Manit

16 0 0
                                    

Okul günü gelmişti son birkaç gündür hayatım o kadar değişikti ki. Okula gideceğimi tamamen unutmuştum. Gözüm saate kaydı. Çok az vaktim kalmıştı çabucak giyindim ve merdivenleri koşarak indim. Bileğim hala biraz acıyordu ama geç kalamazdım. Bir şeyi unutmuştum. Demir! Merdivenleri hızla geri çıkıp demiri uyandırmak üzere odasına çıktım. "Uyan geç kaldık tırrek!" dedim bağırarak. Yerinde irkildi birden ve ölü balık gibi bana baktı. Mal amk. Omuzlarından tutup onu doğrulttum. "Demir okul" dedim ve suratına tokat attım. Sonunda ayıldı ve kalkıp üstünü giyinmeye başladı. Ben de odadan çıkıp mutfakta bize sandviç hazırladım. Sandviçleri aliminyum folyoya sarıp arabaya atladım. Demir de çok gecikmeden çantalarımızı alıp geldi. Sandviçlerden birini hızla attım. teşekkür etti ve yola koyulduk. Okula vardığımızda aynı gözler üzerimizdeydi ama bu sefer onu bırakıp tek başıma inmek yerine beraber indik. Bizimkilerin yanına gittik. Giray çok neşeli görünüyordu. Eylülle her zamanki gibi sarıldık ve sınıfa doğru yürümeye başladık. Demir üst sınıfta olduğu için bizden erken ayrıldı. Sınıfa girerken giray kolumdan tutup beni kenara çekti. Eylül sorar gözlerle bakınca "Sen yer tut bebiş geliyorum" dedim. Giray'ın bir şey söyleyeceği ortadaydı. Dersin başlamasına daha 10 dakika vardı geç kalmış sayılmazdım. Onu dinlemeye karar verdim. Hala bırakmamış olduğu kolumdan tutup beni koridorun sonuna götürdü. "Giray ne bu neşe noluyor?" dedim. Hiç bir şey demeden diz çöktü ve elimi tuttu. "Duygu benimle çıkar mısın?" cümlesi dudaklarından dökülürken ben kalp krizi geçiriyordum. Bu ilkokuldan beri tanıdığım, çocukluk arkadaşım Giray mıydı? Her şey çok karmakarışıktı. Bir şey söylemek için ağzımı aralamıştım ki koridorun başında Demir belirdi. Aha şimdi sıçtık.👩‍❤️‍💋‍👩 Elinde çantam vardı doğru ya çıkarken ona vermiştim. Herhalde onu getirmişti. Bizi bu halde görmesi beni garip bir şekilde rahatsız ediyordu. Abim olduğu için miydi? He amk ondan. Bir Giray'ın ellerinde olan elime baktım, bir de demire... Demir buna karışabilir miydi? Bir an önce cevap vermeliydim. Geri Giray'a döndüm ve kendimden emin bir şekilde "Evet!" dedim. Niye bilmiyom amk😌 Sonra koridorun başına gözüm ilişti Demir'in oradaki yerini kocaman bir boşluk almıştı.

Düşüncesiz AşkımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin