Büyücü dünyası, en karanlık dönemini yaşarken Hogwarts'ın kapalı kapılar ardında dönen ittifaklar, zehirli bir sarmaşık gibi herkesin etrafını sarmıştı. Ölüme direndiler, ölümü yönettiler, ölüme yenildiler. Masum sanılan benlikler, kendi kanlarında...
Bu seferki fazlasıyla uzun oldu, doya doya okursunuz artık sövmslf
Bölüm şarkımız: Katy Perry - Rise
Büyülü okumalar tatlışlarım!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bu, Harry Potter!" diye bağırdı bir Ölüm Yiyen. Harry şaşkınca kalabalığa bakarken Hermione, sıkıca Harry'nin kolundan tutmuştu. "Ne ironik ama değil mi?" diye ağzımın içinden mırıldanarak güldüğümde, gülüşüm tamamen sinir bozukluğundan olduğunu biliyordum Kalabalığın Harry'nin üzerine yürümeye başladığını gördüğümde hızla etrafıma bakındım. Hemen ardımızda bir beden, kırmızı gözlerini dikmiş bana bakarken hızla bir kapıdan çıktı. Bu, konuştuğum barmen kadındı!
Buradan nasıl çıkabileceğimizi düşünerek etrafı süzdüm. Kargaşayı onlardan önce çıkarırsam ben yönetebilirdim. Kalabalık daha fazla etrafamıza bir karınca sürüsü gibi dağılmadan aklıma gelen ilk mantıklı hamleyi, geçrekleştirdim. Hermione ise asamı kaldırdığımı görmüş ve Harry'yi her hangi bir hamlede koruyabilmek için yanına çekmişti. Asamı içkilerin bulunduğu rafa doğrulttum ve tek bir bilek hareketiyle hepsi Ölüm yiyenlerle aramıza saçılmasını sağlarken onları ateşe verebilmiştim. "İncendio!" diye bağırdım telaşla.
İçkiler, verdiğim ateş kıvılcımlarıyla harladı üzerimize. Yüzüme sıçrayan ateşten kaçınmak için kafamı kollarımın arasına sıkıştırarak eğilirken yürüyen kalabalıkla aramıza, bir kalkan gibi serilmişti ama bunun onları uzun bir süre tutacağını düşünmüyordum. "Harry!" diye bağırdım doğrularak. Bana doğru koşan Harry'nin elinden kavrayarak hızla koşmaya başladığımızda az önceki 'barmen' kadının çıktığı yere doğru ilerledim. "Buradan!"
Arkamı bir anlığına döndüğümde Alfred Black'in ateşi söndürdüğünü ve asasını bana doğrulttuğunu görebilmiştim. Harry benden önce davranarak önüme geçmiş ve beni tek hamlesinde kolunun altına almıştı. "Expelliarmus!" Hemen sonra üçümüz de bardan çıkmıştık fakat peşimizde koca bir yığın Ölüm Yiyen vardı. Ayak diplerimize çarpan büyüler, bunun kanıtıydı. Hermione, birkaç kez arkasını dönerek karşılık verse bile, o kadar kalabalıklardı ki işe yaramıyordu. "İmpedimenta!" diye tekrar dönüp bağırdıdğında, birkaçı en azından yavaşlamıştı.
