Piç bir kahvaltı

6 0 0
                                    

Uyandığımda içimde garip bir mutluluk vardı. Sanki uzun zamandır içimde barındırdığım dertler çözülmüş gibiydi. Eylül'ü bulmuştuk, Giray'ı hayatımızdan komple çıkarmıştık. Yani sanırım... Bir yandan birlikte büyüdüğüm Giray'ın hayatımda olmamasına içim buruk olsa da, son zamanlarda tanıdığım Giray'ın iğrenç yüzünden kurtulduğum için iyi hissediyordum. Nasıl bu kadar değişebilmişti aklım almıyordu. Ben bunları düşünürken Kapı çaldı bir anda uykulu sesimle "gel" dedim. Elinde bir kahvaltı tepsisiyle demirdi içeri giren. Yatağımda doğruldum "vay, Demir bey sizden böyle şeyler beklemezdim" dedim. Demir alınmış gibi yaparak "aşkolsun, yoksa inanılmaz aşçılık yeteneklerimi küçümsüyor musunuz duygu hanım?" dedi ve tepsiyi kucağıma bırakıp yanıma oturdu. "Kahvaltı haricinde çok da güzel pasta yaparım" dedi ve ikimizde kahkahaya boğulduk. "Umarım şu an mutfağın hali pasta yaptığınız günden daha iyi durumdadır" dedim yine şakacı bir ses tonuyla. Demir düşünüyormuş gibi yaparak "yanii aslında çok iyi sayılmazdı ama neyseki o konuda eylül biraz yardım etti" dedi. "Demir inanmıyorum sabah sabah kıza mutfak mı temizlettin, yorgundur zaten" dedim kızarcasına bir ses tonuyla. "emin ol mutfağın Eylül temizlemeden önceki halini görseydin böyle demezdin" dedi tatlı suçlu bi sesle ve ekledi "hadi ya o kadar uğraştım. kahvaltı etmeyecek misin?" Ve ağzıma bir salatalık attı. Salatalığımı çiğnerken "bana biraz Eylül uğraşmış gibi geldi ama neyse" dedim ve gülümsedim. "Mmh harika olmuş canım, daha önce hiç bu kadar güzel bir salatalık yememiştim" bozulmuş gibi yaptı "sen geç dalganı, o kahvaltıyı hazırlamak için elimin kesilmedik yeri kalmadı." Ağzıma bir salatalık daha attım "şaka yapıyorum be. Eline sağlık ,hem salatalığı gerçekten güzel kesmişsin" dedim. Gülümseyerek "hadi ben aşağıdayım, eylülle ilgileneyim biraz kız tek kalmasın. Sen yemeğini yer gelirsin." deyip yanağıma bir öpücük kondurdu ve odadan çıktı. İçimdeki mutluluğumun arttığını hissettim. Önümde duran kahvaltı tabağına bakarken 'bir ara Demir'e salatalık kesmeyi öğretmeliyim' diye düşündüm.

Kahvaltımı yiyip aşağı indim. Öğlene doğru Eylül'ü uğurladık. Demirle biraz oturduktan ve durumu babamlara nasıl söyleyeceğimizi tartıştıktan sonra aniden kapı çaldı.

Düşüncesiz AşkımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin