Düşüncesiz Aşkım

Kawgam

Demir o kadar sinirliydi ki sinirine yenik düşüp Giray'ı içeri aldı ve ona bağırmaya başladı. "Ne için geldin?" dedi. "Giray da çok uzun bir süredir yoksunuz kız arkadaşımı merak ettim." dedi 'kız arkadaş' kelimesini vurgulayarak söylemişti. Demir daha çok sinirlendi fakat bir şey yapmadı. Giray hala sarhoştu. Demiri itti "Sevgilim nerde?" onu gıcık etmek istediği ortadaydı. Demir onu sakinleştirmeye çalışırken birden Demire yumruk attı. Demir onu sert bi şekilde itince duvara çarptı Giray. Daha da öfkelenip demire daha sıkı bir yumruk geçirdi. İzlemeye daha fazla dayanamayacaktım olan olmuştu onların hayatından daha önemli değildi sonuçta. Yataktan inip aralarına girdim. "Ne yaptığını sanıyosun giray?" dedim bağırarak. Neye uğradığını şaşırmıştı. "Siz neden çıplaksınız duygu?" diye bağırdı. Yeni fark etmiş olmalıydı. Açıklamaya vakit yoktu onu ayıltmazsak çok kötü şeyler olacaktı. Beni süzdüğünde çok rahatsız olmuştum. Demir bunu farkedip onu banyoya itti. Onu duşa soktum ve soğuk suyla yıkadım. Kendine gelmeye başladığında ne yapacağımı düşünüyordum sadece. Yavaş yavaş ayılıyordu. Demir kalkmasına yardım etti. İkimizi öyle gördüğündeki yüz ifadesi tam da o hayal kırıklığı... O kadar kötü hissediyordum ki ona bunu yaşatmaya hakkım yoktu. Giraya sarıldım ağlayarak giray özür dilerim gerçekten amacım böyle değildi. Demirin sinirlenmeye hakkı yoktu olayı buraya getiren oydu ne de olsa. Ben giraydan özür dileyip ağlarken tek bir tepki bile vermiyordu bana karşı hissettiği sevgiden eser kalmamıştı sanki. Nefretle bakıyordu. Çok geçmeden yataktaki kanı gördü. Dili tutulmuştu. "Bunu sana bu pislik herif mi yaptı!" diye bağırdı bana. Kelimeleri yüzüme çok ağır bir darbe olarak çarpmıştı. Demir öylece bizi izliyordu. Bana bir kere daha bağırdı. "Beni bu piçle mi aldattın!" Gözlerim dolmaya başlamıştı. Çok ağır geliyordu her şey. Birden demire döndü ve "Seni öldüreceğim!" diye bağırdı. Sonrasında ise bana döndü ve "Seni asla affetmeyeceğim seni terk ediyorum." dedi suratıma iğrenir bi şekilde bakarak. Sonra sırılsıklam bir şekilde odayı terk etti. Arkasından hemen kapıyı kilitledim "Onu neden içeri aldın?" bağırdım. En iyi arkadaşlarımdan birini kaybetmiştim. "Senin yüzünden! Beni yapmadığım bişey için suçladı. Hepsi senin suçun." bunları duymak hoşuna gitmiyordu ama doğruları söylemek zorundaydım. "Bir süre lütfen benimle konuşma olur mu?" dedim sakince. Elbisemi ve ayakkabılarımı geri giyip dışarı çıktım. Bir taxi çağırdım ve beni eve götürmesini istedim. Eve gittiğimde kafamı yastığıma koydum ve tek bir şey bile düşünmeden uykuya daldım.