Satılık : Karanlık Günler [h.s]

Bölüm-27

Hastaneden çıkmış eve gidiyorduk.Ve evet tahmin ettiğiniz gibi hamileyim.Gözyaşlarım acımı alevlendiriyordu.Zayn arabayı sürerken bile sinirliydi.

Asıl üzüldüğüm bu bebeğin yanlış bir zamanda ve yanlış bir şekilde oluşması.Bu bebek tecavüzden olmuştu ve ben Harry ile bütün bağlantımı koparmışken olması ayrı bir sorun.

Evin önüne geldiğimizde,Zayn'den önce inip eve girdim ve kendimi büyük koltuğa saldım.Kısa bir süre sonra Zayn içeri girdi ve yukarı çıkmaya kalkıştı.

''Birşey söylemiyecek misin?''dedim kısık sesimle.Zayn sıkıca kapatmış gözlerini açtı ve gözlerini benimkilere dikti.

''Ne dememi bekliyorsun Bella?Ne zaman Harry'e gitmek istersen söyle seni ben bırakiyim''

''Zayn şu siktiğimin düşüncelerini kes.Ben Harry'e geri dönmeyeceğim''sesim bütün evi sallamıştı.Zayn aşağı inip bana yaklaştı.

''Bella karnında ki çocuğun babası o ve sen onu doğ--''

''Benim bebeğimin babası falan yok,aslında benim bebeğim bile yok çünkü bu bebek doğmayacak!Anladın mı beni?''diye gürledim.

''Madem doğurmayacaksın niye bu çocuğu yaptınız?''dediğinde sabrımın taştığını hissediyordum.

''Zaten bu çovuk isteyerek olmadı''bunu söylememeliydim.Zayn benden kaçırdığı bakışları benimle buluşturdu.Gözlerindeki karanlık beni ürkütüyordu.

''Ne demek bu?''dedi fısıldayarak.

''Boşver Zayn ben odama çıkıyorum''deyip yanından ayrılıcakken beni kolumdan sertçe tutup kendine çevirdi.

''Söyle Bella ne oldu?''diye bağırdı.Kolumu ondan kurtarmam imkansızdı.

''Zayn sakin ol!''

''O zaman sende konuş''dedi tekrar gürleyerek.Ve bende bu gürlemelerinden dolayı bende gürledim.

''Çünkü Harry bana tecavüz etti,bu bebek onun eseri,anladın mı?''hepsini tek nefeste söylemiştim.Zayn kolumu tutan elini gevşettiğinde dalgın bakışlarına odaklandım.

''Niye söylemedin?''dedi fısıltı sesiyle.

''Korktum Zayn,hem de çok korktum''kaşları aniden çatıldı ve bana derin derin bakmaya başladı.

''Seni hastanelik o etti dimi.Seni önce becerdi sonra susman için öldürmeye kalktı dimi?''resmen senaryo yazdı.

''Hayır!Ben sinirimden delirdim ve evi ben dağıttım sonra dengemi kaybedip kafamı merdivene vurdum''dedim titrek sesimle.

''Sonuçta sana zarar verdi!Ben ona bunu ödetirim''bunun olacağını biliyordum.Kapıya doğru yönelirken onu durdurdum.

''Zayn lütfen dur!O sarhoştu kendinde değil.Hem o gün benden özür diledi ve hayatımdan gideceğini o söyledi.Lütfen Zayn,yapma!Hayatımda güvendiğim bir tek sen kaldın.Senide kaybetmek istemiyorum''

Zayn'in nefesi düzene girdiğinde rahatladım.Gözleri bir süre duvar ile buluştu ve uzun süre öyle kaldı.

''Hala anlam veremiyorum!''dedi aniden.

''Neye?''

''Sana bunu yapmış bir insanı hala nasıl sevebiliyorsun?''çok klasik bir soru.

''Bak dilim istediğim kadar ondan nefret ettiğimi söyleyebilir ama kalbim söyleyemez.Bu birini ölümüne sevmek gibi birşey.Ondan bu yaptığı kötülüklerinden dolayı tiksiniyorum ama bu onu sevmiyorum anlamında değil.O yüzden hayatımdan gitmesini istedim çünkü onu başka türlü unutamam.Gözümün önüne her geldiğinde kalbim biraz daha acıyor.Yani anliyacağın Harry ve Bella artık yok!''