Chapter 25

192 4 0

ni ElleMNOP_09

ni ElleMNOP_09

Andito na kami ngayon sa bus, papauwi na. Nakakatuwa yung bus namin kasi may videoke sa loob. Nagkakantahan yung mga kaklase ko nang biglang may grupo ng babae ang nagyaya kay sungit na kumanta.

"Dali na, pumayag ka na." Pagpilit ko sa kanya. Hindi ko pa naririnig ang boses nya. Hihi. At sana nga pumayag na sya.

"Ayaw."

"Awww. Plith Sungit? Para naman sakin eh *puppy eyes plus pout*"

"Ang pangit mo, wag ka ngang gumaganyan. Oo na, oo na. Kakanta na."

"Yezzz! Oh, guys kakanta na daw si sungit este Drake, kayo na bahala magisip ng kanta." Sigaw nung kaklase ko. Ayaw nya magpatawag ng king, ewan ko ba dyan kung bakit. Hahaha pansin nyo rin siguro na walang tumatawag sakin na Princess noh? Ayaw kasi ni Prince na may ibang tumawag sakin ng ganun bukod sa kanya. Hays, I miss him.

Matagal ko nang gustong malaman mo
matagal ko nang itinatago-tago ‘to
nahihiyang magsalita at umuurong aking dila
pwede bang bukas na, ipagpaliban muna natin ‘to

Ang gwapo ng boses nya. Actually, mas maganda pa boses nya kaysa kay Prince. Sa hindi ko malamang dahilan, hindi ko maalis ang mata ko sa mukha nya. Para bang naka stock na yung mata ko sa kanya.

Dahil kumukuha lang ng tyempo
upang sabihin sa iyo

Habang nakatitig ako sa kanya, bigla syang humarap sa akin.

Mahal kita pero ‘di mo lang alam
mahal kita pero ‘di mo lang ramdam
mahal kita kahit ‘di mo na ako tinitignan
mahal kita kahit ‘di mo lang alam, oh oh woh

Ang bilis bilis ng tibok ng puso ko, hindi ko alam kung bakit. Basta, mag katitigan lang ang mata naming dalawa habang kumakanta sya. Hindi ko alam pero...

I find him attractive.

-----

Natapos ang kanta nya at umupo na sya sa tabi ko tapos sinandal nya ang ulo nya sa balikat ko tsaka kinuha ang ipod nya at earphone tapos inabot sakin ang isa. Pumikit na sya para matulog.

Yung puso ko, ang bilis bilis pa rin ng tibok.

-------*

~Mahal kita pero di mo lang alam. Mahal kita pero di mo lang ako napapansin~

Andito na ko ngayon sa kwarto ko at sobrang na LSS ako sa kantang yan, kahit pagod na pagod na ko mula sa byahe, nagagawa ko pang kumanta. Humiga ako sa kama na parang starfish at patuloy pa rin sa pagkanta ng kantang yon.

*Knock knock*

"Pasok!" Pumasok na dito si sungit. Ano naman kayang kailangan nyan?

"Oh bakit hindi ka pa natutulog?" Tanong ko sa kanya pagkahiga nya sa tabi ko.

"Naalala mo yung sinabi ko na kidnapper mo ko?" Tanong nya na binalewala ang tanong ko kanina.

"Yup."

"Tapos tinanong mo kung anong kailangan ko diba?"

"Oo. Ano ba kasi talagang kailangan mo? Pera?"

"Tss. Hindi ko kailangan nyan."

"Hmm. Ano pa ba. Uhm. Te-teka! Wag mong sabihing bu-buhay ko ang kailangan mo at isa ka pa lang sindikato na nagbebenta ng lamang loob kaya ka mayaman at kailangan mo na ngayon ang organs ko O_____O Umidas. Uwaaaah!" Pinitik nya naman ako sa noo.

"Tss. Ang lawak masyado ng imagination mo tsaka mo na palawakin yan pag tayo na." Anodaw?

"Ano?"

"Sabi ko tumayo na tayo, uminom kang gatas para lumaki ka." Tumayo na sya at lumabas ng kwarto, nagsimuka na syang maglakad papunta sa kusina kaya hinabol ko sya.

"Hmp! Ano ba kasi talaga kailangan mo?" Napahinto naman sya sa paglalakad at tumalikod para tignan ako ng mata sa mata. Perfect eyes. Ang sarap titigan. Para bang kinakausap ka ng mga mata nya, makikita mo yung sincerity sa mata nya.

"Pagmamahal mo."