"Saan ba talaga tayo pupunta Cal?" nagtatakang tanong ko sa kanya. Hindi ko alam kung saan kami ngayon pupunta. Bigla niya nalang ako pinasok sa sasakyan niya at umalis na kami. Inihanda ko na ang aking cellphone para kahit ano man ang mangyari ay puwede kong tawagan si Kuya o kahit sino mang puwedeng hingan ng tulong incase may gawin siyang masama sakin.
"Can you stop thinking that nonsense Louise? I can read your mind baby." Natatawang sabi niya sakin.
"Malay ko ba kung anong gagawin mo sakin? Baka mamaya gawin mo akong hapunan at itatapon na lang sa bangin na parang walang nagyari. O baka naman ibigay moko sa lolo mo at gawin din ak-"naputol ang sasabihin ko dahil bigla niya nalang hininto ang sasakyan at tumungin sakin.
Shit! Those damn eyes! I wish I can stare with that forever.
"How can I let that happen Synara? I love you and Im willing to sacrifice my life for you." He casually said.
That left me in awe. Yes I admit that I really like him. Who wouldnt be right? Gwapo naman siya, and I know that maraming ding nahuhumaling sa mga mata niyang talagang nakakaakit.When I first saw him I never thought I would fall. And yes I was wrong because I already did fall to him. Hindi ko aakalain na ang isang tulad niya ang bibihag sa puso ko. Oo sinusungitan ko siya pero di ko pa rin maiwasan na gustuhin siya. Pinagpatuloy na niya ang pagmamaneho. Tumingin nalang ako sa labas ng bintana para iwasan ang mga mata niya na paminsan minsang tumitingin sakin. I love staring at his beautiful eyes but not now. After what he said, my heart can't stop beating so fast.
Napaayos ako ng upo ng huminto na ang sinasakyan namin. Medyo madilim na din ng dumating kami. Bakit ba kasi niya pa ako dinala sa malayong lugar na to? Ni hindi ko nga alam kung saan kami eh. Baka mamaya hinahanap na ako nila Mommy at Daddy. Pag ako talaga pinagalitan, patay ka sakin mamaya Kuya dahil pinabayaan mokong kunin ng bampirang to!
Lumabas na siya sa sasakyan at pinagbuksan ako ng pinto. Wow may pagka gentlemen din pala ang mga bampira? Nakaka iyak naman.
Tsk. Narinig ko mula sa kanya ng maka labas nako sa sasakyan. Nabasa niya na naman siguro kung ano ang iniisip ko.
Tiningnan ko siya ng masakit. "Wala na ba talaga akong privacy pag ikaw ang kasama ko?" sabi ko sa kanya
"You think too loud Louise. I can hear it." He said at inalalayan ako.
Magsasalita na sana ako ng mapansin ko kung saan kami. Hindi ko maiwasan mamangha sa nakikita ko ngayon. Hindi ko alam na dito niya pala ako dadalhin. Akala ko kanina gagawin na niya akong hapunan. Ayoko pa naman mamatay ng napaka aga nu!
"Do you like it?" He said beside me. I nod and continue watching the city lights.
Andito kami ngayon sa mataas na lugar kung saan makikita ang napakagandang city lights. Medyo madilim na kaya kitang-kita ang ganda neto. Parang noon lang pinapangarap ko makapunta dito at hindi ko inaakala siya lang pala ang taong magdadala sakin dito.
"I turn to him. Why did you bring me here Cal?" I asked.
Tiningnan niya muna ako bago siya tumingin sa napakagandang view sa harap naming. "This is my favorite place. I bring you with me here because I want to tell you something Synara." After he said that ay tumingin na siya sakin.
Eto na naman ang puso kong bumibilis na naman ang takbo sa tuwing tumitingin siya sakin. Kinakabahan ako sa itatanong niya sakin. Ano naman yun at kailangan mo pa akong dalhin ditto?
"You know that I like you right? No, I love you. And I want you to know that I'm already courting you and you're not allowed to be with another man." He said.
"Wow ha? Di ba dapat tatanungin mo muna ako kung puwede mo akong ligawan? Nililigawan mo na pala ako ng hindi ko alam? Advance ka din eh nu?" sabi ko naman sa kanya. At bakit meron agad bawal?
Lumapit siya sakin at huminto ng ilang hibla nalang ang layo naming sa isat isa. "Synara Louise Lacosta? Can I court you?" tanging pag titig nalang sa mga magaganda niyang mata ang nagawa ko.
"So? Yes is the only choice. Now, answer me baby."
How can I answer if all I can do right now is to stare with those beautiful face. From his thick eyebrow, captivating eyes, pointed nose and of course, his red tantalizing lips! Damn! This vampire is beyond perfect.
"Done memorizing my face? Im waiting baby. Masamang pinaghihintay kaming mga bampira." Napaayos ako ng tayo dahil sa sinabi niya.
I cleared my throat. "Theres no choices other than yes right?" he nodded. "Okay." Sabi ko sa kanya. Damn! Cal Jacob Lington smile again in front of me! Bihira lang sa katulad niyang bampira ang ngumiti. Oo ngumingiti naman siya sakin pero iba talaga ang ngiti niya ngayon. Para bang nanalo sa lotto. Gosh Cal! Mas lalo pa kitang nagugustuhan.
YOU ARE READING
His Venomous Fangs (On-Going)
VampireBehind your precious smile is your Venomous Fangs