"Unutacağını düşünüyordum ?"
"Benim için önemli olan tarihleri asla unutmam"
Aldığım cevapla dudaklarım da küçük bir kıvrılma meydana geldiğin de kuzguni gözleri yüz hatlarım da yavaşça gezinmişti.
Bu hareketi sol yanım da küçük bir titremeye neden...
Geriye doğru dönerek yatağın üzerinde ki telefonumu elime alırken dolabın aynasından kıyafetlerime göz ucu ile baktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oldukça iyi duruyordu. Beremi de takarak odadan çıktığım da lambayı söndürdüğüm de merdivenlerden indim.
Bir saat önce uyandığım da yeşimden geriye hiç bir şey kalmamıştı. Hanım efendi sessizce çekip giderken bu dört gün kafamı dinlemek için yeterli bir sebepti.
Salonun da lambasını söndürerek evin anahtarını aldığım gibi evden çıktığım da hava çoktan kararmıştı.
Yarışın başlamasına 1 saat kadar az bir zaman kalırken tufan'ın bana attığı konum biraz tenha bir yerdeydi.
Ama genellikle yarışlar böyle yerde düzenlenirken bu akşam yarışmak yerine izlemeyi tercih edecektim.
Mahalleden çıkarak aşağıda ki taksi durağına yürürken bana atıldığı adresin bir kaç kilometre yakınına otobüs gittiği için bu yüzden taksiye para harcayacaktım.
İleride ki arka arkaya dizilen taksilerden birine binerken şoför hızla kendi yerine geçerek kemerini bağladı.
"Nereye gidiyoruz evlat"
Elimde ki telefondan adresi açarak ona gösterdiğim de ilk önce kaşları çatılırken bir şey demeden önüne dönmüş ve arabayı çalıştırarak gaza basmıştı.
Bende yol boyunca bakışlarımı telefondan ayırmadan sosyal medya da gezinirken fake hesaptan herkesi rahatça takip ediyordum.
Ablamı ve okuldan çoğu kişiyi takip ederek zaman geçirirken yeşim yine bir story atmıştı.
İlk önce uçak da ondan sonra valizler jel atarken fotoğrafa'bekle bizi antalya' yazarak atmıştı.
"Salak"
Kendi kendime mırıldanarak diğer kişilere de bakarken başım önüm de olduğu için boynum oldukça ağrıyordu.
Kafamı kaldırdığım zaman limanda ki konteynırlar görüş açıma girerken taksiciye burada durmasını söyledim.
Telefonu cebime koyduğum da adamın parasını ödeyerek aşağıya inerken etrafda pek ses yok gibiydi.
Taksi gaza basarak yanımdan uzaklaşırken ellerimi cebime koyarak yürümeye devam ederken neden buranın bu kadar sessiz oluşunu anlatamıyordum.
"Ne oluyor lan?"
Etrafa bakarak yürümeye devam ettiğim de konteynırların arasından geçerken görüş açıma giren insanlar ile tuttuğum nefesimi verdim.
