Eve girdiğimde göz yaşlarımı silip salona geçtim. Annemle babam sessiz bir biçimde salonda oturuyordu.
"Anne." dedim neşeli görünmeye çalışarak "Bora bu yaşananlardan sonra ikimiz için tatil ayarlamış.Ne güzel değil mi?"
Annem hayretle gülümsedi
"Çok ince düşünmüş, nereye gidiyoruz?"
"İnan ben de bilmiyorum, birazdan öğreneceğiz ama.Neyse, ben üstümü değiştireyim, ardından bir şeyler yiyelim olur mu?"
Odama gidip üstümü değiştirip kendimi toparlamaya çalıştım. Güçlü olmalıydım, annem bir şey bilmiyor, Bora'nın yardımıma ihtiyacı var.Annem, babam ve Bora için güçlü olmalıyım. Üstümü değiştirirken, saçımı toplarken bir yandan da güçlü olmam gerektiğini hatırlatıyordum kendime.
Odamdan çıkınca mutfağa geçip hazırladım sofrayı. Tamam çorba, ekmek ve sebze yemeği ile idare ediyoruk(annem çorbayı, et yemeğini, sebze yemeğini, salatayı, tatlıyı asla eksik etmezdi oysa) ama ne yapalım, mevcutlar bunlar.Yemek yerken kapı çalındı. Bora'nın geldiğini bildiğimden hem heyecanla hem de buruklukla açtım kapıyı. Bora elinde zarfla ve valiziyle duruyordu. İçeriye birazdan geleceğimi söyleyip daireden dışarı çıktım. Bora elinden geldiğince gülümsemeye çalıştı
"İşte... Gideceğiniz yerin adresi ve anahtarı..."
Bir şey demeden aldım zarfı.Ne denebilirdi ki?
"Ve." dedi Bora "Bu iş bittiğinde."
Cebinden küçük bir kutu çıkartıp açtı
"Biliyorum bunu daha farklı şekilde teklif etmeliydim ama seni bir kere kaybetme raddesine geldim ve bunu ikinci kes kaldırabileceğimi sanmıyorum. Benimle evlenir misin?"
Bir cevap veremedim, ama gözlerimden yaş aktığını hissediyordum ve muhtemelen gözlerimide kırpıştırıyordum. Şu hale bak, sevdiğim adam bana evlenme teklifi ediyor ama yaşayıp yaşayamayacağı bile belli değil,Sorun değil, ben beklerim. Ne kadar olursa olsun beklerim, ömrüm sona erdiğinde buluşacaksak bile beklerim.
"Evet." dedim, gerçi muhtemelen sesim çok kısık çıkıyordu "Evet evlenirim."
Bora yüzüğü parmağıma takıp beni öptü. Belki bu son öpüşmemiz olacaktı ama yaşadığım en iyi andı, en iyi öpüşmeydi
"Artık sana gelmeme gibi bir lüksüm." yok dedi yüzümü okşayıp "Mutlaka geri döneceğim ve döndüğümde bu dünyadaki en mutlu aile biz olacağız."
"Biliyorum." dedim yüzümdeki elini öpüp "Biliyorum canım."
Bora'yla birlikte birbirimize sarıldıktan sonra Bora dudağıma öpücük kondurup valizini alıp gitti. Derin bir nefes alıp içeri girdim.
"İşte, tatil planımız." diye gittim annemle babamın yanına, yüzüme kocaman bir gülümseme yerleştirmeye çalışarak "Ayrıca Bora ile tatilden döndükten sonra evleneceğiz."
Evlilik lafı geçer geçmez annemle babamın yüzünde bir şok ifadesi oluştu
"E?" dedim ikisine de bakıp "Bir şey demeyecek misiniz?"
"Hayırlı olsun kızım ne diyeyim." dedi annem ardından bana sarılıp yanaklarımdan öptü "İnşallah çok mutlu olursunuz."
"Sağol annem."
Babam da yanaklarımı öptü
"Allah tamamını erdirsin kızım, çok mutlu olun."
Masaya tekrar geçerken Deniz ablayı arayıp bu yokluğuma bir bahane bulmam gerektiğini hatırladım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Buz ve Ateş
Ngẫu nhiênBora hayatıma girene kadar hayatım oldukça sıradandı. Sıradan bir hayatı olan sıradan bir dansçı... Bora'nın hayatıma girmesiyle her şey değişmeye başladı. Başlangıçta oldukça iyi olsa da zamanla her şey değişti.
