Maladaptive Daydreaming, yani Uyumsuz Hayal Kurma 'bozukluğu' hakkında araştırmalarımla elde ettiğim bilgileri, deneyimlerimi ve fikirlerimi paylaşıyorum.
Kitabın yazılma amacı: Maladaptive Daydreaming konusunda yeteri kadar farkındalık oluşmasının...
Bu bölüm Maladaptive Daydreaming'i biraz ağır geçirenler için hazırlandı gibi, ama diğerlerinin de okumasında fayda var. İş belli bir raddeye gelmeden önce bazı şeylerin farkında olmak iyidir.
______
Eğer aşırı hayal kurmadan vazgeçmek istemeyen uyumsuz bir hayalperest iseniz, bundan kurtulmanız gerektiğini ifade eden insanlara muhtemelen şunları söylersiniz:
- Hayallerim bana gerekli ilham veriyor... Onları terk edemem.
- Zihnimdeki karakterlerle büyük bir bağım var, onları geride bırakamam.
- Benim için o kadar da zararı yok... Çünkü içinde olduğum dünyada mutluyum.
Hayır, bu dedikleriniz ne yazık ki doğru değil.
Hayal kurmak, tüm hayatınızı kapladığında ve sizi gerçekten yardıma ihtiyacınız olduğu sınıra getirdiğinde bir verimlilik ve yaratıcılık kaynağı olmaktan çıkar. Ondan başka bir şey yapamazsınız, enerjinizi tüketir ve sahip olduğunuza inandığınız ilhamı da hiçbir yerde kullanamazsınız.
Bir süre boyunca ben de kendimi yukarıda belirttiğim sözlerle kandırdım, ama gelin görün ki gerçekleri tamamen fark ettiğinizde zihninize sürekli kazıdığınız sözcükler bile bir işe yaramıyor. Tabii, bu düşünceler endişelerimi artırdı; Eğer Maladaptive Daydreaming herhangi bir işime yaramıyorsa, bu, ondan kurtulmam için daha sıkı bir mücadele vermem gerektiği anlamına mı geliyordu? Beynime her çekildiğimde hayallere karşı koymak zordu ama biliyordum ki durumu bir an önce atlatmayı başaramazsam, geçmişimde kaybettiğim her saniye gibi geleceğimin büyük çoğunluğu da kaybolup gidecekti.
Birçoğunuzda da uyarı çanları çalmaya başladı ama MADD onu göz ardı etmenizi istiyor, sorumluluklarınız birikti ve gerçek hayatta yapmanız gereken onlarca şey bulunuyor ama hayali evrenleriniz kenardan size fısıldıyor. Ve bütün o fikirleri hemen o an kafanızda işlemeye başlamadığınız sürece önemli bir görevi yerine getirmemiş gibi hissedeceksiniz; bu yüzden bir an önce kurgulamaya başlıyorsunuz, bu bağımlılık iliklerinize kadar işledi ve sizi rahatsız etse de bırakamıyorsunuz.
Maladaptive Daydreaming'deki en büyük sorun da burada, onun sizin için bir problem olduğundan eminsiniz ama aynı zamanda da onu seviyorsunuz, ne kadar zararlı olduğunu bilseniz de terk edemiyorsunuz. Mevcut durumu en kapsamlı hâliyle gözümüzde canlandırırsak; MADD size yanına gelmenizi söyleyerek bir silah doğrultuyor ama bunu yaparken aynı zamanda da gülümsüyor ve kendisine güvenmeniz gerektiğini belirtiyor, tüm acı verici şeylerden kurtulmanız için bir sığınak olduğunu ifade ediyor.
Lütfen ona güvenmeyin ve sığınmayın, çünkü akıl kârı değil. Bulduğunuz tüm hayal kurma sebepleri sizi yanılgıya düşürmesinden kaynaklanıyor.
Kurgusal karakterlerine fazlaca bağlananlar ve bunu hayallerinden kopmama nedeni olarak kabul edenler içinse söylemek istediğim şey, onların sizin için ne kadar değeri olursa olsun, hayatınızı olumsuz etkilediği. Zihninizdeki tek kişilik siz olsaydınız, düşleriniz çok daha sıkıcı olmaz mıydı? Bütün o hayali insanların varlığı evrenlerinizi normalden fazla çekici kılar, bu da daha çok bağımlılık demektir.
Kafanızdaki karakterleri sevdiğinizi biliyorum, ben de seviyorum. Ama hayali evrenlerimizi güvenli bir liman gibi görmek ve yaşamımızı onlarla geçirmek ne kadar doğru değilse, çareyi tamamen o kişilerde bulmak da hatadır, yanılıyor muyum?
Bir savunma yöntemi olarak üçüncü cümleyi tercih edenler genelde bunun kendilerine zararı olmadığını ifade edenlerdir, ve nedenini de o dünyada yaşadıkları mutluluğa bağlarlar. Üzgünüm, ama uyuşturucu içen biri uyuşturucu alırken ve bir alkolik de içki içerken mutludur. Benzetme yapıyorum, çünkü yaşadığımız bağımlılık temelde aynı şey. Sizi olumsuz yönde etkiliyorsa, bundan vaz geçmenin tam zamanıdır.
Kolay olmadığını biliyorum, ama en azından genellikle yanılgıya düşülen konularda bir farkındalık oluşsun istedim. Burada ifade ettiğim birçok şeyi eskiden ben de böyle düşünüyordum, ama artık bulduğum bahanelerin birçoğunun hayal kurmaya devam etmem için olduğunun farkındayım.
▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪
Bölüm biraz hızlı geldi gibi, hm? Nasıl gidiyor?
Ben kitaplarıma yb yazmaya karar verdim. Aylardır pek bir çalışma yapmadığım için paslanmış olabilirim ama harekete geçeceğim. Yerimde durursam, hayal kurmaya devam ederim.
Bu arada, sizden oy isteyesim gelmiyor, çünkü bu biraz da bilgilendirme ve yardım için yazılmış bir kitap. Ama öte yandan, çalışma etiketlerde bu şekilde pek yükselemiyor ve daha az kişi tarafından görülmüş oluyor, sonuçta ben fazla kişiye ulaşmayı ve farkındalık oluşturmayı planlıyorum. Neyse, kısaca ifade etmek istediğim şey oyların kitaba katkı sağlayacağı, verenlere teşekkür ederim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
