Satılık : Karanlık Günler [h.s]

Bölüm-4

Selam millet!!Benden size bayram hediyesi!!İyi bayramlar!!Umarım beğenirsiniz!!İyi okumalar...!!

Onun burda ne işi var?Beni nasıl buldu?Buraya gelmiş olsa bile artık onunla görüşemem zaten duydukları karşısında beni bir daha görmek istemeyecek.

Ben düşünürken onun bana sarıldığını hiç fark etmedim.Ben öylece dururken o bana her geçen dakika daha çok sarılıyordu.En sonunda bende olan tuhaflığı fark edince çatık kaşlarıyla gözlerime baktı.

''Bella ne oldu?Neyin var?Daha doğrusu bu psikopatın evinde ne işin var?''

''Babam beni Harry'e sattı.''dediğimde ağzı o şeklini aldı.

''Şaka yapıyor olmalısın!İyi de neden?''

''Parasızlıktan! Düşün benim haberim olmadan okula gidip kaydımı almış.'' dedim ve yine ağlamaya başladım.

''Bu berbat.''

''Bende öyle düşünüyorum da sen Harry'i nerden tanıyorsun?''

''Onu tanımayan yok! Aslında onun hakkında pek bilgim yok ama geçmişinin berbat olduğunu duydum.''

Harry'nin geçmişinde ne var böyle bir türlü anlayamadım!Dün geçmişi ile ilgili günlüğünü okuduğumda bana saldırdı.Aslında bunu merak etmem lazım ama elimde değildi merak ediyordum.

''Neyse Bella!Ben hep yanında olacağım ve seninle çok yakında dünya evine gireceğiz ve sen tamamen benim olacaksın. Seni asla bırakmam! Seninle çok mutlu olacağız.'' dediğinde ağlamam şiddetlendi.

''Olamayız!''

''N-Ne?N-Nasıl?''

''Çünkü—''lafımın bölünmesi Harry'nin sesiydi.

''Çünkü o benim.'' dediğinde ikimizde Harry'e döndük. Cody önce bana sonra tekrar Harry'e baktı.

''Nasıl?''dediğinde Harry devam etti.

''Yani senin anlayacağın dilden söyleyeyim... Bella tüm haliyle,tüm benliğiyle kısacası herşeyi ile benim oldu!''

Cody'nin suratında bir endişe vardı. Harry'nin söylediklerini bir türlü sindiremiyordu anlaşılan. Ben bile sindiremiyorken, onun sindirmesini bekleyemem.

''Benliğiyle derken?'' Sesi zor çıkmıştı.

''Yani dün gece Bella benliğiyle benim oldu!'' dediğinde daha fazla kendime hakim olamadım.

''YETER ARTIK!'' dediğimde Cody gözlerini bana döndürerek öylece kaldı.Onu biraz dürttükten sonra kendine geldi.

''Bella...senden nefret ediyorum.'' İşte bu benim için en büyük acı olmuştu diyebilirim.

Koşarak uzaklaştığında, her şeyimi yavaş yavaş kaybettiğimi ve hayatımın sona geldiğini anlamıştım.

Bahçede sadece ben ve Harry kalmıştık. Ben yaşlı gözlerimle ona bakarken o ayaklarına bakıyordu. Onu kendime çevirip gözlerini benimkilerle birleştirdim.

''Yaptığını beğendin mi? Önce annem şimdide sevdiğim kişi daha ne istiyorsun? Doğru ben senin satılığınım, benden olsa olsa kukla olur.Sen bu gecede beni becerirsin bende bir sürtük olurum sende rahat edersin bende.Yarın kim beni becerice—''

Lafımın bölünmesi yanağımda ki yanma hissiydi. Evet Harry bana tokat attı. Yine. Hak ettim mi? Etmedim mi? Bilmiyorum? Kolumdan sertçe tutup fısıldamaya başladı.

''Bir kere baban seni bana sattı. Ayrıca ben seni başka yollarla yine elde ederdim ama seni satılık yapana babandı. Bir diğeri ise eğer sen sadece benimsin başka bir erkek senin dünyanda olamaz, ve son olarak bu dediklerinden sonra senden tiksindim. Seni geri vermeyeceğim! Çünkü eğer geri verirsem yine sonuçta başkasına satacak. Bu yüzden bundan sonra bu evden dışarı çıkmayacaksın bu dediğinden sonra artık dışarı adım dahi atamayacaksın!'' Gözlerimi kısa bir süreliğine kapatıp açtım.

''Neden bana bunları yapıyorsun Harry?Neden?''

''Ben bunu sana yapmıyorum.Daha doğrusu ben bunu sana isteyerek yapmıyorum sen bana hesap soracağına seni buna zorlayanlara sor çünkü emin ol beni tanımadan yargıladın ve içimde ki kötü çocuğu ayağa kaldırdın.'' dediğinde koşarak eve girdim.

Merdivenlerden hızla çıkarak odama girdi.Kapıya yaslanarak yavaşça yere eğildim,dizlerimi kendime çekerek ağlamaya devam ettim.

Bir süre böyle durduktan sonra yatağımın yanındaki komidinde ben,kardeşim ve Cody'nin resmi vardı.Gidip resmi elime alıp öylece düşündüm.Hem geçmişi hem de şuanki durumumu.

1 Hafta Sonra

Neredeyse 1 haftadır Harry ile konuşmamaya onunla karşılaşmamaya ve onu sinirlendirmemeye çalıştım. Her gece ağlıyordum ve bu kabustan uyanmak istiyordum.  Eğer iyi bir hayat yaşamak istiyorsam bu hayata alışıp kendim olmalıyım. Geçmişimi unutmak kolay olmayacak ama böyle zehir hayatı yaşamakta çok kötü. Sonuçta Harry bile haklıydı ben babam yüzünden buradaydım, ama bu ona karşı duyduğum nefreti değiştirmiyordu. Ben bunları iyice düşündükten sonra aşağı inip Harry'i aramaya başladım.

''Harry!?'' dediğimde o da bana karşılık verdi.

''Salondayım!'' dediğinde koşarak salona gittim.

Salonda Harry'i görünce koşarak ona sarıldım. Açıkçası ne yaptığımı bilmiyorum ama buna çok ihtiyacım vardı. Ayrıldığımızda önce sırıttı sonra gözlerime baktı.

''Bu niçindi şimdi?''

''Açıkçası bazı yerlerde haklı olduğunu anladım ve senle iyi geçinmek istiyorum ama benden özür dileyeceksin!'' dediğimde alayla güldü.

''Neden?''dediğinde bende ciddi bir tavırla.

''Bana zorla sahip olduğun için yani tecavüz ettiğin için.''dediğimde o alaycı yüz ifadesi yerine pişmanlık geldi.Bir süre gözlerini kapatıp açtı.

''Haklısın,özür dilerim''

''O zaman bundan sonra aramızda kötü olay yok! Ayrıca ben istemediğim sürece bana dokunmayacaksın. '' dedim bilmiş tavrımla.

''Dediğin gibi olsun güzelim'' deyip göz kırptı.