"Aşkın içinden mi cinayet doğar? Cinayetin içinden mi aşk?"
• • •
İsteksiz bir şekilde hızlıca yemeğimi yedikten sonra, "İyi geceler baba, ben odamdayım." dedim ve
merdivenlere yöneldim.
"İyi geceler oğlu...
Ve bir yıldır yazdığım kitabım, Sil Baştan'ın sezon finali ile karşınızdayım canımsularım. Hadi bölümü bol yorumlu bir şekilde bitirin ve bölüm sonunda konuşalım^^ 🥺💙
Yukarıda ki müziği açalım, ışıklarımızı kapatalım ve perdelerimizi açıp, camın kenarına geçelim.
İNSTAGRAM: @emircaanseker TAKİP EDEDEBİLİRSİNİZ VE ORADAN BANA ULAŞABİLİRSİNİZ.
Unutmayın biz "Gökyüzüne sığınacağız."
İyi okumalar, canımın canı canımsularım. 🔮
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sezon Finali (43.Bölüm) : "Yeni bir başlangıç..." "Ey gök! Nedir bizden istediğin? Bize istediklerimizi vermek için karşılığında istediğin nedir?"
***
Ne çok zaman geçmişti böyle eğlenceli günler görmeyeli. Ne de dağılmıştık etrafa bir pompalının saçmaları gibi... Biri o tetiği çekmişti ve kontrolü bizim elimizde olmayan bir şekilde saçılmıştık. Başka şehirlere, başka sokaklara, başka evlere... Ne olursa olsun; kafamızı kaldırıp göğe bir gülücük attığımızda meğerse bunu her birimiz görüyor, hissediyorduk. Zaten birbirimizi yoktan bulmamış mıydık? Birbirimizin varlığından dahi haberdar değilken çıkıp da koca bir aile olmuştuk birbirimize. Sonrasında başka bir elin bizi ayırmaya çalışması ne kadar etkili olabilirdi ki? Olamazdı, olamadı da! Bir şekilde birbirimizi bulduk ve şimdi bizi dağıtmaya çalışanlarla mücadele etmemiz gerekiyordu. Ettik! Elimizdeki şansları dibine kadar kullandık ve elimizde bir şey kalmayınca kendimize şans yarattık. Biz birbirimiz için her şeyi yaptık.
Aslına bakarsanız onlar benim için her şeyi yaptılar. Sonuçta benim onlar için yaptıklarım, onların da başlarına açtığım belanın sonucuydu. Ben Burak için vurulduysam, benim yüzümden ona zarar gelmesini istemediğimden. Aslına bakarsanız bu hikayede suç ne benim ne de başka birisinin. Bu belayı başıma ben açmadım, bu bela babamdan da bana miras kalmadı. Babamında bir suçu yoktu, o gün o ameliyata giren diğer doktorların da. Sapkın bir düşünce yapısına sahip, psikolojik sorunları olan sıra dışı bir insanın... Aslında insan demeye bin şahit ister. Saplantılı bir şekilde kafasında kuruntuladığı saçma sapan bir düşüncenin kurbanıyım, kurbanıyız.
"Can! İlk günden geç kalıyoruz kalk artık ya." Selin söylene söylene bir kez daha başucuma geldi ve şefkatla ellerini saçlarımdan geçirdi. Ilık esen bir rüzgarın teninizi okşaması kadar hoştu. Zaten uyanmıştım ama yataktan bir türlü çıkamıyordum. Kendimi uykuya öylesine teslim etmiştim ki beni içine çekmeden duramıyordu. Gözlerimi güçlükle araladım ve Selin'in o mükemmel gözleriyle karşılaştım direkt. Tüm beynimi uyuşturan ve beni etkisi altına alarak görmediğim vakitler harman bırakan bu bağımlılık... Bu bağımlılık benim ilacım. Bu bir sigara değil ve çok güzel bir bağımlılık. Diğer bağımlılık yapan maddeler gibi zarar vermiyor. Tek ortak noktası bu da sıradan bir insanın aklını başından almaya yetecek güçte...
