Cuma yeni bölüm
koyamayabilirim o yüzden şimdiden bir bölüm yayınlayayım dedim, cuma da yayınlamaya çalışacağım ama söz vermeyim.
Keyifli okumalar... :)
Okan Bey bir müddet sessiz kaldı, muhtemelen söyleyecek bir şey bulamamıştı.Zaten bu durumda ne denebilirdi ki?
"Bence bir değişiklik yaşamalısınız." dedi en sonunda
"Efendim?"
"Basit, herhangi bir değişiklik.Mesela..." kaşlarını hafifçe çatıp düşündü "Mesela havalar hala güzelken piknik yapın. Eminim ne zamandır piknik yapmamışsınızdır."
"İnanın piknik yapacak durumda değilim Okan Bey."
Başka bir şey demeden yanından uzaklaştım. Nişanlım ölmüş ama ben eğlenmek için piknik mi yapacaktım yani?Elimdeki kokteyli o Okan denen adamın suratını fırlatmamak için kendimi çok zor tutmuştum ve eğer yanında biraz daha kalsaydım muhtemelen kendimi tutamayacaktım.
Etrafıma bakındım, herkes halinden son derece memnundu.Burada sorunu olan tek kişi benmişim gibi görünüyordu. Hafifçe iç çekip bardağımı masaya bıraktım ve stüdyodan çıkıp eve döndüm.
Eve vardığımda annem uyumuştu, ben de sessizce odama gidip uyudum, daha doğrusu telefonum çalmasa uyuyacaktım. Telefonumun çalmasıyla gözümü açıp yatakta hafife doğruldum, tanımadığım bir numara arıyordu
"Alo?"
"Esin Hanım iyi akşamlar."
Karşıdan gelen ses yatakta tamamen doğrulmama neden oldu
"Okan Bey?"
"Evet, numaranızı Deniz Hanım'dan aldım." Tamam yarın kesinlikle Deniz ablayla ciddi bir konuşma yapmam gerekecek "İçeri girdiğimde sizi stüdyoda göremedim. Sizi sinirlendirdiysem özür dilerim."
"Sadece son günlerde bayağı bir hassasım Okan Bey, sizinle alakalı bir şey yok."
"O zaman yarın sizi pikniğe götürebilir miyim?"
"Okan Bey." diye iç çektim "Şu an bi değişikliği daha kaldırabileceğimi sanmıyorum."
"Esin Hanım hayatınızın geri kalananı böyle geçiremezsiniz.İzin verin size yardım edeyim.Ben de sizin yaşadıklarınızı yaşadım, durumunuzu biliyorum o yüzden bu kadar ısrar ediyorum."
İnatçı keçi! Alt tarafı rahat bırakacaksın beni!
"Peki." diye pes ettim "Dediğiniz gibi olsun."
"Harika! Adresinizi söylerseniz sizi yarın saat onda alırım."
"Çatalça'ya girince yaklaşık 100km sonra sol tarafta bir çiftlik kalıyor, orası..."
"Tamam, yarın görüşürüz."
"Görüşürüz"
Telefonu kapatıp tekrar uyumaya çalışım. Ama uyuyamıyordum, Bora aklımdan çıkmıyordu.Kendimi ona ihanet ediyormuş gibi hissediyordum. Gerçi sevgilim birini bulmamı istemişti ve Okan Bey ile aramızda bir şey de yoktu ama ben yine de kendimi suçlu hissediyordum. Odamdan çıkıp salona indim. Nermin pencerenin yanındaki koltuğa oturmuş dışarıyı izliyordu. Camdaki yansımamı görünce irkilip hemen ayağı kalktı
"İyi akşamlar Esin Hanım." dedi telaşla
Hafifçe gülümseyip yanına gittim
"İyi akşamlar, telaşlanmana gerek yok. Burada istediğin kadar oturabilirsin."
"Sağ olun. Yapabileceğim bir şey var mı?"
"Yok, teşekkürler. İstersen oturabilirsin."
"Ben... Müştemilata dönsem iyi olacak."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Buz ve Ateş
RandomBora hayatıma girene kadar hayatım oldukça sıradandı. Sıradan bir hayatı olan sıradan bir dansçı... Bora'nın hayatıma girmesiyle her şey değişmeye başladı. Başlangıçta oldukça iyi olsa da zamanla her şey değişti.
