"Unutacağını düşünüyordum ?"
"Benim için önemli olan tarihleri asla unutmam"
Aldığım cevapla dudaklarım da küçük bir kıvrılma meydana geldiğin de kuzguni gözleri yüz hatlarım da yavaşça gezinmişti.
Bu hareketi sol yanım da küçük bir titremeye neden...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•GEÇMİŞ HESAPLAR•
••••••
VALERİA GWEN
Kafamın için de küçük bir ses yankılanıyordu. Her yanından oluk oluk akan kana rağmen o fısıltı durmadan bana doğru bir adım atıyordu.
Susturmak istiyordum Ama bu sanki onun giderek daha fazla haykırmasına neden oluyordu.
Hemen yan tarafta ki masa da duran eski tip çalar saatin yelkovanı her hareket ettiğin de bedenim benden bağımsız ileri geri gidip duruyordu.
Peşindeyim..4 senedir, girmediğim delik , sormadığım insan kalmamış her izin peşine kendim düşmüştüm.
Ama sonunda, sonunda elde ettim hem gerçek kimliğini, hemde hangi farenin deliğin de olduğunu.
Atmaca...Diğer adıyla Mesut Kirman. Yer altının istihbaratına sahip kişilerden biriydi.
Zeki bir adamdı, sürekli aynı yerde durmak yerine başka yere kaçıyor ardından izini bırakmamaya özen gösteriyordu.
Onu unuttuğumu mu sanıyordu? 4 sene geçmesine rağmen kinimin hala yerli yerinde olduğunu bilmeyecek kadar aptalmıydı.
Yazık gerçekten çok yazık, insanların her zaman mutlaka bir hataları oluyordu. Atmaca da hata yapmıştı, hemde ölümünü kendi elleri ile çağırarak yapmıştı bu hatayı.
Tik tak!
Tik tak!
Artık ölümüne saatler belki de dakikalar kalmıştı. O pis canının bedeninden ayırarak içimde ki kinin ateşini biraz daha azaltacaktım.
Sağ dudağım alayla kıvrılırken bedenimi geriye doğru ittiğim de bakışlarım karşım da duran panoya çevrilmişti.
Uzaktan çekilen fotoğrafları, iş yaptığı adamların , onun hakkın da verdiği ifadeler ve düşman olduğu kişiler vardı.
Her bir adımını artık tahmin etmek o kadar da zor değildi. Aksine giderek kendini kurnaz sanan aklını zekamla alt üst edecek kadar işini bitirmiştim.
Hissiz bakan gözlerim artık eskisinden biraz daha soluk görünse de beyaz tenim buna tezat bir şekil de canlı duruyordu.
Bunu yan tarafım da ki aynadan yansımama bakarken fark ettiğim de gözlerimi oradan çekerek sandalyeden ayağa kalktım.
Saatlerdir burada öylece oturmak tüm eklemlerimi uyuştururken baldırım da ince ama kendini belli eden bir sızı vardı.
Sakin adımlarla yatağın üzerine attığım siyah deri ceketimi giyerken komidyenin üst tarafın da bulunan gümüş silahımı kavrayarak belime yerleştirdim.
