Sinema için biletlerimizi aldığımızda Songül etrafında dönüp şarkı söylemeye başladı. Okan'ın dediğine göre en sevdiği çizgi filmin sinemasıydı bu
"Hiç bir bölümünü kaçırmaz." dedi salona girerken Okan "Bu çizgi film yüzünden planlarımı değiştirdiğim bile oluyor. "
Songül yanımızda olmasaydı sesli bir kahkaha atabilirdim ama küçük kızı kırmak istemiyordum, tebessüm etmekle yetindim
"Kadın her yaşta kadındır." dedim Songül'e göz kırpıp "İstediğimizi alırız."
Songül hafifçe kıkırdayıp koltuklarımızı bulmaya koyuldu
"Olan bana oluyor." diye şakayla karışık yakındı Okan
"Eh, alışacaksınız artık Okan Bey."
Okan hafifçe gülümsyip Songül'e baktı
"Baba, Esin abla yerimiz burası!" diye seslendi Songül
Film her ne kadar aniimasyon ve çocuklara yönelik de olsa ben keyif almıştım. Filmdeki banallikler düşüncelerimden sıyrılıp kafamın boşalmasını sağlamaıştı.Ara olduğunda Okan patlamış mısır almaya gitti, Songül dikkatli bir şekilde bana bakıyordu
"Ne oldu Songülcüğüm?" dedim gülümseyerek
"Esin abla babamla evlenecek misin?"
Bu soruya o kadar şaşıdım ki hemen cevaplayamadım. Bu da nereden çıkmıştı şimdi
"Hayır tatlım, biz babanla sadece arkadaşız."
"Neden evlenmiyorsunuz?"
"Songülcüğüm insanlar genelde aşık olup hadi o da olmadı en azından birbirlerinden hoşlanıp evlenir. Bizde ikisi de yok."
Songül başka birşey demeyip önüne döndü. Bir çocuğun aşk gibi soyut şeyleri anlayabileceğinden emin değildim, açıklamam da yeterli olmamıştı muhtemelen ama en azından başka soru gelmedi. Songül'ün sorularına o kadar şaşırmıştım ki Okan geri döndüğünde bir şeyler olduğunu anlamıştı
"Bir şey mi oldu?" dedi patlamış mısır kabını uzatırken "Biraz tuhaf gözüküyorsun Esin."
"Bir şey olmadı, iyiym. Işıktan sana öyle gelmiştir"
"Muhtemelen..."
Filmin ikinci yarısı ilk yarıya göre daha eğelenceliydi. Çoğu zaman çocukların gülüşmeleri duyuldu. Ara sıra ben de eşlik ediyordum o kahkahalara
"Songül bu filmin dizisini kaçırmamakla haklıymış." dedim sinemadan çıktığımızda "Çok eğelenceli."
"Esin sen de mi?"diye takıldı Okan
"Ne var? Bence güzeldi."
"Şaka bir yana bunu ben de severim ama maç varken de izlemek istemiyorum."
Kendimi tutamayıp kahaha attım
"Helal sana Songül."dedim "Hep böyle ol."
Yemek katına vardığımızda Songül hemen hamburgerciye yöneldi, el mahkum biz de peşinden gittik. Küçük kız o kadar neşeli, o kadar hayat doluydu ki... Ona özenmeden edemedim. Bora gittikten sonra eskisi gibi neşeli olamıyordum.Geceleri bazen de gündüzleri onu özlüyor, görmek istiyordum. Ama olmuyordu, bazen bir olay yaşıyordum ve hemen "Bunu Bora'ya anlatmalıyım." diye düşünürken onun artık yanımda olamayacağını hatırlıyordum.Bora keşke burada olabilsen, diye düşündüm. Eminim Songül'ü sen de çok severdin. Gözlerimden yaş aktığını fark edip yaşları sildim
"Esin iyi misin?" diye sordu Okan hafif bir telaşla
"İyiyim." dedim "Bazen böyle dalgalamalarım oluyor, önemli değil."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Buz ve Ateş
RandomBora hayatıma girene kadar hayatım oldukça sıradandı. Sıradan bir hayatı olan sıradan bir dansçı... Bora'nın hayatıma girmesiyle her şey değişmeye başladı. Başlangıçta oldukça iyi olsa da zamanla her şey değişti.
