My Bossing is my Lover

Chapter 29

Thank you aianboquiren...for reading and voting for my story.... Love lotss...........

Ang pangako nitong pag out of town ay hindi natuloy... Kelangan kasi ng binata na pumunta ng London to fix some problems there na related sa negosyo ng mga ito. Dalawang linggo ang estamated na ilalagi nito roon. Ewan ba niya pero nakaramdam siya ng kaba sa pag alis ng nobyo niyang iyon. Gusto man niyang pigilan ito ay alam naman niyang wala siya sa posisyon para gawin yon.

"Babe baka makakita ka ng chicks doon ha" maluha-luhang sabi niya  sumaglit ito sa quarter nila para magpa alam. Tapos na silang magpaalaman sa kwarto nito kagabi and they fck lastnight na halos wala ng bukas, para daw sulitin ang mga araw na mawawala ito.

Niyakap naman siya nito ng mahigpit. "Pagkatapos nito Babe, papayag ka o hindi pag uwi ko sasabihin ko na kay Mom and Dad yong tungkol sa atin."

Tumango lang ako bilang pagsang-ayon. Isang mahigpit na yakap at malalim na halik ang iniwan sa kanya bago ito lumabas ng quarter nila. Naiwan naman siyang umiiyak roon.

"Sus.. Akala mo naman taon ang itatagal ng nobyo niya doon.. Hoy Day 2 weeks lang Uy." Pang aasar ni Tepang sa kanya.

Sumimangot naman siya sa sinabi ng kaibigan. "Tse! Shut up"

"Oo nga, tumigil ka nga sa ka eemote dyan.. Baka nga hindi abutan ng 2 weeks dito na yon eh, at saka diba sabi niya sayo araw araw ka niyang tatawagan." pampalubag loob nito sa kanya.. E paano ba naman kasi panay pa rin ang tulo ng mga letseng luha niya.

"Oo nga.. Sige na nga.." Ngumuso niya at nag make face sa kaharap.

"Smile girl..smile" sabi nito sabay labas ng quarter nila...

Naging napakabagot para sa kanya ang mga sumunod na araw. Miss na miss niya ang nobyo. May pagkakataon nahihilo siya at pakiramdam niya ay nasusuka siya.

"Ate are you okay?" kunot ang noong tanong nito ng maabutan siyang nagduduwal sa lababo.

Nahihilo man ay pilit pa rin niyang ngumiti kay Janine. "Yes I am, nagutuman lang ako."

"Oy Ate, eat on time, hindi magugustuhan ng big brother ko madatnan kang ganyan, you pale,  are you sick?"

"Im not Little Sissy, I cant sleep lang"

"Mmmm.. If I know you miss him so much, "

"Oo nga eh, pero he doesnt fail to call me.and take not Little Sissy eveynight siyang tumatawag sa akin." Pagmamayabang ko sa kanya.

"Oh! Really? then bakit ka nagkakaganyan?" Tapos biglang nanlaki ang mga mata nito. "Oh my wag mo sabihin"

"Ano?" Nagtatakang tanong niya rito.

"Ah never mined, hindi mo pa naman sigurong nagawang matulog sa tabi ni Kuya di ba"

Lihim naman akong natawa sa sinabi niya. Walang ka alam alam si Janine na ilang beses na silang gumawa ng milagro ng Kuya niya. Hindi na nga niya mabilang ang ilang beses na yon.

"Magbihis ka ate',," may lambing ang paki -usap na yon ni Janine.

"Ha? Bakit?"

"Sasamahan mo ako sa mall, tara na pina alam na kita kay Mom and payag siya"

Mmm may magagawa pa ba siya. Sa lambing ng babaeng ito,

Ngayon nga ay nasa mall na sila. Namimili ng mga damit nito. At ako sunod lang ng sunod sa kanya, wala kasi akong budget para sa mga mamahaling damit. Wala namAn kapaguran si Janine sa kakasukat ng mga damit. Ang arte lang.. Pero mahal niya si Janine dahil napakabait na babae at mapagbigay. Tulad ngayon ibinili siya nito ng jeans, at halos maloka siya ng makita ang presyo nito.