BENİMSİN~TEXTİNG~

🎊26.bölüm

Evet arkadaşlar geldik ilk bölümden beri düşündüğüm bölüme..

Bu bölümü çok düşündüm sonunda yazdım şükürler olsun ya.

Neyse peçetelerinizi hazırlayın çünkü ağlayacaksınız..

Şaka şaka ama bu bölümü yazarken ben bile üzüldüm şuan depresyondayım.

Neyse ya çok konuştum..

İyi okumalarrr...

Sınır 10 vote

Zaman durdu, dünya ayaklarım altından kaydı..
Bense sadece durdum.

Gerçekten herşey bu kadar basit miydi? Bir insan tek bir şeyle yıkılabilir miydi?

Yıkıldım..

Karşımda duran charlotte'ye öylece baktım.Boş boş öylece ona baktım, gözyaşlarım firar etmek için çırpınırken ben sadece durdum...

Saçları dağılmış, makyajı hafif akmıştı. Boynunda ve kollarında kızarıklıklar vardı.
Üzerine giydiği kırmızı gecelik vücudunu belli edecek darlıktaydı.

Göğüs dekortesi her erkeği cezbedecek türdendi..

Karşımda her hareketimi pür dikkat inceliyor,bir yandan da sanki şaşırmış gibi yapıyordu.

"Aaa ilayda burada ne işin var beklemiyorduk seni"

"Öncelikle adım ilayda değil ilay unutmazsanız sevinirim. Beni buraya charles çağırdı"

"Hıı ama gördüğün gibi pek müsait değiliz hem charles yoruldu ve uyudu kusura bakma buraya kadar boşuna gelmişsin"

Charlotte'ye yalandan gülüp yani gülmeye çalışıp yürümeye başladım.
Charles nasıl böyle bişey yapardı,madem sevgilisi gelecekti neden beni çağırdı.

Vücudum olduğundan ağır geliyordu,dünya etrafımda dönüyordu,yürüyordum ama nereye gittiğimi bilmiyordum.

İnsan bir gecede herşeyini kaybeder miydi?
Tüm inancımı,umutlarımı,sevdiğim adamı kaybetmiştim.

Yıllarca sevdiğim adam,yıllarımı buruşturup çöp kutusuna atmıştı.

Nefes alamıyordum,kalbim atmıyordu biri boğazımdan sıkıyormuş gibi hissediyordum.

O kadar olay olmuşken,bana o kadar umut vermişken bu yaptığı affedilecek gibi değildi.

Sevdiğim adam başka bir kadınla aynı yatağa girmişti.

Benim sevdiğim adam başkasıyla yatmıştı,bir kadının bedenine dokunmuş dudaklarını öpmüştü.

Ben onun saçını okşamaya kıyamazken o kadın ona dokunmuştu..

Gözyaşlarım artık firar edip yanaklarımı ıslatmaya başlamıştı.

Hava kararmıştı ve yağmur hafiften yağmaya başlamıştı.

Daha sabah ne düşünürken şimdi ne yapıyordum,sevdiğim adamın yok oluşunu izliyordum.

Biz birlikte olamazdık,o bana o gözle bakmazdı,yanındaki kadına o kadar aşıktı ki beni görmüyordu bile.

Gerçi yanındaki kadın benim sayemde yanındaydı.

Ayaklarım artık bedenimi taşıyamayacak kadar zayıflamıştı,
Elimi duvara yaslayıp yavaşca yere düştüm.

Sırtımı buz gibi duvara yaslayıp yağmurun gözyaşlarımı saklamasına izin veriyordum.

Dünya dar geliyordu bana,herşey bitmişti.Benim olmayan bir adamı kaybetmiştim,yıllarımı verdiğim adamı kaybetmiştim.

Ne kadar komik değil mi?

'Kaybettim'demek o kadar komik ki!

Sanki bana aitmiş gibi,sanki benimmiş gibi,sanki ona sahipmişim gibi birde kaybettim demek.

Gerçekten acınacak haldeydim,bana ait olmayan bir adamı kaybettim diye ağlıyordum.

Neden yıllar önce onu gördüm ki televizyonda neden ona aşık oldum ki, neden o ya nedenn..

"Neden, neden, neden! Neden dünyada o kadar insan varken seni sevdim. Sana tutundum, sana sığındım, dinlediğim her şarkıda seni düşündüm hayatımı sana bağladım, sırf benim ol diye o kadar uğraştım ben. Yıllar o kadar büyüttü ki bu aşkı artık ben istesem bile gidemez çünkü tüm benliğimi sardı, beni ele geçirdi. Ben bıktımm yeter ya yeter sensizlikten bıktım"ellerimi başıma vurup hıçkırıklara boğuldum.

Artık kaldıramıyordum,kalbim bunları kaldırmıyordu.

"Kendine vurunca çıkacak mı içinden?" duyduğum sesle irkilip kafamı yana çevirdim.

Yeşil gözlü bir çocuk aynı benim gibi duvara yaslanmış bana bakıyordu.

"Sen kimsin?"

"Senin kurtarıcı meleğinim"

"Gerçekten uğraşamam seninle defolur musun"

"Onun için ağladığına değecek mi"

"Sanane bundan"

"Şunu sakın unutma hiçbir erkek ağlamaya değmez sulu göz"

"Sanane ya sanane defol hem bana sulu göz deme"

"Neden sulu gözsün işte"

"Neden benimle uğraşıyorsun ya sen defolsana"

"Aa ama sulu göz o kadar dinledim seni bari bi teşekkür et"

"Ne diyorsun ya"

"Diyorum ki şu unutamadığın adamı bana anlattın ya bende seni dinledim bi teşekkür et"

"Ben sana bişey anlatmadım hem ben konuşmadım bile"

"Nasıl ya dedin ya o kadar insan varken neden swni sevdim, sana sığındım diye bana demedin mi?"

Ben bunları sesli mi dedim al işte elin adamına makara olduk..

Yanımdaki şahısa bakmadan ayağa kalkıp yürümeye başladım ama çok geçmeden yere kapaklandım.

"İyi misin?" yere çöküp eliyle kolumu tuttu.

"İyiyim çekil"deyip elini ittim.

"Bak iyi değilsin bırak evine gmtüreyim hem bu saatte tek başına gezme"

"Ya sen bela mısın bi git ya zaten yüküm ağır bide seninle mi uğraşacam" onu itip yürümeye başladım.

Ama çok geçmeden dünya karardı ve son hatırladığım yere düştüğümdü...

Yeni karakter nasıl biri olacak sizce ilaya iyi gelecek mi?

Tipini nasıl yapsam acaba..

Neyse düşünecem..

Haydin ben kaçaarrrr..

Bayysssss❤
Oy verip yorum yapmayı unutmayın..