Sınır koyunca hemen geçiyosunuz sınır koymasak okuyanların yarısı oylamıyor. Üzülüyorum ama ben.
Neyse hadi gözlüğünüzü takıp bölüme geçin 😎🌟
𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘
ÖMER SAFA~
Elimdeki minik lale demetine baktım. Üç- dört beyaz laleden oluşan zarif demet benim bile gülümsememe neden oluyordu. Sırıtarak lalelere bakmaya devam ederken çiçekçi çocuk para üstünü uzattı. Parayı alıp çocuğa teşekkür ettim ve çiçekçiden çıktım.
Derince bir nefes alıp aşina olduğum yollardan yürümeye başladım. Bir süre sonra Vişne Kafeye geldiğimde üstümü başımı düzeltip sevimli bir şekilde dekore edilmiş bahçeye adımımı attığımda Kerim abi beni görüp 'Her şey tamam!' dercesine baş parmağını yukarı kaldırdı.
Memnuniyetle başımı sallayıp beklemeye başladım. Kafe çalışanlarından olan Buse, Okyanus'un gözlerini kapatmış bahçeye çıkarıyordu.
Üzerinde açık mor bir elbise, başında ise ondan özür dilediğim gün taktığı pamuk şeker pembesi şalı vardı. Bu şalın ona ne kadar yakıştığını biliyor muydu acaba?
Okyanus tam önümde durduğunda düşüncelerimden sıyrılıp önünde eğildim. Türk erkeğininin boynunu önce Rabb'im sonra da sevdiği kadın eğerdi.
Buse Okyanus'un gözlerini açtığında Okyanus gözlerini birkaç kez kırpıştırıp bana baktı. Tabi beni böyle görmeyi beklemediğinden emindim.
Üzerinde beyaz bir gömlek, siyah bir kot ile önünde eğilmiş pembe bir yüzük kutusu tutan Ömer Safa görmeyi beklemeyen Okyanus gözleri dolu dolu eliyle ağzını kapattı.
"Vişneli kurabiyemin vişnesi olur musun Okyanus?"
Sorduğum soruyla sağ gözünden bir damla yaş süzüldü yüzüne. Ama sen ağlarsan ben dayanamam ki be sevdiceğim!
"Vişneli kurabiyenin vişnesi olurum Ömer."
Her ne kadar şuan kollarımı ona dolayıp sıkı sıkı sarmak, kokusunu doya doya içime çekmek istesem de kendime hakim oldum.
Minik kadife kutudaki yüzüğü alıp parmağına geçirdiğindeki mutluluğum tarif edilmezdi.
Kerim abinin arkamızdan patlattığı konfetiyle Okyanus yerinde sıçradı. O kadar sevimli gözüküyordu ki uzanıp yanaklarını sıkmamak için kendimi zor tutuyordum.
Okyanus'la daha önce birkaç defa konuşmuş ikimiz de gözgöze geldiğimizde heyecandan ne yapacağımızı şaşırmıştık. Bu sabah Elif'in verdiği cesaretle aniden böyle bir şey yapmıştım. Tabi taktikleri hep Elif vermişti yalan yok.
Sonunda ayağa kalktığımda elimdeki lale demetini Okyanus'a uzattım. Utanarak elimdeki demeti aldı. "Teşekkür ederim Ömer."
"Teşekkür mü edersin?" Dediğimde anlayamayan bakışları bana döndü. "Asıl ben teşekkür ederim. Hayatıma bir güzellik daha eklediğin için."
Söylediklerim onu daha da utandırmış olacak ki bakışlarını kaçırdı. Yanakları da pembe pembe olmuştu.
Bir süre orada öylece dikildik. Daha sonra etrafımızdaki kalabalık yavaş yavaş dağıldığında ikimiz beraber bahçedeki masalardan birine oturduk. Kerim abi de önümüze iki dilim kakaolu kek ve iki bardak soğuk süt bıraktı.
"Okyanus?"
"Efendim?"
"Bu konuyu ailemize açma vaktimiz gelmedi mi sence?"
"Annemle konuşurum bugün."
"Ben de ailemle konuşurum. En yakın zamanda da bu işe bir isim koyarız."
"Peki." Dediğinde önümdeki çatalı alıp kakaolu kekten bir parça aldım. Tadı muhteşemdi. "Keki sen mi yaptın?"
"Evet."
"Harika olmuş ellerine sağlık."
Utanarak başını eğdiğinde gelen bildirim sesiyle telefonumu çıkardım.
Hain Bacım: Abi hallettin mi işi?
Hain Bacım: Eve gelince tüm detayları istiyorum.
Hain Bacım: Bi de foto olsa hiç fena olmaz
Hain Bacım: Bekleniyorsunuz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@visnekiz.oki: 💕🍒
Yorumlar
@ömmer_saffa: 💕🍒
Yorumlar sınırlandırılmıştır.
𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘𖣘
Birbirlerine kavuşan ilk çiftimiz Ömer ve Okyanus oldu sanırım
