𝐘ı𝐥𝐚𝐧𝐥𝐚𝐫ı𝐧 𝐀𝐜ı 𝐃𝐢𝐥𝐢

8.Bölüm

Yeni bölüm geldiii. 💜🐍
İyi okumalar.

Şarkı: Aurora- Runaway

••••••••••••••••

Gece her yeri karartmıştı. Etraf zifiri karanlıktı. Yataktan kalktım ve oturur pozisyonda pencereden dışarıya bakmaya başladım. Etraf sessizdi. En ufak bir sesin bile yüksek çıktığı kadar sessizdi.

Kafamı pencereye çevirdim tam ayağa kalkacağım sırada odamın köşesinde çalışma masamda oturan bir silüet gördüm. Yüzü görünmüyordu.

"Sen kimsin? Burada ne işin var? Nasıl girdin?" diye art arda sıraladım sorularımı.

Uzun bir süre sonra konuşmaya başladı.
"Sakin ol Alesta. Korkmana gerek yok." dedi. Güzel sesinden bir kadın olduğunu anladım.

"Adımı nereden biliyorsun? Buraya nasıl girdin?" diye sordum.

"Girmedim. Hep buradaydım. Sadece tanışma zamanımız gelmemişti." dedi .

"Tanışma zamanımız mı?" Kafasını salladı ve yavaş bir şekilde ayağa kalktı. Bende onunla birlikte kalktım. Yavaş adımlarla yaklaşıyordu ve bu beni daha da korkutuyordu. Yaklaştıkça gecenin karanlığından kurtuluyordu. Ve yüzüğe açığa çıktı. Şaşırmıştım.

Karşımdaki kadına baktım. O kadar güzeldi ki gözlerimi üzerinden almakta güçlük çekiyordum. Yemyeşil gözleri kendini belli edercesine parlıyordu. Güzelliği ile etrafa ışık saçıyordu.

Sırtım duvara dayandığında gidecek yerim kalmamıştı. İyice yaklaştı ve gözlerimin içine baktı.

"Biliyor musun Alesta seninle birbirimize o kadar benziyoruz ki." dedi.

"Nasıl yani?" diye sordum.

"Sen de ben de büyük bir ihanete uğradık. Bu yüzden birbirimize çok benziyoruz." dedi.

"Ne? Ne ihaneti? Ben ihanete uğramadım." dedim. Ama söylediğimden ben bile emin değildim. Odanın ortasına doğru ilerliyip tekrar bana döndü.

"Sen daha bebekken ailen tarafından terk edilmedin mi?" Kafamı salladım ve yüzüne bakmaya devam ettim.

"Bu en büyük ihanet değil mi zaten?" dedi. Kesinlikle öyleydi.

"Ben de kendimi adadığım kişi tarafından lanetlendim." dedi. Hiçbir şey anlamıyordum. Ben şuan ne yaşıyordum?

Yanıma yaklaştı ve gözlerimin içine bakarak " Bir sonrakinde görüşürüz." dedi.

•••••••••••••••••••••••

Gördüğüm rüyanın etkisiyle uyandım. Ter içinde kalmıştım. Yavaşça yataktan kalktım ve etrafa baktım. Ne kadar gerçekçi bir rüyaydı. Sanki gerçekten koluma dokunmuştu. Hissettiğime yemin edebilirim.

Kafamı toparlamak için mutfağa inip kendime kahve yaptım ve kahve bardağını da alıp bahçeye çıktım. Masaya oturup kahvemi içiyordum. Aynı zamanda da gördüğüm rüyanın etkisinden kurtulmaya çalışıyordum.

Telefonumu elime alıp saate baktım. Ve daha hızlı içmeye başladım. Bugün sınav günüydü. Okulda tek bir sınav yapılıyordu. Bütün dersler bir arada oluyordu.

Kahve bitince bardağı aldım ve mutfağa bırakıp giyinmek için odama çıktım.

Giyindikten sonra son kez aynada kendime baktım ve odadan çıktım. Aşağı inip "Sibel ben çıkıyorum." diye bağırdım. Ses gelmemişti belki hala uyuyordu.