Buz ve Ateş

9.Bölüm

  İkiliden kısa boylu olan yanıma geldiğinde ,artık nasıl bir nefretle baktıysam, beni görünce bir an afalladı

“Öyle dövecekmiş gibi bakmayın.” dedi “Siz de ölebilirdiniz, en azından siz yaşıyorsunuz. Şimdi şu iğneyi yapalım da biraz uyuyun.”

  Cebinden çıkarttığı ejektörün kapağını açıp yanıma iyice yaklaştı.. Kazağımın kolunu sıyırırken çoktan hareket edebildiğim kadar hareket edip iğneden kurtulmaya çalışıyordum. Ama başarılı olmamıştım

    Gözümü hastanede açtım, annem yanımdaydı, Haluk Bey de… Tek eksik Bora’ydı ve o hiçbir zaman yanımda olamayacaktı artık. Belki ben de ölünce buluşurduk ama bu dünyada sevdiğim adamı artık göremeyecektim. Ağlamamak için zor tuttum kendimi. Bora bu adamlara karşı güçlü olmamı isterdi ve ben de güçlü olacaktım. Annem uyandığımı fark edince yanıma gelip elimi tuttu

“Tatlım nasılsın?”

“İyiyim.” diye yalan söyledim. Tamam bedenen iyi olabilirdim ama ruhen kesinlikle iyi değildim.

“Doktorun birazdan gelir, vizite yapılmadı daha.”

“Tamam.”

“Olanlara hala inanmıyorum.” dedi “Esin neler oluyor? İkidir sokakta baygın halde buluyoruz seni.”

“Ben de bilmiyorum anne.”

  Annem kaşlarını çatıp bana baktı, en son altı yaşımdayken arkadaşımın bebeğini çaldığımı fark ettiğinde annem bana böyle bakmıştı

“Emin misin kızım?”

“Evet anne.”

  Annem başını iki yana sallayıp iç çekti, elbette tatmin olmamıştı ama ölen nişanlımın anısına sahip çıkmalıydım, korumalıydım onu.

    Doktor geldiğinde çoktan odamın içinde dolaşmaya başlamıştım. Geçen sefer olduğu gibi bu seferde yarın sabah taburcu olacağım söylendi.Doktor gittikten kısa bir süre sonra hiç tanımadığım bir adam odaya girdi

“Esin HAZAR ile görüşecektim.” dedi

“Benim, buyurun?”

   Takım elbise giymiş, tıraşlı yüzü ve kırlaşmış saçlarıyla gençliğinde sahip olduğu karizmayı koruyan bir adam duruyordu karşımda

“Esin Hanım ben Bora  GÜNCE’nin avukatıyım, ismim Kerim.”

   Bir cevap vermeyip adamın konuşmasına devam etmesini bekledim

“Bora Bey vasiyetinde Türkiye’deki tüm varlığını size bıraktı. “

 “Efendim?”

“İlk duyduğumda ben de çok şaşırdım.”

“Bora’nın akrabası var diye biliyordum, neden ben?”

“Doğru bir kardeşi var ve yaklaşık bir buçuk aydır komada. İngiltere2deki her şey de kardeşine kaldı.”

“Bir buçuk aydır mı?”

“Evet.”

   Bora’nın bir hafta boyunca ortadan kaybolduğu zamanlar…

“Neden komada peki?”

“Şey ben…”

   Şaşkın bir ifadeyle tenis maçı izler gibi bir bana bir avukata bakan annemle Haluk Bey’e döndüm

“Avukat Bey ile yalnız görüşebilir miyim?”

  Annemle Haluk Bey çıktıktan sonra avukata döndüm