His Venomous Fangs (On-Going)

Chapter 15

Nagulat ako ng makita kong andito sila Mommy at Daddy. Ang weird kasi minsan ko nalang silang naabutan dito sa bahay. Palagi nalang silang wala at may business trip daw.

"We missed you baby! How are you?" I hugged mommy back.

"I'm fine Mom. Kayo? Kamusta kayo ni Daddy?" tanong ko sakanila.

They smiled. "We're okay baby. Tara nagluto ako ng pancakes." Aya sa'kin ni Mommy kaya sumama na ako sa kanya.

Sumunod naman sa'min si Daddy. Nag kwentuhan lang kami. Gosh I really missed this. Sana hindi na sila magiging busy ulit. Gusto ko silang nandito palagi sa bahay. Pero syimpre hindi pwede 'yun kasi may mga negosyo kami at kailangan silang dalawa.

Umakyat nako sa kwarto pagkatapos ng kwentuhan namin. Nagbihis ako at pumunta sa room ni Kuya. I need to ask him about Clair. Lately kasi parang ang lungkot niya. Sila pa kaya ni Clair?

Kumatok ako sa pinto ng kwarto niya. "Kuya? Can I come in?" I asked him. Hindi siya sumagot kaya binuksan ko nalang.

I saw him standing outside his balcony. "Are you okay Kuya? This past few days parang wala ka sa sarili?"

Humarap siya sa'kin at nagulat ako ng makita kong umiiyak siya. What the hell! This is my first time saw him crying! "I did everything for her Sy. I love her and I can't just get it. Why did she choose to leave me and be with that man?" mas lalo akong nagulat sa sinabi niya.

What did you do to my brother Clair!

I didn't know how to react. I thought they're okay? "Hush, just forget her Kuya. She don't deserve you!" hindi ko na hinintay na magsalita pa siya at niyakap ko na siya agad.

"I don't know if I can do that. It's so freaking hard Sy. I love her." He said.

"I know Kuya. But it's a process. I know someday you'll move on." I said.

Pagkatapos nun ay pumunta na ako sa kwarto ko. Hindi na ako nagulat nang makitang si Cal sa balcony ko. Napaka trespassing talaga ng bampirang 'to. Hobby na niya atang pumunta dito tuwing gabi.

"Bakit ka na naman nandito?" tanong ko agad sa kanya.

"Bad girl. Is that how you greet your suitor?" He said at lumapit ako sa kanya.

I didn't answer, nakatingin lang ako sa madalim na kalangitan. "Cal? I don't think your parents gonna like me."

"Of course not! They will like you and I'm sure with that."

"But I'm just a human. I'm so far different from you "

"Why are you saying that Louise?" humarap ako sa kanya.

"I want to meet them" nagulat siya sa sinabi ko. "I want to know if they're okay with me." Pagpapatuloy ko.

He sighed. "Okay, if that's what you want. I'll introduce you to my parents tomorrow. "

Bigla akong kinabahan sa sinabi niya. Gosh! Gusto ko 'to diba? Ang makilala ang mga magulang niya? Pero bakit bigla akong kinabahan? Hindi naman siguro ako uuwi ng bangkay na diba? Lolo niya palang nga nanginginig na yung tuhod ko sa takot, mga magulang niy pa kaya?

But I really want to meet them! Pano kung di pala nila ako gusto sa anak niya? Pano kung paghiwalayin niya lang kami?

"Stop thinking that Baby." yan na naman. Binabasa niya na naman ang isip ko

Tumingin ulit ako sa kalangitan. Bakit kaya walang mga bituin ngayon?

Cal encircled his arms around my waist. "When will you said yes Louise? I really want us officially." Sabi n'ya.

'Di ako nakasagot sa tanong n'ya. Yes I love him but I'm not yet ready to commit. Lalo na at hindi kami magkaiba kami.

"Umuwi kana Cal. Gabi na. Matutulog na din ako. May pasok pa tayo bukas." Sabi ko at humarap na ako sa kanya.

"You sure you okay?" I nod

"Okay. Goodnight baby." He said and kissed my forehead.

Muntik na akong sumigaw ng bigla bigla na lang siyang tumalon sa balcony! Muntik ko nang makalimutan na bampira pala ang gagong 'to.

Pumasok na ako sa kwarto at humiga. Iniisip ko palang ang pwedeng mangyari bukas kapag nakilala ko na ang mga magulang n'ya ay kinakabahan na ako. Pano pag 'di nila ako magugustuhan? Baka gawin lang nila akong hapunan nila! No! Cal is there. I know he'll take care of me.

I'll just pray that tomorrow will be fine.