Büyücü dünyası, en karanlık dönemini yaşarken Hogwarts'ın kapalı kapılar ardında dönen ittifaklar, zehirli bir sarmaşık gibi herkesin etrafını sarmıştı. Ölüme direndiler, ölümü yönettiler, ölüme yenildiler. Masum sanılan benlikler, kendi kanlarında...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İnsanı insan yapan hatalarıdır. Hatalarımız seçimlerimizden ibarettir ve bizi biz yapan da neyi seçtiğimizdir. Seçtiklerimizin esaretinde yaşayıp giderken hayatın anlamının bizim için ne olduğunu unutur olmuştuk.
Koridor boyunca elimizdeki kitaplarla koştururken buluyordum sürekli kendimi. İksir dersine özellikle çağırılmış olmamıza rağmen nasıl geç kalırız diye homurdanarak başımın etini yiyen bir adet Slytherinli ile uğraşırken bir yandan da derse koşmak oldukça yorucuydu. Melinoe biraz daha susmazsa, şuracıkta ölü taklidi yapmama az kalmıştı ve ben hala açtım!
"Melinoe!" Tatlı, naif bir sesle olduğumuz yerde duraksadığımızda seslenen kişinin Luna Lovegood olduğunu anlamam çok da uzun sürmemişti. Bu kibarlığa sahip nadir kişilerdendi. Sarı saçları dalga dalga ince beline doğru sarkmış, beyaz teninde göze çarpan kırmızı dolgun dudaklarını ısırarak bize doğru geliyordu, yanakları hafiften pembeleşmişti. Pembenin yakıştığını düşündüğüm de nadir insanlardandı.
Melinoe, arkasını dönerek gördüğü beden ile genişçe gülümseyip "Minik kuş," diye mırıldandı büyük bir mutlulukla. Ela gözleri tilkilik dışında ilk defa parıldıyordu. Kumral, uzun saçlarını omzunun gerisine attı. "Kitabını düşürdün." diyerek kitabı Melinoe'ye uzatan Luna'nın da yüzünde cilveli bir ifade vardı.
Melinoe, dudaklarına çapkın bir yan sırıtış kondurarak Luna'ya yaklaştı. Uzun, ince ve kemikli ellerinden birini Luna'nın beline sararken diğerini yanağına çıkarttı ve şakağına küçük bir öpücük kondurdu. Luna ise gözlerini kapatmış ellerini Melinoe'nin koluna sarmış huzurlu bir gülümseme ile anın tadını çıkarıyordu. "Teşekkürler bebeğim" dedi Melinoe çapkın bir tavırla. Luna'nın pembe yanakları kırmızıya evrilirken Melinoe göz kırpıp elindeki kitabı aldı. Gözlerimi kısarak baktım önümdeki ikiliye, beni aç aç derse sokmaya çalışırken o burada kızı yatağa atacaktı resmen!
