Uni🍓
ရှန်လူးမြို့ကိုရောက်တာနဲ့ ရှောင်ကျန့်က ယုံဟွာ အနားကိုပဲ ကပ်နေတာမို့ ယုံဟွာနှင့်တကွ ကိုယ်ရံတော် နှစ်ယောက် ကတော့ မျက်ခုံးခပ် လှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေကြသည်
တည်ခိုခန်း ရောက်တော့လည်း ယုံဟွာအခန်းမှာပဲ နေမယ် လုပ်နေလို့ မသင့်တော်ဘူးလို့ပြောပြီး ယန်ရှင်း အခန်းထဲ တွန်းထည့်လိုက်ရသေး သည်
ဘာတွေများ စိတ်ကူးပေါက်ပြီး ယုံဟွာ အနား ကပ်နေလည်းတော့ မသိဘူး သိတာကတော့ ယုံဟွာ ကတော့ လီယန် ရဲ့ လက်ချက်နဲ့ ကောင်းကင် နန်းတော်ကို ပြန်ရလိမ့်မည်မှာ အသေအချာပင်
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
ယန်ရှင်း တို့ အခန်းထဲတွင်တော့ ယန်ရှင်းက စားပွဲဘေးမှာထိုင်နေပြီး ရေနွေးချမ်း သောက်နေသည်။သို့သော် ရဲ့လျန်က တော့ အပြစ်ရှိသည့် ကလေးတစ်ယောက်နှယ် ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေကာ ယန်ရှင်းကို ခိုးကြည့်နေသည်။
"ဒီလိုပဲ ကြည့်နေတော့ မှာလား"
လို့ ယန်ရှင်း ကမေးတော့ ရှောင်ကျန့် က
"မဟုတ်..မဟုတ်ပါဘူး "
ဟုဆိုကာ ချစ်ဖို့ကောင်းစွာ ရယ်ပြလို့ ယန်ရှင်းရဲ့ အရှေ့မှာ သွားထိုင်လိုက်သည်။
"လျန်အယ် မင်းမှာ အပြစ်ရှိလား မရှိဘူးလား "
"ရှိပါတယ်"
"အဲဆို အပြစ်က ဘာလည်း"
"ဟို..."
ရှောင်ကျန့် က နှာခေါင်းလေးကို လက်ညှိုးလေးနဲ့ ပွတ်ကာ စဥ်းစားဟန်ပြုနေသည်။
ခဏလောက်ကြာတော့ နှုတ်ခမ်းလေး စူထော်လာကာ ခေါင်းခါပြသည်။ အဓိပ္ပာယ် က အပြစ်ရှိတာကို သိပေမဲ့ ဘာအပြစ်ဆိုတာ မသိဘူးဆိုတဲ့ သဘော
ထိုအခါ ယန်ရှင်းက သက်ပြင်းချပြီး
"ထားလိုက်တော့ "
ဟုဆိုကာ အပြင်ဘက်သို့ ထွက်သွားတော့သည်။
တကယ်တော့ ယန်ရှင်း ပြောတဲ့ အပြစ်ဆိုတာ မင်ထျန်း ကနေ ရှန်လူး ကို လာတဲ့ လမ်းတစ်လျှောက် ယုန်မစုတ်လေးနဲ့သာ နေပြီး သူ့နားမှာ မနေတာ နောက်ပြီး ရှန်လူး ရောက်လာတော့ လည်း ယုံဟွာ အနား ကိုသာ ကပ်နေတာကြောင့် ဖြစ်သည်။
ဒါကို လျန်အယ်က အပြစ်ရှိတာကို သာသိပြီး ဘာအပြစ်ပြုမိထားတာကို မသိသောကြောင့် ယန်ရှင်းက စိတ်ဆိုးကာ အခန်းပြင်ထွက်သွားတာဖြစ်သည်။
