My Bossing is my Lover

Chapter 27

Please dont forget to share your comments... Your votes makes me inspired.. Malapit na po akong umiyak dito...huhuhuhu.....Im so sad po, and I dont know why.... Wala po ako sa mood mag sulat pero para ma satisfied kayo..Kaya ito...

Its been 3 days na hindi na umuuwi si Jared sa mansion nila. 3 araw na rin ang insedenteng yon ng pag sasagutan namin sa kwarto nito. Ang bigat-bigat lang ng pakiramdam niya na halos wala siyang ganang kumilos, pati pagkain ay parang gusto niyang isuka. She now on here way para kausapin si Janine sa kwarto nito.. Napagod na rin siya sa katatawag sa nobyo dahil hindi siya sinasagot nito. Nasa harap na siya ng kwarto ni Janine, huminga muna siya ng malalim bago nagpakawala ng mahihinang katok sa pinto nito.

Nagulat pa si Janine ng mapagbuksan ng pinto si Hukky.

"Ate... Come in.. Pasok ka" niluwagan nito ang pagkakabukas ng pinto, at agad isinara yon ng tuluyang makapasok si Hukky sa loob.

"Hindi ba ako nakaka istorbo sayo Little Sissy? Ok lang bang mangulit ako sayo ngayon.?"

"Oo naman Ate," kong gusto mo dito ka pa  matulog eh"

Sa narinig niya ay hindi na niya napigilan pang mapahagulhol. Tinakpan niya ng dalawang kamay ang kanyang mukha at hinayaan ang sarili na ibuhos ang sama ng loob na nararamdaman niya.

Agad naman lumapit si Janine sa kanya at niyakap siya nito.

"J--anine bakit ganon? Gaano ba kalaki ang kasalanan ko sa Kuya mo at tinitiis niya ako ng ganito? Hindi ko na a--lam ang gagawin ko eh.. Hirap na hirap na ako." Pinipilit niyang tuwid ang pagsasalita niya sa kabila ng mga hikbi niya... "Please Janine call him, call him for me, hindi niya kasi sinasagot ang tawag ko" pagmamaka awa niya sa kaharap. Pagpapakababa man maituturing ang paki usap niyang ito ay wala na siyang paki alam kailangan niyang gawin ito, afterall kasalanan niya naman talaga kong bakit sila humantong sa ganito.

Nagpatango-tango lang si Janine na halatang naiiyak na rin sa harapan niya. Mabilis na hinagilap ang cellphone at agad na nag dial roon. Pero hindi makontak ang tinatawagan, hindi makontak si Jared. Walang nagawa si Hukky kundi ang umiyak ng umiyak.

"Sige balik na ako sa quarter..  Pasensya ka na ha" paalam niya ng mahimasmasan siya.

"Im sorry Ate, but believe me, Kuya love you so much," malungkot rin si Janine.

Pilit lang siyang ngumiti, at mabigat ang dibdib na lumabas ng kwarto ng dalaga.

JARED  POV

Pagkatapos ng sagutan nila ni Hukky nakatanggap siya ng tawag galing sa mga kaibigan, inviting him to come with them sa disco bar.

Oo masama ang loob niya kay Hukky, Gusto na kasi niyang mabuntis ito dahil yon lang ang alam niyang paraan para mapadali ang pagtangap ng mga magulang niya sa dalaga. Naniniwala kasi siyang once na mabuntis ito ay wala ng makakapigil sa kanya para pakasalan ito.

Hindi siya galit kay Hukky pero gusto niyang iparamdam dito na ayaw niya ang ideya nitong pag inom ng kong ano man contraceptives dahil para sa kanya hindi parausan ang dalaga na kailangan ng protection everytime na mag sex sila.

Pagdating niya sa bar ay naroon ang lahat ng mga kaibigan including Samantha. Naging aggressive ang babae sa kanya at halos maghubad ito sa harapan niya, pero magkagayunman ay tila wala na itong epekto sa kanya. Tanging si Hukky lang ang laman ng utak niya.

But the next morning was disaster, nagising siya sa isang kama, katabi si Samantha both naked under that blanket. Pilit niyang inalala sa isip kong anong nangyari last night but  wala talaga siyang maalala. Even having sex with Samantha ay hindi niya maalala.

"What? Are you asking me like that as if.. Nothing happen to us?" nanggagalaiti sa galit si Sam ng ipagpilitan niyang wala siyang maalala na nag sex sila lastnight.

At ang pangyayaring yon ay labis na nagdulot sa kanya ng kalituhan ngayon. Maging ang mga gawain sa opisina ay hindi niya magawa ng maayos, Ano pa bang mukha niyang maihaharap sa nobya na nakagawa siya ng isang malaking kasalanan ng dahil sa kagaguhan niya. Mapapatawad pa kaya siya ng babaeng labis niyang minamahal? Ang tanga niya, subrang tanga niya talaga...

"Kuya" napatingin siya sa pinto ng kanyang opisina, si Janine nakatayo roon.

"Where have you been Kuya,? Napaano ka? Hindi mo ba alam si Ate Hukky iyak ng iyak ng dahil sayo" tinig panunumbat iyon ng kapatid.

"How is she?"

"Letse ka Kuya, I hate you, bakit ka sa akin nagtatanong, go home and find out for yourself" pagkatapos noon ay nagmartsa na ito palabas ng opisina niya.

Mabilis niyang inayos ang sarili, pagkatapos magbilin sa secretary niya ay agad na umuwi siya sa mansion. Miss na miss na rin niya si Hukky at gusto niyang i-untog ang ulo sa ginawang pagpapahirap niya sa nobya. Aayusin niya ang lahat ng gusot with her at kong kelangan lumuhod siya ay gagawin niya.

Bitbit ang boquet of flowers ay bumaba na siya ng sasakyan. Nagulat pa si Tepang ng mapagbuksan  siya nito ng pinto. Nangatok siya sa quaters ng mga ito at si Tepang ang nagbukas sa kanya.

"Si Hukky?" kinakabahan tanong niya.

"Tulog" tila walang ganang sagot nito. "Nakatulog kaka-iyak, nagsuka siya kanina"

"What?why?"  kunot noong tanong niya.

"Malamang hindi makakain sa kaiisip sa selfish na boyfriend, Sorry po Sir ha, pero ang tindi mo, Pasalamat ka tanga yan kaibigan ko"pagkatapos magsalita ay padabog na tumalikod ito at nagtungo sa kusina.

Dahan dahan siyang lumapit sa natutulog na nobya, nakaharap ito sa pwesto niya kaya kitang-kita niya ang hitsura nito. Sa 3 araw na hindi nila pagkikita ay kapansin pansin ang pangangayat nito, Parang nadudurog ang puso ko sa nakikita kong ayos niya at sising sisi ako sa sarili kong bakit hindi ako nakapagtimpi noong gabing yon.

"Mahal ko" hinawakan ko ng mahigpit ang kamay niya. "Im sorry"

Dahan-dahan siyang nagmulat ng mata at agad bumangon ng makitang ako ang nasa harap niya.

"Jared its you" agad nagsilaglagan ang mga luha nito.

Niyakap ko siya ng mahigpit na mahigpit, yong yakap na parang nagsasabing hindi ko na siya pakakawalan kahit anong mangyari. Halos hindi siya makahinga sa kaiiyak nun mga sandaling iyon,.

"Psstttt.. Enough crying Mahal ko" bulong ko tainga niya habang hinihimas ko ang likod niya. "Im sorry,"

"Mahal mo pa ba ako Jared" tanong niya sa pamamagitan ng mga hikbi niya.

Saglit ko siyang inilayo sa akin at tinitigan ko siya sa mga mata. " mahal na mahal Sweetheart.. Sobrang mahal na mahal" pinunasan ko ang mga luha niya gamit ang mga hinlalaki ko. "Im sorry hindi ko dapat ginawa yon" muli ko siyang niyakap ng mahigpit.

"Im sorry Jared. Its not-----"

"Pssstttt.enough na" putol ko sa iba pa niyang sasabihin. "Its me na dapat humingi ng tawad sayo. Promis mahal ko hindi na mauulit yon"

At tila lumukso ang ang puso ko sa saya ng makita ko siyang tumawa ng mga sandaling yon. My Ghad ang mukhang ito ay hindi dapat umiiyak. Napakalaki kong tanga sa nagawa ko sa kanya.

"You look pale mahal ko," nag alala kong sabi sa kanya.

"I cant sleep Babe, I miss you so much" naluluha pa rin ito

"Me too,.. Sorry hindi na mauulit, Lets eat, I know your hungry, nagsuka ka daw kanina"

"Oo nga eh, bigla akong nahilo, maybe for not eating in perfect time."

"Then you need to eat now, papagurin kita mamaya."

Umirap lang ito at nagsandok ng pagkain,.. About eating pareho lang kaming gutom dahil like her wala rin akong ganang kumain,.. But now having her in front of me, ngayon ko naramdaman ang gutom.