"Aşkın içinden mi cinayet doğar? Cinayetin içinden mi aşk?"
• • •
İsteksiz bir şekilde hızlıca yemeğimi yedikten sonra, "İyi geceler baba, ben odamdayım." dedim ve
merdivenlere yöneldim.
"İyi geceler oğlu...
Yukarıda ki müziği açalım, ışıklarımızı kapatalım ve perdelerimizi açıp, camın kenarına geçelim.
İNSTAGRAM: @emircaanseker TAKİP EDEDEBİLİRSİNİZ. ORADAN BANA ULAŞABİLİRSİNİZ.
Her satıra birer yorum bırakabilir misiniz? 🥺
Unutmayın biz "Gökyüzüne sığınacağız."
İyi okumalar, beyler ve prensesler. 🔮
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
33.Bölüm: "Bir kez daha!" "Gökyüzüne tutunalım ama zemine uzanalım; çünkü zemine uzananlar düşemez..."
***
Hayalleriniz her zaman süsleyebiliyor mu hayatlarınızı? Doğrular, yaptığınız yanlışların üzerini kapatabiliyor mu? Peki şimdi neredeyiz, kiminle birlikteyiz? Biz burada ne yapıyoruz? Sen bu satırları okurken sevgili dostum, belki de biz ölmüş olacağız. Belki yazdıklarımın sonu asla gelmeyecek. Tamamlanmamış bir hikayeyi okuyorsun ve asla tamamlanamayacak... Bazen kaderide sorgulamamak lazım. Neden desekte cevap veremeyecek değil mi? Yalvarsakta yakarsakta asla birisi bizimle ilgilenmeyecek. Şöyle diyelim mi? Bekleme ekranında o şarkıyı hep dinleyeceğiz ama operatöre asla bağlanamayacağız. Bizim kaderimiz çoktan çizilmiş... Bizim adımıza bir başkası çizmiş! Şimdi ne mi yapıyorum? Tüm bağları elime almak için geliyorum! Bu benim hikayem ve asla kötü sonla bitmemeli!
Hem mutlu olup hem de sonsuz olsun istemiyorum. Sonu gelsin ve bir kere mutlu olalım yeter.
Furkan, telefon çaldığı için yanımdan kalkıp havuzun etrafında tur atarak konuşmaya başlamıştı. Zaten Burak'ın olduğuna emindim. Bu yüzden hiç ses çıkarmamıştım... Ama içimde ki ümit, Furkan'ın sözleriyle son buldu.
"Ne demek ulaşamıyoruz?"dedim ve sinirle yerimden kalktım. "Adamın kızı kaçırılmış ve sikinde bile değil öyle mi?"
Sinirden, gözlerimden ateş fışkırıyordu resmen. Furkan hiçbir cevap vermeden kafasını salladı ve geri yerine oturdu. Bir türlü sakin kalamıyordum, düşünceleri kafamdan silip atamıyordum. Bir araba geliyor, sevgilini alıyor ve gidiyor! Nasıl sakin kalmalıyım, düşüncelerime nasıl hakim olmalıyım? Kendimi düşünmekten, kafamda kurmaktan alı koyamıyordum. Nasıl olduğunu, ona ne yaptıklarını, hâlâ hayatta olup olmadığını bile bilmiyordum? İçim yanıyor, canım parçalanıyordu ama yine de elimden hiçbir şey gelmiyor... Onu çekip alamıyorum olduğu yerden, ellerini öpemiyorum, saçlarında mis kokulu bir orman edasıyla gezemiyorum. Gözlerine dalıp derinlere inmek istiyor, kaybolmak istiyordum. Kaybolduğum da bile tek yönüm bir Kutup Yıldızı olmalıydı. Peki ya şimdi? Şimdi o kutup yıldınızı takip etsem, beni Selin'ime götürür müydü? Kendisine kavuşabilmem için, bana kanatlarımı tekrar bahşeder miydi? Ben takip edecektim ve o götürecekti. Ben isteyecektim o da yapacaktı! Şimdi Kutup Yıldızı'na teslim oluyorum. Onu takip edeceğim.
