FİNAL

289 11 8
                                    

"Üzgünüm."dedim elini tutup "Ama daha evliliğe hazır değilim."

Ateş bir süre tepki vermedi, en sonunda kutuyu kapatıp

"Bora ne yaptı da seni bu kadar etkiledi anlamıyorum."diye mırıldandı

"Hayatım bunun Bora'yla bir ilgisi yok."

"Yok mu?" sesi hafifçe yükseltmişti "Esin yüzüğünü çıkartamıyorsun bile."

"Aslı öldüğünde sen de çıkartamamışsın değil mi? Beni anlaman gerekir."

"Eğer seninle tanışmış olsaydım hiç düşünmez çıkartırdım yüzüğü."

Ateş elimi bırakıp pencerenin önüne gitti, onu kırdığımın farkındaydım ama ben de kolay affedebilen biri değildim. Ateş'i gerçekte seviyorum ama Bora'ya yaptıklarından sonra onunla hemen evlenemem, hazmetmem gerek(ne kadar hazmedebilirsem.).

"Beni hala affetmedin değil mi?." dedi Ateş bana dönüp "Sadece kendime zarar vermeyeyim diye buradasın."

"Buradayım çünkü seni önemsiyorum."Yanına gidip elini tuttum "Sen benim için hediye gibisin ama sana karşı hissettiklerim Bora'ya yaptıklarını unutturamaz, sadece zamana ihtiyacım var."

"Peki."diye iç çekti "Ama burada kalman şartıyla sana zaman veririm."

"Annemi bırakamam."dedim bezgin bir şekilde "Bunu daha ne kadar söylemeliyim?"

"Anneni ikna edersem burada kalır mısın peki?"

Kahkaha atmamak için kendimi zor tuttum. Annemi ikna etmek? Bu konuda annem asla ikna olmaz

"Kalırım ama annemi ikna edemezsin."

"Sen orasını bana bırak."

"Peki o zaman. Şimdi gitmem gerek

"Seni bırakayım."

"Hiç gerek yok canım, sen dinlenmene bak."

"Bari şoför bıraksın seni."

"Bak o olur."

Ertesi gün baya geç kalktım. Dün o kadar gerilmiş ve yorulmuştum ki 12 saate yakın uyumuştum.Sabahlığımı giyip aşağı indiğimde salondan annemin sesi geliyordu, misafirimiz olmalıydı ve misafir muhtemelen Haluk Bey'di. Hoş geldiniz demek için kapıyı açmamla donup kalmam bir oldu çünkü annemin sohbet ettiği kişi Ateş'ti ve oldukça neşeli görünüyorlardı. Beni ilk fark eden Ateş oldu.

"Günaydın."dedi gülümseyip "Uyandırmadık değil mi?"

"Hayır."dedim düz bir ifadeyle, o kadar şaşkındım ki...

"Arkadaşın seni görmeye gelmiş ama bir süre benimle idare etti."dedi annem

"İdare etmek ne demek."dedi Ateş "Ben zevkle konuştum sizinle."

"Ateş biraz konuşabilir miyiz?"dedim, o kadar sinirlenmiştim ki kendimi zor tutuyordum

Salondan çıkınca konuşmaya başladım

"Sen ne yaptığını sanıyorsun?"dedim

"Sana kalsa bu konuşma daha ertelenirdi.Hem anneni ikna ettim."

Buz  ve AteşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin