Büyücü dünyası, en karanlık dönemini yaşarken Hogwarts'ın kapalı kapılar ardında dönen ittifaklar, zehirli bir sarmaşık gibi herkesin etrafını sarmıştı. Ölüme direndiler, ölümü yönettiler, ölüme yenildiler. Masum sanılan benlikler, kendi kanlarında...
Bölüm şarkımız: Zayde Wølf ft. Ruelle - Walk Through To Fire
Sihirli günler dilerim!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Çabuk ol, tren kalkıyor!" Harry'nin seslenmesiyle saçlarımı bağlamayı bitirerek uzattığı ele tutundum ve kendimi trene attığım anda karşımızdaki kompartımana oturmuştuk. Ron bizimleydi fakat Hermione'nin nerede olduğunu bilmiyordum. Trene bindiğini görmüştüm ama yanımızda değildi. Muhtemelen birazdan gelirdi.
"Sana da merhaba Black." diyen Ron'a kaşlarımı kaldırarak baktım. "Selam." diye karşılık verdiğimde hala kovuğa gidip gitmemekte o kadar kararsızdım ki, içimden biraz bile olsun gitmek gelmiyordu. "Öyle açım ki, umarım annem bir şeyler hazırlamıştır." diye homurdanan Ron ile Harry gülerek karşılık verdi. Her ne kadar yüzü gülse de çoğu kişi gibi o da durgun görünüyordu. "Sen her zaman açsın, Ron." Kendimi tutamayarak güldüm, Ron'un da keyfi yerinde gibi görünüyordu.
Harry birden kendini toparlayarak ciddileştiğinde ne diyeceğini merak etmiştim. Dizlerinin üzerine eğilerek Ron'a yaklaştı ve ses tonunu alçalttı. "Bozulmaz Yemin ne anlama geliyor?" diye sorduğunda kaşlarım çatılmıştı, bunu neden sorduğunu anlamaya çalışıyordum. Ron da aynı şeklilde kaşlarını çattı ve oturduğu yerde doğruldu. "Bozulmaz Yemin'i bozamazsın." dedi ciddi bir tavırla. Harry, gözlerini devirmekten çekinmedi "O kadarını ben de anlamıştım." diye mırıldandığında Kafamı iki yana salladım. "Anlayamazsın." Ron ile aynı anda aynı tepkiyi vermemiz garipti. Kısa bir bakışmanın ardından Harry'nin sorgulayan bakışlarına geri döndük.
"Peki bozarsan ne olur?" diye sorduğunda kısa bir sessizliğin ardından Ron ardına yaslanarak cevap verdi. "Ölürsün." Kompartımanın camında Hermione belirdiğinde ona gelmesi için seslenecektim ki Ron'a attığı bakışla ne olduğunu anlamaya çalışırcasına gözlerimi ikisinde gezdirdim. Kavga etmiş gibi görünüyorlardı. Hermione gözlerini devirerek yanımızdan geçip gidince Ron sıkıntıyla ofladı. "Alt tarafı neden Malfoy ile dans ettiğini sormuştum." diye homurdandı. Harry, "Evet, ona suçlu gibi yaklaştın." diye devam ettiğinde gözlerimi devirmeden edemedim. Kızı kırmakta üstüne yoktu.
"Neden böyle bir şey sordun?" diyerek tekrar konuyu Harry'nin sorusuna çektiğimde ardına yaslandı ve gözlüğünü düzelterek yeşil gözlerini kıstı. "Dün gece, o partiden sonra Snape ve Draco'yu bu konu hakkında konuşurlarken duydum." diye mırıldandı, kaşlarımı çattım, bir bağlantı kuramamıştım. "Nasıl yani?" diyerek biraz daha açmasını istediğimde omuzlarını silkerek cevapladı. "Snape, Draco'yu korumak için Bozulmaz Yemin'i ettiğinden bahsediyordu. Snape, karşı taraf için çalışıyor." dedi bir çırpıda.
Kaşlarım mümkünmüşçesine daha çok çatılırken düşünmek için kendime bir müddet verdim fakat yine de mantıklı gelmiyordu. "Ama Dumbledore, Snape'e güveniyor?" dedim mantıklı gelmediğini belirtmek amacıyla. Ron ise anında doğrulmuş ve Harry'i onaylamıştı. "O adama asla güvenmiyorum." dediğinde kafamı iki yana salladım ve ardıma yaslandım, ben yine bu işte farklı bir şey olduğundan yanaydım.
