24.Bölüm: "Yıldız Kaydı."

3.4K 445 3K
                                    

Merhaba güzel yıldızlarım ⭐️

Yukarıda ki müziği açalım, ışıklarımızı kapatalım ve perdelerimizi açıp, camın kenarına geçelim.

SINIR: YOK!

Unutmayın biz "Gökyüzüne sığınacağız."

İyi okumalar, beyler ve prensesler. 🔮

 24

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

24.Bölüm: "Yıldız Kaydı."
"Beni Öpsene."
"Bu bir istek mi, emir mi?"

***

Gözlerimi Selin'in kollarında açtım. Aslında bunun tam tersi olması gerekmiyor muydu? Kendi odamdaydım. Sonunda... sevdiğim kadınla beraber. Ailemle, kardeşlerimle, sevgilimle. Hatta Aynur Ablamla. İnanın bazı olaylar aileyi birbirine bağlayan olaylardır.

Evet acı oldu, zor oldu. Belki de Aynur, babam yaşasaydı beni hiç sevmeyecekti. Ya da yine gıcıklık yapacaktı. Ama sevmeseydi de babam yaşasaydı be. O sevmeseydi, babam da yaşasaydı. Seni çok özlüyorum baba... çok.

Selin bildiğin ölü gibi uyuyordu. Belki de günlerdir uyumamıştı. Çok yorgundu, bitkindi. Sanki gözlerinde ki tek ışık, tek umut ben olmuştum. En derinlerinde yanıyordum, parlıyordum. Beni gördüğü an gözlerinin ışıl ışıl olması...

Öylece odamın içi süzdüm, hiçbir şey değişmemişti. Sadece dağınık bıraktığım oda sanki benim için, tekrar toparlanmış. Özenle hazırlanmış gibiydi.

Peki her şey bitti mi? Geçti mi? Şimdi ne olacak bizi ne bekliyor? Ölümden döndüm, kardeşimi öldürecektim. Kardeşim beni öldürecekti. Artık inanın çok korkuyorum. Her an onlara bir şey olacak diye, için içimi yiyor.

Ya bu sefer de Selin'e bir şey olursa? Birisi ona zarar vermeye çalışırsa? Ne yapardım, nasıl çözerdim bilmiyorum. Onun için canımı veririm. Ama ya canımı vermem de işe yaramazsa? Ya daha fazlasını isterlerse? Bizimle neden uğraşıyorlardı? Ben, biz onlara ne yaptık?

Selin kıpırdanmaya başladığında kafamı penceremden ona çevirdim. Hava güneşliydi, güneş perdemin arasından Selin'in güzel yüzüne vuruyordu. Şu an her şey dört dörtlük yerine oturmuş. Sanki her şey düzelmiş gibi, duruyordu.

"Günaydın Can'ım."

"Günaydın güzelim." dedim parmaklarımı saçlarında gezdirerek.

O kahverengi mucizeleriyle aklımı başımdan alıyordu. Hiç bu kadar rahat uyumamıştım. Onun kokusuyla uyumuştum. O kadar derin ve güzel bir uyku çektim ki, akşam ki kafeden ne ara döndük hatırlamıyorum bile.

Selin'de aynı şekilde ellerini saçlarımda gezdirmeye başladı. Saçlarımdan yüzüme, ufak dokunuşlarla uzamış sakallarıma doğru. Her dokunuşunda içim titriyordu, tüm yara berem geçip gidiyordu. Bir eli de dikişimin üzerindeydi. Sanki dikişin patlamasını engelleyebilecekmiş gibi, oraya koymuştu.

Hiç konuşmadık sadece günaydın dedik. Belki dakikalarca, belkide iki saate yakın birbirimizi izledik. En sonunda yavaşça doğrulduk ikimizde. Önce o doğruldu, sonra da yastığımı dikleştirip bana yardım etti.

Sanki bebek bakıcılığı yapıyordu. Kendi işimi kendim de görebilirdim aslında ama... onun benimle ilgilenmesi ne bileyim. Çok muazzam bir duygu. Daha bi' hoşuma gidiyor.

Selin dayanamayıp sessizliği bozdu.

"Can..."

"Efendim güzelim?"

"Kimdi onlar?"

"İnan bana Burak'ın anlattığından fazlasını bilmiyorum. O ne anlattıysa bende de aynısı var. Hiçbir şey göremedik. Ve inan gördüysem de hatırlamıyorum. Bunları konuşmasak mı şimdi?"

"Tamam... şey ben... konuyu açtığım için özür dilerim."

Dediğinde gözleri dolmuş gibiydi. Ya anlamıyorum çözemiyorum. Hem herkes gibi hem de çok farklı. Bazen küçük bir çocuk gibi, bazen de dahi bir yetişkin gibi. Her zerresine hayran olduğum. Âşık olduğum kadın.

"Problem değil, aynı soruları ben de kendime soruyorum."

"Can..."

"Yine ne oldu güzelim?"

"Biliyorum çok soru sordum ama bu sefer sormayacağım. Aslında bir şey isteyeceğim."

Sırıtarak yüzüne baktığımda utanmış gibi, gözüküyordu.

"İste güzelim iste."

"Beni öpsene." dedi. İlk seferinde ki gibi, utançtan kızarmıştı.

"Bu bir istek mi, emir mi?"

"Ne fark eder ki? Seni çok özledim!"

Göğüsümde ki dikişi bile unutup. Beni hızla kendisine doğru çekti. Dudakları dudaklarıma değdiğinde, gökyüzümden bir yıldız daha kaydı. Sanki her bana değdiğinde, bir yıldız kayıyordu ve yeni bir dilek tutuyordum.

Ve bir dilek tuttum...

"Gökyüzünden bir yıldız kaydı bu gece, ben seni diledim..."

***

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

***

Selam güzel yıldızlarım. Hepinizi çok özledim. Vişne'de buluşmuştuk zaten ama Vişne'yi okumayıp sadece Sil Baştan'dan haberdar olanlar için. Tekrar merhaba ve bu kadar uzun süreli bir ara verdiğim için beni affedin. Hepinizden özür dilerim.

Can ile Selin'i kavuşturduk zaten. Şöyle pek uzun olmasa da güzel ve musmutlu bir bölüm yazmak istedim sizlere.

Eski okur kitlemi biraz da olsa kaybetmişim arkadaşlar sizden birer ricam olacak.

TREND 1 💙

Trend 1 yazdığım satıra atabildiğiniz kadar yorum atabilir misiniz? Tekrardan keşfete, trende çıkalım ve kitlemizi büyütelim. Daha büyük, daha güzel bir aile olalım.

Bölüm hakkında ki düşüncelerinizi ve gelecek bölüm hakkında ki tahminlerinizi bekliyorum.

SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM CANIMSULARIM. İYİ GECELER, İYİ UYKULAR VE YARIN SABAH İÇİN İYİ DERSLER DİLERİM. 💙

SİL BAŞTAN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin