"Aşkın içinden mi cinayet doğar? Cinayetin içinden mi aşk?"
• • •
İsteksiz bir şekilde hızlıca yemeğimi yedikten sonra, "İyi geceler baba, ben odamdayım." dedim ve
merdivenlere yöneldim.
"İyi geceler oğlu...
Açın müziği açalım, ışıklarımızı kapatalım ve perdelerimizi açıp, camın kenarına geçelim.
SINIR: 300 oy, 3000 YORUMDA YENİ BÖLÜM GELECEK!
Unutmayın biz "Gökyüzüne sığınacağız."
İyi okumalar, beyler ve prensesler. 🔮
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
23.Bölüm: "Galaksi." "Yanımda galaksim var..."
SELİN'İN ANLATIMIYLA:
Bahçenin kapısından yürüyerek yavaşça çıktık. Yanında yürürken arada bana bakıyor, göz göze gelmeye çalışıyor, göz göze gelince gülüyordu. Ben sanırım bu adama gerçekten aşığım. Deliler gibi.. Can benim hayatımın en büyük şansı. Bir şans oyununu kazanmış gibi hissediyorum. Babam da beni korumaya çalışıyordu elbette. Ama beni koruması gerektiği kişinin Can olmadığını hala anlayamamıştı işte. Ne kadar anlatsam da anlamıyordu.
Can'ın canının yandığını biliyordum. Ne kadar belli etmemeye çalışsa da gözlerinden bile hissedebiliyordum tabii. Elimi göğsüne doğru götürdüm. Narince dokundum. Canının yanmasını istemiyordum ki tişörtü nemliydi. Hissettiğim an ıslak sanmıştım ama kanıyordu. Evet kandı bu!
"Can, kanıyor!"
"Çok bir şey yok güzelim gelirler zaten birazdan."
O rahat davranıyordu ama ben çoktan panik olmuştum zaten.
"Nasıl çok bir şey yok Can! Kanıyor görmüyor musun? Çok acıyor mu?"
"Telaşa gerek yok güzelim acımıyor işte."
Tam o an korna sesini duyduk, gelmişlerdi. Hızlı adımlarla Can'ın önüne geçip kapısını açtım. Gözlerime baktı ve gülüp arabaya bindi. Ondan hemen sonra da ben bindim.
"Hastaneye gidelim Burak."
"Hastanelik bir şey yok sevgilim eve gidelim pansuman yaparız geçer."
"Hastaneye gidiyoruz Burak hadi."
"E ama bir karar verin." dedi Burak.
Hastaneye gitmezsek bu gece uyuyamazdım. Can da uyuyamayacağımı ve hastaneye gidene kadar başını şişireceğimi biliyordu.
"Tamam gidelim." Dedi sıkılarak.
Başını omzuma yasladı. İşte şimdi gerçekten bir anne gibi hissediyordum. Ben her şeyi Can'la yaşıyor gibi hissediyordum. Bazen arkadaşı olmak istiyorum. Bir derdi olduğunda çekinmeden anlatsın diye. Bazen annesi olmak istiyorum. Onu bütün kötülüklerden koruyayım diye. Bazen de çocuk olmak istiyorum onunla. Beraber büyüyelim diye..
Yanağını okşadım. Öyle yumuşak, öyle güzel.. Bakışlarını sevdiğim adam.. Bir hafta önceye kadar, hayattan vazgeçmişken. Şimdi hayata bağlanıyorum. Bir adam beni hayata bağlıyor. Yaşama hevesim, nefes alma sebebim oluyor. Bu yaşanabilecek en güzel duygu olabilir.
"Yaklaştık."
Evet şimdi bakmam gereken küçük bir bebeğim var. Burak arabayı park etti. Birlikte indik. Can'ın elinden tuttum. Tişörtü kanlıydı. Baktıkça içim gidiyordu. Canım acıyordu. Burak kaydımızı yaptırdı, hemen yardımcı oldular. Pansumanı yapıldı ve yanımıza geldi. Biraz daha canlı duruyordu.
"Nasıl oldun daha iyi misin sevgilim?"
"İyiyim, iyiyim merak etmeyin."
Onu dinç görmek bana enerji veriyordu. Furkan ve Burak şakalaşıyor, biz de Can'la onları izleyerek gülüyorduk. Keyfimiz yerine gelsin diye yaptıkları belliydi tabii.
Bu halleri o kadar tatlı o kadar komikti ki kendimizi gülmekten alamıyorduk. Yolun üzerinde bir restoran vardı. Oraya gitmeyi kararlaştırdık. Can'la ben aç değildik, tabii aç olsak da değildik. Büyük bahçeli bir yerdi. Bahçede masalar ve yürüyüş bandı vardı. Bu saatte açık olan tek yer burasıydı. Fena da sayılmazdı yani.
Çocuklar yemek için içeri girdiler biz de yürüyüş bandında yürümeye başladık. El ele yürüyorduk. Can arada beni yokluyordu. Ben sadece yola bakıyordum. İlerledikçe ışıklar azalıyordu. İstemsiz bir şekilde korkuyor, içime ürperti geliyordu. Ve Can'a sarılıyordum. Ürperdiğimi farkettiğinde
"Biraz da bu tarafı gezelim." Diyip ışıkların altına götürdü. Kısa bir duvar vardı. Ona yaslandık.
"İyi ki seninle karşılaşmışım, iyi ki düşmüşüm yere ve iyi ki sen kaldırmışsın beni Can.."
"İyiki Selin, iyiki kanatlarım.."
Başımı koluna yasladım, aynı zamanda da koluna sarılıyordum. Omzuna boyum yetişmiyordu. Gökyüzünü izlemeye başladık. Yıldızlı, çok güzel bir gece... Yanımda galaksimle...
***
Yine güzel, benim tabirimle musmutlu bir bölüm oldu güzel yıldızlarım. Umarım siz de beğenmişsinizdir.
Bu bölüm hakkında ki düşüncelerinizi ve gelecek bölüm hakkında ki tahminlerinizi bekliyorum. Artık 100.000 okunmaya da ulaşalım lütfen.^^
Vişne'ye de yeni bölüm geldi, eğer hâlâ okumadıysanız, ayıp ediyorsunuz olaowöqoqşq.
