Satılık : Karanlık Günler [h.s]

Bölüm-8

Selam gençler sınavlarım başladı artık vakit buldukça yazıcağım!!Umarım beğenirsiniz!!Şarkı ile birlikte okuyun!!İyi okumalar...!

NOT:Yeni bir hikaye yazıyorum adı 'Aşkımın İmtihanı'Zayn ile ilgili bir hikaye.Sizden ricam lütfen okuyun...!Sizleri seviyorum...!

Söyledikleri karşısında sadece yeşil gözlerine baktım.Kendime içimden geldiği kadar lanet okudum.

Ben resmen bir katilin kollarında,bir katilin evinde ve en önemlisi bir katile değer veriyordum.Şuan hissetiğim duyguyu ben bile bilmiyorum.

Dışardan bakıldığında masum,saf ve temiz gibi görünen ama içinde ve ellerinin arasında kim bilir kaç insanın kanı birikti.

Ben ona güvenmeye kalksam en sonunda yine yıkılıyorum.Şimdi kafamda tek bir soru var...

Ben ne yapacağım?

''Bella iyi misin?''

''Ne?!'' dedim kısık bir sesle.

''Sana sesleniyorum ama beni duymuyorsun.''

''Şeyh...ben...benim çok uykum var ben uyumak istiyorum,iyi geceler.''deyip sırtımı ona doğru döndüm ve kendimi daha fazla tutamayıp göz yaşlarımı bıraktım.

Harry'nin beni duymamasını istiyordum o yüzden olabildiğince sessiz bir şekilde ağladım.Ben ağlarken birden belimde hissettiğim elle irkildim.

Artık Harry'e nasıl davranacağım veya onu kızdıracak mıyım? Açıkçası her ikiside. Şuan hissettiğim duygular; acı, korku ve endişe.

Bunlar benim en nefret ettiğim duygulardır. Hiç bir şey olmasını istemiyordum o yüzden sessizce kendimi uykuya bıraktım.

                                                                        ***

Sabah Harry ile birlikte kahvaltı ediyorduk. Harry tabağında ki her lokmayı bitirirken ben sadece onun gözlerindeki katil bakışını bulmaya çalışıyordum.

Benim ona baktığımı fark edince o da gözlerini bana dikti. Elimi tutmasıyla önce elime sonra da tekrar Harry'e baktım. Elimi çektiğimde kaşlarını çattı. Ama hayır bundan sonra sana bu kadar yakılık gösterebilir miyim bilmiyorum.

''Bella neyin var?Nedir bu soğukluğun?'' Sinirle sırıtmıştım bu dediğine.

''Ne olabilir ki?Sana KÖTÜ DAVRANMA MI GEREKTİRECEK ne olabilir ki?''dediğimde sertçe yutkundu.

Daha fazla kendimi tutamayıp salona ilerlemeye başladım.Arkamdan gelen ayak seslerini duyduğumda peşimden geldiğini anladım.

Sertçe kolumdan tutup beni kendine çevirdi. Neredeyse aramızda boşluk yoktu.

''Katil olduğum için mi? Bunun için mi böylesin Bella'' diye bağırınca ben de kendime engel olamayıp bende aynısını yaptım.

''Evet Harry! Katil olduğun için senden kaçıyorum.'' dedim ve gözlerinin içine derin derin bakmaya başladım.

''Biliyordum.'' dedi ve öfkeyle gülümsedi.

''Neyi biliyordun?''

''Bunu öğrenince sende benden kaçmaya başladın. Sende benden uzak durmaya başladın''

''Harry bunu kim öğrenirse aynı tepkiyi verirdi.'' dedim bilmişlik yaparak. Ama doğru!

''Sana bunu söylememeye çalıştım ama sen her bir caziben, her tatlı dilinle, her inatçılığınla beni zorladın ve sonunda isteğine kavuştun.'' Buna mecburdum!