Gözlüğünü Tak | Texting

- 35 -

Selamünaleyküm bebitolarııım.

Nabüyünüüz? Ben anneannemin kedisi Mayıs'la oynuyorum. Ama nasıl tatlı yeyceem.

Neyse boş yapmayak.

Gözlüğünüzü takıp bölüme geçin bakalım 😎🌟

𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘

RÜZGAR~

Çantalarımızı almış evden çıkıyorduk. Gitme vakti gelmişti işte. Gitmeden önce hep beraber kahvaltıya gidecektik. Elif'i son kez görecektim.

Kendime Elif'i sevdiğimi itiraf ettikten sonra sürekli onu düşünmeye başlamıştım.

Ve şimdi ondan ayrılmak zorundaydım...

Modum hiç olmadığı kadar düşüktü. Suratsız suratsız geziyordum ortalıkta.

Deha bu halimi fark etmiş gibi yanıma gelip sırtımı sıvazladı. "Üzme kendini, yine görürsün."

"Saol Deha..."

"Ooolleeeey dönüyoruz İstanbul'a
Elagül'ümün yanınaaa
Sar-ma-sı-na kurban olduğumun yanınaaa
Gel evlenelim Elaaaağ!"

Salak salak türkü söyleyen Batu'ya baktım. "Ela kim lan?"

"Sevdiğim hanımgül." Dedi sanki dünyanın en mükemmel şeyini söylüyormuş gibi bir yüz ifadesiyle.

"Bizim neden haberimiz yok?"

"Çünküüüğ... Neden haberiniz olsun ki?"

"Durun ben de bi' şarkı yapıyım." Dedi Akın.

"Gidiyorum eveeee
Kavuşuyorum Mavi balerinimee
Bakıp sırıtıyorum sarı deftereee
Aşığım ben bu Mavişeee"

"Maviş kim?"

"Oğlum o sizin yengeniz yengeniz."

"Yuh be! İkiniz de yenge yapmışsınız bize. Bizim haberimiz yok! Bravo valla!"

"Şimdi haberiniz oldu işte."

İkisine de göz devirip evden çıktım. Aşağı indiğimde kendi çantalarımı bizim arabaya yerleştirdim.

İşimi bitirdiğimde sıkıntıyla bir nefes verip ellerimi pantolonumun ceplerine yerleştirdim, sırtımı bahçe duvarına yasladım ve bulutsuz göğü izlemeye başladım.

Bir yanım eve dönmek isterken diğer yanım Elif'i burada bırakıp gitmeye hiç yanaşmıyordu. Sol yanım buna izin vermiyordu.

Ama zorundaydım ki.

Yine görüşürdük elbet. Belki farklı koşullarda ama yine aynı insanlar olarak.

Tek korkum o zamana kadar Elif'in gönlünü başka birine kaptırmasıydı.

Onu benden başkasıyla düşündükçe canım yanıyordu.

Ne ara ona bu kadar bağlı hale gelmiştim bunu bile bilmiyordum ama önemli olan tek şey şuan ona çok bağlanmamdı.

İşin sonunda üzülmek de umrumda değildi yaralanmak da...

Umrumda olan tek şey Elif'ten başkası değildi bu sıralar.

Ve onu gördükçe kalbim heyecandan atmayı unutuyordu. Elim ayağıma dolaşıyordu.

Sadece bir haftada bu kadar alışmışken nasıl ayrılacaktım ondan?

"Rüzgaar ne dikilip duruyosun orda evladım? Bin hadi arabaya!"

Selvi teyzenin bana kızmasına burukça gülümseyip arabaya bindim. Onlar da kendi arabalarına bindiklerinde Deha bizim arabanın şöfor koltuğuna geçti. Simay da bizim arabaya binmiş, Deha'nın yanına oturmuştu.

Aniden gelen bunalımla kendimi yanımdaki Akın ve Batu'nun kucağına attım. "Kanka hayırdır ne bu efkarlı haller?"

"Aşık olmuştur aşııığk!" Dedi Simay imayla.

"He aşık oldum."

"Oğlum dalga geçme be!"

"Dalga geçmiyorum! Dedim ya AŞIK OLDUM!"

"Oha! Oha! Oha! Ohaa! Allaaaaah sonunda beee!"

"Simay sakin ol."

"Simay niye bu kadar sevindin?" Diye sorduğumda başını arkaya çevirdi.

"E kankilettoma aşık oldun da ondan."

"Ne? Hahahhahahahhah! Elif'e aşık olduğumu kim söyledi? Ben sadece aşık oldum dedim."

Simay'ın öyle bir surat ifadesi vardı ki görseniz korkup kaçardınız.

"Ne demek Elif'e aşık olmadım?" Dedi korkutucu bir sesle.

Deha göz ucuyla kardeşine baktı. Bakışları 'Eyvah!' der gibiydi.

"Ş-şaka yaptım şaka. Gülün diye canım. Elif'e aşık oldun ben hı hı."

Simay tekrar eski neşeli haline döndü. "Ay oleeeey!"

"Vaaaay ve Rüzgar reis de aşık olmuş geriye bi' tek Dehacımcum kaldı."

"Beni karıştırma Batu."

"Rüzgar abi! Merak etme Elif işi bende!"

𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘

Eeee bölüm nasıldı annem?

Bu Batu ve Akın beni öldürecek kcmxmgnmdnd

Rüzgar?

Simay?

Deha?

Batu?

Akın?

|OY SINIRI: 65|
|YORUM SINIRI: 135|

Allah'a emanet olun seviliyorsunuz muahhhh ❤️✨

🐱#GözlüğünüTakKnk🐱