'ye gelmişlerdi.

"Yavrum sen yanlış anlamışsın. Be-"

"Boşanacağız. Kim bilir kimden çocuk peydahlamış bir adamla evli KALMAYACAĞIM."

Demiralp kaşlarını iyice çatıp neredeyse kendinden geçmiş olan karısını tuttu. Sinir krizi geçiriyordu. Onu kendine çekip sıkıca sarıldı. Bağıra bağıra ağlamaya başlayınca saçlarını okşadı.