KÖRDÜĞÜM

16.Bölüm

Multi İnşirah'ın kıyafeti.

İyi okumalar...

"Bende. Galiba bende seni seviyorum Demiralp."

Bu onların miladıydı...

İnşirah ve Demiralp'in miladı...

Demiralp yerinden çıkacak gibi çarpan kalbini umursamadan yavru ceylanına sarıldı. İlk defa bir şey istemişti. Bir dilekte bulunmuştu. Gerçek oluyordu.

Allah'a şükretti.

Yavru ceylanının kalbi kendisi için çarpıyordu. Kalbi ona aitti. Tıpkı onunkinin yavru ceylana ait olduğu gibi.

İnşirah sarhoşluğun verdiği mahmurlukla kendini Demiralp'e bıraktı. Pişman değildi. Uzun zamandır bunu düşünüyordu.

"Eger yarın dediklerimi hatırlatır beni utandırırsan seni döverim Demiralp." Dedi.

Gözleri kapalıydı. Bedeni pelte gibi olmuştu. Demiralp olmasa yere yığılacaktı. Dediklerine pek dikkat etmiyordu.

"Nasıl döveceksin yavrum. Üflesem uçacaksın." Dedi alayla.

İnşirah başını kaldırıp gözlerini açtı. Baygın bakışlarını Demiralp'in alaylı bakışlarını dikti.

"Sen benim tersimi görmedin daha. Bakma ufak tefek olduğuma yüz otuz kiloluk kızı dövdüm ben!"

Demiralp başını geriye atıp kahkaha atmaya başladı. Keyfi yerindeydi. Yavru ceylanı da onu seviyordu.

"Tamam yavrum, beni de döversin. Hadi gidelim artık. Çok geç oldu." Dedi.

İnşirah'ı kucağına alıp arabaya yerleştirdi. Sarhoşluğun verdiği etkiyle uyumuştu. Eve gidip ona zor da olsa yatağına yatırdı. Saat gece yarısını çoktan geçmişti. Başına bir öpücük kondurup odadan çıktı.

Kimseye yakalanmadan eve gidebildiğinde hala sırıtıyordu. Yavru ceylanı onu seviyordu. İçindeki çocuk havalara uçuyordu.

Bütün gece heyecandan uyuyamadı. Sağa sola dönerken sürekli İnşirah ile ilgili hayaller kuruyordu. Küçük bir çocuktan farkı yoktu.

Sabah kalktığında hiç uyuyamamasına rağmen kendini dinç hissediyordu. Kendini duşa atıp kendine gelmeyi diledi.

Duştan çıktıktan sonra her zaman ki gibi siyah takım elbiseni giydi. Üzerini düzeltirken çalan telefonuna bir bakış atıp eline aldı. Ömer ağanın aradığını görünce kaşlarını çatıp aramaya yanıtladı.