~Κεφάλαιο 1~

10.5K 269 6
                                    

Ξύπνησα νωρίς σήμερα μιας και έχω πρωινά μαθήματα . Σηκώθηκα από το κρεβάτι μισό κοιμισμένη και πήγα στο μπάνιο . Έκανα ένα ντους και βγήκα βιαστικά . Φόρεσα τα ρούχα μου . Ένα μαύρο άνετο τζιν  μια γκρι φούτερ και τα λευκά αγαπημένα μου αθλητικά . Έβαλα λίγη μάσκαρα για να τονίσω τα πράσινα φωτεινά μάτια μου και τίποτε άλλο . Έπιασα τα κάστανα μαλλιά μου σε μια αλογοουρά και πήγα στην κουζίνα . Έφτιαξα καφέ και έφαγα ένα μισό φαγωμένο κουλούρι από εχθές. Αφού τελείωσα με το πρωινό μου ,έβαλα παπούτσια πήρα την τσάντα μου και έφυγα .
Πήρα το λεωφορείο και σε λιγότερο από ένα τέταρτο έφτασα στο πανεπιστήμιο .

                                     *****
Ώρες μετά τα μαθήματα είχαν τελειώσει και εγώ ημουν και επίσημα ξεθεωμένη . Το να μαθαίνεις νωρίς το πρωί για την λευχαιμία και το πως αντιμετωπίζετε . Είναι δύσκολο πράγμα . Αυτό όμως το ήξερα πριν δηλώσω για ιατρική . Βγήκα από την πόρτα και άρχισα να περπατάω βιαστικά διότι φοβάμαι πως θα χάσω το λεωφορείο .
-Ει Κρίσταλ .! Άκουσα τον Τζόν από πίσω μου και σταμάτησα .
-Γειά σου Τζόν. Τι κανείς . ; Ρώτησα αδιάφορα . Είχαμε σχέση πριν δυο χρόνια , τώρα είμαστε μόνο φίλοι .
-Καλά ! Ήθελα να σε ρωτήσω . Θα έρθεις μαζί μας στο πάρτυ που θα γίνει απόψε στο σπίτι μου . Θα έρθει και η Σία . Με ρώτησε γεμάτος ενέργεια .
Σια είναι η ποιο στενή μου φίλη . Σαν να την ακούω να μου λέει πως πρέπει να πάμε γιατί δεν πρέπει να δείχνεις πως δεν τον έχεις ξεπεράσει .
-Θα δούμε . Θέλω να πάω στην σχολή χορού έχασα αρκετά μαθήματα . Απάντησα και ήταν αλήθεια .
-Εντάξει τότε . Είπε και έφυγε . Τώρα σίγουρα έχω χάσει το λεωφορείο . Σκεφτηκα . Δεν είχα άλλη επιλογή από το να περπατήσω .
                                     *****
-Ήδη έχασα την μισή μου μέρα περπατώντας στον γυρισμό Σία , σου είπα θέλω να πάω στην σχολή μου έλειψε .
-ΚΡΙΣΤΑΛ ΛΕΝΑΝΟΝ .  ! Είσαι είκοσι τριών ετών και μέχρι τώρα στην ζωή σου πηγαίνεις από το πανεπιστήμιο ,στο σπίτι , στην σχολή . Δεν είναι ζωή αυτή .
- Εμένα μου αρέσει Σία , αρκετά . Είπα και έκλεισα το τηλεφωνώ εξοργισμένη . Κάθισα και διάβασα μέχρι που τα μάτια μου έτσουζαν . Κοίταξα το ρολόι ήταν έξι μισή η ώρα το απόγευμα . Σηκώθηκα έβαλα ένα μαύρο κολάν , μια λευκή φούτερ και τα λευκά μου αθλητικά που είναι αποκλειστικά για τον χορό . Πήρα την τσάντα μου έβαλα μέσα μια αλλαξιά , χρήματα ,νερό , κινητό , και κλειδιά .  Ξεκίνησα για την σχολή που είναι τρομερά κοντά στο σπίτι μου . Είμαι πολύ τυχερή μιας και λατρεύω τον χορό . Όταν έμαθα για αυτήν χωρίς να διστάσω λεπτό πήγα και έκανα εγγραφή . Ξεκίνησα και ούτε πέντε λεπτά μετά ημουν εκεί .
-Κρίσταλ . Ποσό ευχάριστω που σε βλέπω και πάλι . Πως είναι η μαμά σου ;
-Και εγώ χαίρομαι που σας βλέπω κυρία Τρέβορ . Είναι καλύτερα ...ευχαριστώ για το ενδιαφέρον . Απάντησα γλυκά και χωρίς να χάσω χρόνο μπήκα στον ρυθμό και άφησα την μουσική να εισχωρήσει στο μυαλό μου και την άφησα να ελέγξει το σώμα μου . Λατρεύω αυτό το συναίσθημα απελευθερώσεις . Είναι η μόνη στιγμή που ξεχνάω τα πάντα και στο μυαλό μου υπάρχει μόνο ο ήχος της μουσικής . Ώρα μετά , έμεινα για να κάνω μάθημα στα μικρότερα παιδάκια της σχολής .
-Κρίσταλ !!! Άκουσα μια παιδική φωνή να με καλεί .
-Ζωή! Είπα και γονάτισα για να με αγκαλιάσει .
-Μου ελειψες . Είπε και με έσφιξε .
-Τι κανείς μικρη μου . ;
-Καλά δεν έχω χάσει μάθημα από τότε που έφυγες όπως μου είπες .
-Χαίρομαι που το ακούω . Είπα και σηκώθηκα . Είχα φύγει για λίγο καιρό ...η μητέρα μου ήταν άρρωστη με πνευμονία και δεν μένει στο Μανχάτταν οπως εγώ μένει σε πιο  φτώχο γειτονιές και δεν μπορούσα να πηγαίνω έρχομαι θα με εξαντλούσε σωματικά . Αφού τελείωσα με τα μικρά και βοήθησα την Κυρία Τρέβορ να καθαρίσει τον χώρο,έφυγα . Η ώρα είχε πάει έντεκα το βράδυ . Οι δρόμο άδειοι με μόνη μου συντροφιά το φως από της λάμπες στον δρόμο . Φοβόμουν είναι η αλήθεια είναι πολυσύχναστη πόλη με διάφορους ανθρώπους στον δρόμο μου μπορεί να θέλουν το κακό σου . Άνοιξα το κινητό μου
5 ανταπάντητες κλήσεις Ζώη .
2 ηχητικά μηνύματα Ζωή
Πάτησα στα ηχητικά μηνύματα .
Μήνυμα πρώτο
Συγγνώμη που είπα αυτά που είπα πάρε με .
Μήνυμα δεύτερο
Ήρθα στο πάρτυ Κρίσταλ πάρε τον βαρετό ποπό σου και έλα εδώ .
Ακούγονταν μεθυσμένη , η μάλλον ήταν μεθυσμένη . Έβαλα το κινητό μου χειρότερα νευριασμένη και προχώρησα με γρήγορα βήματα . Ένιωθα κάποιον από πίσω μου γύρισα το κεφάλι μου και κοιτούσα από πίσω όταν το ξαναγύρισα μπροστά έπεσα πάνω σε έναν άντρα .
-Γεια σου κοριτσάκι . Είπε ήταν ψιλός φουσκωτός και κρατούσα ένα λευκό πανί . Ρίγος διαπέρασε το κορμί μου . Όχι ξανά Θεέ μου όχι πάλι ...σε εκλιπαρώ . Σκεφτηκα και πριν το καταλάβω με είχε αρπάξει και είχε κλείσει με το πανάκι την μύτη μου . Προσπάθησα να ξεφύγω , να τον χτυπήσω να τον διώξω από κοντά μου ... αδίκως κόπος ο ναρκωτικό είχε κάνει την δουλειά του . Εμένα να έρχομαι σε επαφή με το έδαφος με δύναμη είναι το τελευταίο που θυμάμαι .

𝓑𝓵𝓪𝓬𝓴 𝓵𝓲𝓴𝓮 𝓱𝓲𝓼 𝓭𝓪𝓻𝓴𝓷𝓮𝓼𝓼Where stories live. Discover now