My sweet soulmate | chanbaek [ZAKOŃCZONE]

Rozdział 23

 CHANYEOL

Szczoteczka do zębów imitująca mikrofon towarzyszy Baekhyunowi podczas porannej toalety, kiedy to próbuje ogarnąć się przed śniadaniem z rodzicami. W tle rozbrzmiewają akordy piosenki "Me against the devil" przez co czuję, że jest to jedyny sposób, aby mój ukochany nie rozwodził się nad wszechogarniającym go stresem związanym ze wspólnym posiłkiem, ale w moim mniemaniu nie może być gorzej niż wczoraj. Okej, pomimo tego, jak poprzedniego wieczora zdawałem się punktować u naszych gości, tak dzisiaj jestem świadomy tego, że wszystko może się zdarzyć, a kalejdoskop emocji doprowadzi Baekhyuna, bądź, co gorsza mnie do podjęcia ostatecznych kroków, których, co prawda, jeszcze nie rozważyłem, ani też nie przemyślałem.

Baekhyun śpiewa pod nosem refren utworu Palaye Royale i rozczesuje włosy trzymając grzebień jedną ręką, natomiast ja w milczeniu kończę brać kąpiel, obserwując go uważnie. Nie przeszkadza mu moja małomówność, ponieważ doskonale wie, że usiłuję wewnętrznie rozprawić się przytłaczającym poczuciem sztucznej akceptacji ze strony jego rodziny, w związku z czym nie próbuje mnie nawet o to zagadywać, za co jestem mu niezmiernie wdzięczny. Mój mały piosenkarz nie wymaga tego, bym mówił mu o wszystkim, co przeżywam, choć widzę po nim, że chciałby mieć w więcej możliwości, by jakkolwiek mi pomóc i w razie czego odsunąć nasze zmartwienia na dalszy plan. Póki co, odnoszę wrażenie, jakby wydało mu się, że potrzebuję czasu, aby przemyśleć pewne sprawy i słowa, jakie do tej pory padły z ust jego rodziców i z jednej strony ma rację, lecz z drugiej mimo wszystko wolę, gdy jest przy mnie, przytula mnie, a co najistotniejsze - daje mi siłę. Szczerze powiedziawszy, nie musi dawać mi czasu i bić się z myślami czy powinien zaczynać rozmowę na dręczące nas tematy. W tym momencie nie liczy się to, co dyktuje mama lub ojciec, najważniejsze są nasze uczucia, bo jeżeli ja i Baekhyun jesteśmy szczęśliwi i chcemy być razem bez względu na krzywdzącą niesprawiedliwość świata, to tak naprawdę zdanie naszych rodzin nie powinno mieć znaczenia.

Moment, w którym włącza się kolejny utwór sprawia, że wyrywam się z chwilowego zamyślenia i zwracam wzrok na półnagiego Baekhyuna, który odkłada grzebień oraz szczoteczkę do zębów na ich pierwotne miejsca, a następnie bierze w rękę czysty ręcznik. Przez to rozumiem, że czas najwyższy bym wreszcie opuścił wannę i uratował się przed skutkami zbyt długiego przebywania w zimnej wodzie. Podnoszę się więc i sięgam po duży ręcznik, podawany przez mojego ukochanego. Podczas wycierania się i owijania materiału na biodrach zauważam w lustrze, że Baekhyun ma na plecach kilka zadrapań i automatycznie w myślach uderzam się w twarz.

Niższy najwyraźniej zauważa zmartwienie, które zastąpiło wcześniejsze rozkojarzenie, ponieważ chwyta moją dłoń i splata nasze palce. Wykrzywia twarz w grymasie, który prawdopodobnie ma mnie rozśmieszyć i doprowadzić do tego, że krzykliwa kurtyna poczucia winy rozstąpi się z mojej twarzy, umożliwiając mojej prawdziwej naturze ujrzeć światło dzienne. Uśmiecham się nikle widząc jego starania, aczkolwiek ani na moment nie poprawia mi to humoru. Chcę go przeprosić, ale wiem, że on wcale nie oczekuje ode mnie tych słów.

Wtulam się w tors młodszego i wzdycham pod nosem, czując przyjemny zapach karmelowego płynu, którego używał zanim zostawił mnie w wannie samego. Oplatam ciasno ręce wokół pasa Baekhyuna, układając dłonie na jego plecach tak, by po chwili móc delikatnie przesunąć opuszkami palców po zaczerwienionych szramach. Przyciągam go do siebie, nie pozwalając na to, aby się ode mnie odsuwał, a przy okazji uniemożliwiam mu wykonanie jakiegokolwiek manewru, no chyba, że uda mu się osiągnąć cel wraz z wyrośniętą, przepraszającą małpą przyczepioną do ciała niczym winorośl do drewnianej boazerii.

Wzdycham po raz kolejny, otwierając zaraz usta, by coś powiedzieć, lecz Baekhyun wyczuwa ruch mojej szczęki i od razu wbija dwa palce w mój bok. Odsuwa się, ujmując dłońmi moje policzki.