Gözlüğünü Tak | Texting

-50-

YAZARDAN

Rüzgar ve Elif'in şaşkın bakışları masadaki diğer insanlara dönmüştü. Şaşkınlıkları Batu'nun bile epey ciddi olmasındandı. Bu kadar ciddi olunacak konu neydi ki?

"Öhöm öhöm!" Batu meraklarını gidermek istercesine boğazını temizledi konuşmaya başlamadan önce.

"Toplanma sebebimiz belli ki hayırlı bir iş."

"Hayırlı bir iş mi?" dedi Rüzgar. Hala üzerindeki garip şaşkınlıktan kurtulamamıştı.

"Evet efendim," Batu aşırı ciddi bir tavırla Rüzgar'a baktı. "Sebebi ziyaretimiz malum. Daha fazla uzatmadan. Mehmet dede ve Medine nene, kızınız Elif'i pek maşuk oğlumuz Rüzgar'a istiyoruz."

...

5 YIL SONRA

"Evet efendim sevenleri daha fazla ayrı tutmayalım. Uzatmadan konuya geçiyorum inşAllah." Naim Bey'in bu cümlesiyle herkes nefeslerini tutmuştu. Özellikle de elinde beyaz lalelerden bir buket tutan kız, heyecandan düşüp bayılmak üzereydi. 

Faruk Bey birazdan geleceği belli olan cümleden dolayı sertçe yutkundu. Ne yani? Bu kadar mıydı her şey? Bir tanesi, biricik kızı yuvadan uçup gidecek miydi? Zorlukla konuştu. "Buyurun efendim."

Naim Bey aldığı onayla oğluna baktı ve gülümsedi. "Sebebi ziyaretimiz belli efendim. Malumunuz gençler birbirini görmüş, sevmiş. Bundan sebeptir ki kızımız Elif'i oğlumuz Rüzgar'a istiyoruz." Cümlesini bitiren Naim Bey derin bir soluk aldı. Ne de zordu şu cümleleri söylemek.

Faruk Bey kenarda oturan kızına, onun parlayan gözlerine ve bu ışıltılı gözlerin hedefi olan oğlana baktı. "Gençler konuşup anlaşmışlar. Bize de üstüne söz söylemek düşmez. Amma velakin bir şartım var Rüzgar oğluma."

Faruk Bey'in sözleriyle Rüzgar'ın yüzündeki gülümseme dondu ve korkak bir tavırla müstakbel kayınpederine döndü. "Her şart kabulümdür."

Faruk Bey güldü. "Dur hele oğlum. Elif'imi bize çok özlettirmemen şartıyla kızımı sana veririm."

"O nasıl laf öyle efendim? Kızınızı hiç sizden ayırır mıyım?  Bilirim sevdiğinin hasretini çekmeyi." dediğinde manidar gözlerini Elif'ten ayırmamıştı. 

Elif duyduğu sözlerle utanıp gülümseyerek başını eğdi.

"Madem öyle. Ben de kızımız Elif'i önce Rabb'ime sonra da Rüzgar oğlumuza emanet verdim gitti."

Salondaki herkes derin bir soluk almıştı. Bu sözlerden sonra tatlı bir telaş aldı herkesi. Rüzgar ve Elif ayaklanmış sırayla büyüklerinin ellerini öpüyor geriye kalanlara da sarılıyorlardı. Elif, sıra Medine'ye gelince durup sırıttı. "Elif gelin oluyor, sıra da Deha'yla Medoş'a geliyor." diye fısıldadığında Medine Elif'in karnına bir tane geçirmemek için kendini zor tuttu.

"Yok öyle bir şey, ağzını patlattırma bana güzelim!" Medine sahte bir sırıtışla dişlerinin arasından konuşup Elif'e sertçe sarıldı. Elif hafifçe kıkırdadı.

O esnada Rüzgar da kendi arkadaşlarıyla sarılıyor, daha doğrusu  dayak yiyordu. "Oğlum durun! Dayak düğünden sonra atılır, lan durun!"

Onların bu hallerini görenler gülmeye başladı. Faruk Bey bir yandan gülmeye devam ederek olaya el attı. "Gençler bırakın damadımı bakayım!"

Batu otuz iki diş sırıtarak geri çekildiğinde salondakilerin gülüşleri daha da artmıştı. Rüzgar da gülerek onlara baktı. Hayatının en mutlu anlarını yaşıyordu.  Gözlerinin içi gülerken bir zamanların rastgele numarası Elif'ine baktı. Sevdiği de böyle mutlu gülüyordu ya, bu gülüşü dünyalara değişmezdi. 

Elif Rüzgar'dan yana baktığında Rüzgar'ın gülüşü genişledi, Elif'inse yanakları  kızardı. Çiftimiz anlatamayacağımız kadar mutluydu.

..........................................................

"Tuzlu kahveyi içerkenki suratını görmen lazımdı. Çok komiktin."

Rüzgar güldü. "Öyle miydim?  Hiç fark etmedim." Dalgın dalgın parmağındaki yüzüğe baktı. Onun bu halini fark eden Elif dönüp nişanlısına baktı. "Neye bakıyorsun?"

"Şimdi bu yüzüğün içinde 'Elif' mi yazıyor yani?"

"Evet. Evet, benimkinde de 'Rüzgar'..."

.............................................................

Lan! Çok hızlı gelişti her şey memur bey, benim olaydan haberim yok!

Ehem evet dedim ki Aysima amma sündürmüşsün sadede gel artık ve evet efendim buyurun hepimizin 2 yıldır beklediği o sahneler. Mürüvvet yakındır anacım!

Hadi selametle!

#GözlüğünüTakKnk